Κάννες 2022: Αποθεωτική έναρξη με Ζελένσκι και Ζόμπι - νεα || cinemagazine.gr
13:50
18/5

Κάννες 2022: Αποθεωτική έναρξη με Ζελένσκι και Ζόμπι

Ο live αγωνιστικός χαιρετισμός του Ουκρανού Προέδρου με αναφορές στον «Μεγάλο Δικτάτορα» του Τσάπλιν και η αιματηρή κωμωδία «Final Cut» του Μισέλ Χαζαναβίσιους σήκωσαν καταχειροκροτούμενα την αυλαία στο 75ο Φεστιβάλ Καννών.

Αποστολή στις Κάννες: Νεκτάριος Σάκκας

Η χθεσινοβραδινή (17/5) τελετή έναρξης του επετειακού, 75ου Φεστιβάλ Καννών, πέραν από σινεφίλ είχε και έντονα πολιτικό χρώμα, με τις δύο αυτές αποχρώσεις να συναντιώνται στη σκιά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ως προς την τραγωδία του πολέμου που μαίνεται εδώ και περίπου ένα τρίμηνο, το αίμα είναι η σκληρή πραγματικότητα για την οποία κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να σιωπά. Ούτε φυσικά το σινεμά, στο οποίο αναφέρθηκε άλλωστε σε δορυφορική σύνδεση με το Παλαί - την ιστορική έδρα του Φεστιβάλ - ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, απευθύνοντας από το Κίεβο χαιρετισμό στο κοινό της κατάμεστης αίθουσας Λιμιέρ.

«Χρειαζόμαστε έναν νέο Τσάπλιν να αποδείξει ότι, στις μέρες μας, το σινεμά δεν παραμένει βουβό”, επεσήμανε μεταξύ άλλων με νόημα, για να συνεχίσει λέγοντας πως “μπορεί ο «Μεγάλος Δικτάτορας» να μην αρκούσε για να καταστρέψει τον πραγματικό δικτάτορα [Χίτλερ], όμως χάρη σε εκείνη την ταινία, το σινεμά δεν έμεινε σιωπηλό».

Η εξ αποστάσεως παρουσία του Ουκρανού Προέδρου και ο αγωνιστικός του χαιρετισμός με τη σινεφίλ σημειολογική διάσταση, οδήγησαν το κοινό σε ένα standing ovation. Ακόμα ένα αποθεωτικό χειροκρότημα της βραδιάς περίμενε δύο ώρες αργότερα την ταινία έναρξης του Φεστιβάλ. Το «Final Cut», η αναρχική κωμωδία με ζόμπι από τον σκηνοθέτη του «The Artist», Μισέλ Χαζαναβίσιους, βρέθηκε να έχει μια απρόσμενη σύνδεση με την Ουκρανία, όχι φυσικά για τη βία που απεικονίζει αλλά για τον αρχικό της τίτλο «Ζ» (κι ας εξακολουθεί αυτός να εμφανίζεται στην εκδοχή της ταινίας που παρακολουθήσαμε εδώ) όταν Ουκρανοί διαμαρτηρήθηκαν πως το γράμμα αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με το κύμα υποστήριξης στους Ρώσους εισβολείς. Εξέλιξη αν μη τι άλλο ενδεικτική του φορτισμένου κλίματος των ημερών, η οποία ήρθε να προστεθεί στην ήδη γνωστή απόφαση του Φεστιβάλ Κάννων να συμπεριλάβει στο φετινό πρόγραμμα μονάχα μία ρωσική ταινία, αυτή του γνωστού αντιτιθέμενου στο καθεστώς Πούτιν, Κιρίλ Σερεμπρένικοφ («Η Γυναίκα του Τσαϊκόφσκι»).

