Θυμάστε «Το Μπαράκι του Σαν Έλμο»; Στη Sony σκέφτονται σίκουελ

Μια φορά κι έναν καιρό μια νέα γενιά ηθοποιών εμφανίστηκε, συνεργάστηκε ο ένας με τον άλλον συχνά, έπαιξαν σε ταινίες που χτύπησαν φλέβα στην παγκόσμια νεολαία που μεγάλωνε μαζί τους. Ήταν λίγο πρόσωπα της διπλανής πόρτας (εντάξει, όχι ο Τομ Κρουζ και ο Ρομπ Λόου), είχαν άλλη στόφα σταρ (δεν είχαν και πολλή στόφα βασικά), ήταν πιο καθημερινοί και σχεδόν όλοι, με τον άλλον ή τον άλλον τρόπο χάθηκαν μεγαλώνοντας σ' ενα στερέωμα που ποτέ δεν τα πήγε καλά με την ενηλικίωση.

Ήταν τα '80ς αυτή η εποχή, και το Brat Pack, η παρέα με τα κακομαθημένα ας πούμε, η άτυπη ομάδα αυτή των ηθοποιών. Εμίλιο Εστεβέζ, Μόλι Ρίνγκουολντ, Άντριου ΜακΚάρθι, Ντέμι Μουρ, Άντι ΜακΝτάουελ, Άλι Σίντι, Τζαντ Νέλσον, φυσικά Ρομπ Λόου, Τομ Κρουζ - βασικά βλέπετε το «Outsiders» του Κόπολα, ή κάποια ταινία του Τζον Χιουζ και έχετε την εικόνα. Είναι κι άλλοι πολλοί (Έρικ Στολτζ, Μαίρη Στιούαρτ Μάστερσον - αδυναμία - Τζον Κράιερ, Λέα Τόμσον, Τίμοθι Χάτον ακόμα-ακόμα), τέλος πάντων αρκετοί, γενιά κανονική.

Μέσα σε όλες τις ταινίες υπήρχε και το ελληνιστί «Μπαράκι του Σαν Έλμο», μια ταινία εμβληματική που λέμε εκείνης της εποχής, μια ταινία που μυθοποιήθηκε στους κόλπους της τότε γενιάς (σφαγιάστηκε φυσικά από τους κριτικούς που ήταν και πιο σκληροτράχηλοι τότε), παρότι ποτέ δεν έκανε τα εισιτήρια που θα νόμιζε κανείς. Αλλά, ως είθισται, το word of mouth είναι μια ξεχωριστή υπόθεση και είναι αλήθεια πώς λίγες ταινίες επιβίωσαν από τότε όπως το «Μπαράκι». Ίσως και γι' αυτό (συν το ντοκιμαντέρ «Brats» που προβάλλεται στο Hulu με επιτυχία) η Sony σκέφτεται να βάλει τα λεφτά της σε μια συνέχεια. Ίσως και γιατί σε ταινίες σαν αυτές χρωστούν την ύπαρξή τους κάτι «Friends» (και ναι αυτή θα είναι καλή διαφήμιση για την συνέχεια, αν υπάρξει).

Σκηνοθέτης-σενάριο αγνοούνται (την πρώτη ταινία υπέγραφε ο Τζόελ Σουμάχερ), όμως η λογική θα είναι η παρέα της ταινίας σήμερα, πού βρίσκονται στις ζωές τους. Η Sony φαίνεται να το πιστεύει.

Πράγμα που κάνει εμάς να πιστεύουμε ότι δεν έκαναν τη σωστή ερώτηση: Η γενιά που μεγάλωσε μαζί με την ταινία εκείνη, πάει σινεμά σήμερα; Το nostalgia factor είναι παράγων το 2024 που να δικαιολογεί έξοδα; Ας περιμένουμε.