«Αναμενόμενη», χαρακτηρίζει το Netflix την κίνηση επιθετικής εξαγοράς της WB από την Paramount

Τεντ Σαράντος και Γκρεγκ Πίτερς, οι δύο CEO του Netflix, μίλησαν εχθές σε διάσκεψη της UBS (εν τάχει ο μεγαλύτερος ιδιωτικός επενδυτικός οργανισμός στον κόσμο, έδρα του η Ελβετία), θέλοντας να παίξουν σε δύο ταμπλό. Από τη μια να δείξουν επιχειρηματική ψυχραιμία έναντι της κίνησης της επιθετικής εξαγοράς της WBD από την Paramount (κίνηση που χαρακτήρισαν αναμενόμενη) και από την άλλη να στεριώσουν την ήδη υπάρχουσα (και θεωρητικά δεκτή) στο τραπέζι πρόταση του Netflix.

Παράλληλα θέλησαν επίσης να δείξουν ένα ήρεμο πρόσωπο ως προς τις δηλώσεις Τραμπ περί προβληματικής προσφοράς  απευθυνόμενοι έμμεσα προς τους κανονιστικούς μηχανισμούς εξισορρόπησης της Αγοράς. «Θα κάνουν την δουλειά τους και θα ορίσουν την αγορά όπως το κάνουν. Ολοφάνερα, θα κάνουν την ανάλυσή τους και εμείς τους υποστηρίζουμε με ό,τι χρειάζονται προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά στα θεμελιώδη της συμφωνίας αισθανόμαστε σίγουροι ότι πρέπει και θα εγκρίνουν. Στο κάτω-κάτω η πρότασή μας είναι υπέρ του καταναλωτή», δήλωσαν.

Κύριο χαρτί που παίζει η ομάδα του Netflix, προφανώς αισθανόμενη ότι απευθύνεται σε χαζοβιόληδες της «κοινής γνώμης», είναι η διαβεβαίωση ότι η πρόταση μιλά για εξαγορά τριών επιχειρήσεων τις οποίες ο όμιλος προτίθεται να αντιμετωπίσει ως τρεις ανεξάρτητες του Netflix επιχειρήσεις. Μέρος αυτής της διαβεβαίωσης είναι ότι καθώς εξαγοράζεται, ας πούμε, μια εταιρεία που βγάζει ταινίες στις αίθουσες, «εμείς θα εξακολουθήσουμε να την αντιμετωπίζουμε ως τέτοια». Επακριβώς όπως γίνεται μέχρι σήμερα. «Δεν αγοράζουμε την εταιρεία για να καταστρέψουμε την αξία της», είπε ο Τεντ ο Σαράντος. Παρομοίως και για το HBO, μια πρεστίζ πλατφόρμα με τα αμερικανικά μέτρα, την οποία σχεδιάζουν να «διπλασιάσουν ακριβώς στα πράγματα που ο κόσμος αγαπά σε αυτήν εδώ και 50 χρόνια».

Έπαιξε επίσης και το χαρτί «Βασίλης Καΐλας του streaming», λέγοντας ότι το Netflix δεν είναι καθόλου πρώτο στα μερίδια της αγοράς, αντιθέτως είναι πίσω από το YouTube και την Disney. «Αν η Paramount αγοράσει την Warner θα είναι επίσης πάνω από εμάς», δήλωσε κι ένα δάκρυ κατηφόρισε διακριτικά στην παρειά του.

Όλα αυτά και πολλά περισσότερα (οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να διαβάσουν εδώ) δεν είναι μια συζήτηση στην οποία εμείς καθόμαστε και λέμε καλή η Paramount κακό το Netflix. Πανομοιότυπα πρόσωπα (δείτε τις φυσιογνωμίες  -Σαράντος, Πίτερς, Έλισον- στην κεντρική μας φωτογραφία) ενός συστήματος είναι αμφότεροι. Αν σε κάτι αχνοφαίνεται να διαφοροποιούνται είναι στην τρέχουσα στρατηγική τους ως προς την αίθουσα, κυρίως στο ότι το Netflix έχει μια δεδομένη και εγνωσμένη αντι-αιθουσιακή στάση και σαφώς εδώ και μια πενταετία σέρνει το άρμα της οικιακής ψυχαγωγίας. (Όχι όμως ότι και η παρούσα διοίκηση της Warner φερ' ειπείν δεν έκανε ακριβώς τα ίδια και χειρότερα πριν από λίγα χρόνια στέλνοντας όλο της τον φιλμικό κατάλογο στο ΗΒΟ.) Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία, ωστόσο, πως εάν η ροπή των πραγμάτων δείξει περαιτέρω αποδυνάμωση της αίθουσας (ας περιμένουμε και το 2026, λέμε εμείς, αρχής γενομένης από τον Κάμερον) ακόμα και εάν η Paramount (με τις τρέχουσες προεδρικές της διασυνδέσεις) κερδίσει το κόλπο, θα στραφεί εξίσου στο streaming, στραγγαλίζοντας τα αιθουσιακά παράθυρα που ήδη φέρνουν σε ψωροφεγγίτες και ουδόλως σε παράθυρα.

Το ερώτημα που τίθεται εδώ όμως, με λύπη οφείλουμε να διαπιστώσουμε, δεν είναι διόλου περί των αιθουσών και του τρόπου της Ψυχαγωγίας. Είναι ερώτημα οικονομικής επιβίωσης ομίλων που διαβάζουν κάπως τις κινήσεις στην μεγάλη σκακιέρα και προσπαθούν να προσαρμοστούν αγοράζοντας «περιεχόμενο». Κι αυτό δεν συνεπάγεται απλά νέους συνδρομητές. Αποζητούν να μεγαλώσουν το μερίδιό τους στην Αγορά, εξαϋλώνοντας τον ανταγωνισμό. Επιχειρούν να διαβάσουν έναν κόσμο όπου από την τρέχουσα ψυχοπαθολογικά «dealmaking» προεδρία μέχρι το φάσμα του Πολέμου ξαναγράφεται ο χάρτης του πώς μπορεί να καθοριστεί (όχι απλά να επηρεαστεί) ο οικουμενικός τρόπος ζωής. Μέρος αυτού είναι η Ψυχαγωγία. Μπορεί μεγάλο και σημαντικό, μπορεί και ολότελα δευτερεύον.