Η κριτική επιτροπή του φετινού Φεστιβάλ Καννών στο κόκκινο χαλί

Η αλήθεια είναι πάντως πως ούτε ο αρχικός, ούτε ο νέος τίτλος της ταινίας του Χαζαναβίσιους έχουν πολλή σχέση με εκείνον του γιαπωνέζικου «One Cut of the Dead», του οποίου αποτελεί ριμέικ και που παρεμπιπτόντως είχαμε δει στις Νύχτες Πρεμιέρας το 2018. Και στα δύο φιλμ πάντως η ιστορία παραμένει ίδια: ένα - γαλλικό εν προκειμένω - κινηματογραφικό συνεργείο γυρίζει ταινία με ζόμπι σε κάτι εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, όπου οι φήμες θέλουν τον Ιαπωνικό στρατό να έχει εκτελέσει κατά το παρελθόν απόρρητα πειράματα, μέχρι τη στιγμή που δέχεται επίθεση από αληθινά ζόμπι. Ό,τι ξεκινά σαν κλισεδιάρικη υπόθεση ενός συνηθισμένου b-movie, γυρισμένο σε μονοπλάνο (εξού και η One Cut αναφορά στο γιαπωνέζικο φιλμ), εξελίσσεται σε ένα εξωφρενικό ρεσιτάλ ερασιτεχνισμού, με πρωταγωνιστές ένα κινηματογραφικό συνεργείο που παρά την παροιμιώδη αμπαλοσύνη του, αρνείται να το βάλει κάτω και να σταματήσει το γύρισμα. Σε αυτό συναντάμε μεταξύ άλλων τη Μπερενίς Μπεζό του «The Artist», τον Ρομέν Ντιρίς («Ο Εξαφανισμένος Φάκελος»), τη Ματίλντα Άννα Ίνγκριντ Λουτζ από το «Revenge», τον Φίνεγκαν Όλντφιλντ του «Les Cowboys» και τον Ζαν-Πασκάλ Ζαντί στον πιο γαμάτο ρόλο: αυτόν του συνθέτη που πασχίζει να αυτοσχεδιάσει σε πραγματικό χρόνο τη μουσική επένδυση της ταινίας καθώς αυτή γυρίζεται.

Το «Final Cut» είναι από όπου κι αν το πιάσεις ένα εντελώς meta σύμπαν

Το «Final Cut» είναι από όπου κι αν το πιάσεις ένα εντελώς meta σύμπαν. Εμπεριέχει ένα υποτιθέμενο αρχικό φιλμ (που δεν βλέπουμε), το οποίο είναι μέρος ενός άλλου φιλμ (εκείνο που βλέπουμε σε μονοπλάνο), τα σπαρταριστά παρασκήνια του είναι τελικά αυτό που ο Χαζαναβίσιους μας παρουσιάζει. Που και αυτό βέβαια αναφέρεται στο πρωτότυπο φιλμ του Σινιτσίρο Ουέντα. Με το πρώτο μέρος - αυτό του μονοπλάνου - να εντυπώνεται περισσότερο για τα υπερκορεσμένα του χρώματα παρά για την αφοπλιστική ευρηματικότητα που χαρακτήριζε το αντίστοιχο ντελιριακό 37λεπτο στο «One Cut of the Dead», η ταινία του Χαζαναβίσιους σε αντίθεση με το σημείο αναφοράς της, αργεί να πάρει μπρος. Και όταν τελικά το κάνει, είναι αφενός επειδή το σλάπστικ στοιχείο της δουλεύει καλά, αφετέρου επειδή παίζει πολύ και διαρκώς ένα υπερενισχυμένο meta παιχνίδι παραπομπής στο φιλμ του Ουέντα, με απώτερο σκοπό να υπογραμμίσει την έλλειψη πρωτοτυπίας στο σινεμά σήμερα. Έτσι, ένα γαλλικό συνεργείο μιας υποτίθεται γαλλικής παραγωγής βρίσκεται να δίνει άνευ λόγου και αιτίας γιαπωνέζικα ονόματα στους πρωταγωνιστές της, η φήμη θέλει τον ιαπωνικό στρατό να έχει εκτελέσει πειράματα σε ευρωπαϊκό έδαφος κλπ.

Κοινώς, η επιστροφή του Χαζαναβίσιους στην κινηματογραφική αυτοαναφορικότητα που τόσο καλά δούλεψε κάποτε με το «The Artist» οδηγώντας σε οσκαρικό θρίαμβο, έχει σίγουρα την πλάκα της, ασφαλώς και τις στιγμές της ή αν θέλετε τις καλοδεχούμενα ηθελημένες τρικλοποδιές στον εαυτό της, χαρίζοντας μέσα από ένα ευτυχώς ψεύτικο λουτρό αίματος μια feel-good διέξοδο στο κοινό του Φεστιβάλ Καννών. Κάπου εκεί όμως μοιάζει να βρίσκεται και το ταβάνι της.

Διαβάστε ακόμη:
Το ΣΙΝΕΜΑ στις Κάννες! Ενημερωθείτε αναλυτικά για το πρόγραμμα του 75ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών
Η Ελλάδα στις Κάννες: Η ελληνική παρουσία στο 75ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών

Βρείτε συγκεντρωμένες όλες τις ανταποκρίσεις, κριτικές, νέα και αφιερώματα του φετινού Φεστιβάλ Καννών εδώ: www.cinemagazine.gr/cannes_2022/

Το ΣΙΝΕΜΑ / cinemagazine.gr ταξιδεύει στις Κάννες με την AEGEAN και σας προσφέρει καθημερινές ανταποκρίσεις. Το 75o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών διεξάγεται μεταξύ 17 - 28 Μαΐου 2022.