Τα σχόλια έγιναν στο 35ο ετήσιο γεύμα που παρατίθεται προς τιμήν των υποψήφιων, στο ξενοδοχείο Beverly Hilton. Ο Χιλ, απτόητος από τις κατηγορίες για μεροληψία υπέρ των λευκών, δήλωσε ότι μαζί με τον συμπαραγωγό του, Ρέτζιναλντ Χούντλιν, δουλεύουν από τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα Όσκαρ θα διαθέτουν «πραγματική ποικιλία και θα αναπαριστούν τον κόσμο, όπως είναι σήμερα.»

Ο Χούντλιν, συμπλήρωσε ότι η οσκαρική υποψηφιότητα είναι μια συναρπαστική στιγμή στη ζωή κάθε υποψήφιου, και ότι αυτό το γεύμα έχει σαν σκοπό να γιορτάσει τα επιτεύγματα του καθένα ξεχωριστά. Πέρα από αυτό, όμως, η συνάθροιση έγινε αφορμή για να ειπωθούν πολλά πράγματα σχετικά και με το καυτό θέμα των ημερών: τα «ολόλευκα Όσκαρ».

Ο Σιλβέστερ Σταλόνε με την πρόεδρο της Ακαδημίας Σέριλ Μπουν Αϊζακς

Ο Σιλβέστερ Σταλόνε, επί παραδείγματι, είπε ότι ρώτησε τον σκηνοθέτη του «Κριντ: Η Γέννηση Ενός Θρύλου», Ράιαν Κούγκλερ, αν πρέπει να μποϋκοτάρει τα Όσκαρ, τονίζοντας ότι ο Κούγκλερ ήταν ο λόγος που κέρδισε μια υποψηφιότητα. «Είπα, “αν θες να πάω, θα πάω, αν δεν θες, δεν θα πάω”, και μου απάντησε “όχι, θέλουμε να πας”. Τέτοιου είδους άνθρωπος είναι.», δήλωσε ο Σταλόνε, και πρόσθεσε:

«Πιστεύω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν, είναι απλά θέμα χρόνου. Σιγά-σιγά, όλα τα ταλέντα ανεβαίνουν στην κορυφή. Είναι, απλώς, θέμα απόκτησης ενός νέου παραδείγματος, ενός καινούργιου τρόπου σκέψης.»

Η Αλίσια Βικάντερ, φαβορί για το «Κορίτσι από τη Δανία»

Ο Τομ Μακ Κάρθι, σκηνοθέτης του «Spotlight», αναφέρθηκε στην πρόεδρο της Ακαδημίας, Σέριλ Μπουν Αϊζακς, εκθειάζοντας τις προσπάθειές της για εξομάλυνση του ζητήματος:

«Πιστεύω ότι η Σέριλ, έχει κάνει καταπληκτική δουλειά στη διαχείριση της αλλαγής. Νομίζω ότι είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα του πόσο γρήγορα μπορεί να έρθει η αλλαγή, όταν οι άνθρωποι είναι σοβαροί. Έχω τεράστια πίστη στην κοινότητά μας, των σκηνοθετών, των αφηγητών, για να καθοδηγήσουν, κατά κάποιον τρόπο, και τους άλλους. Αυτό κάναμε πάντα, υπό μία έννοια.»

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και ο Αλεχάντρο Γκ. Ινιάριτου

Ο Τζορτζ Μίλερ, από την άλλη, ήταν λιγότερο διπλωματικός στη δική του τοποθέτηση, τονίζοντας ότι τόσο οι ταινίες, όσο και οι επιλογές που αφορούν το καστ τους, εξαρτώνται από την ιστορία: «αν το απαιτεί η ιστορία, φυσικά θα πρέπει να υπάρχει ποικιλία όλων των ειδών», δήλωσε ο σκηνοθέτης του –υποψήφιου για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας- «Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής».

Υπήρξαν, όμως, και υποψήφιοι που δεν εστίασαν σε αδικίες, ρατσιστικής υφής, αλλά σε διακρίσεις με την ευρύτερη έννοια, όπως ο Έντι Ρέντμεϊν (που διεκδικεί το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, για την απίθανη ενσάρκωσή του, ενός διεμφυλικού, στο «Κορίτσι από τη Δανία»), ο οποίος είπε:

«Αυτό που είναι εξωφρενικό είναι ότι έχουν περάσει σχεδόν 100 χρόνια, από την ιστορία της Λίλι και της Γκέρντα. Μου φαίνεται ιλιγγιώδες το πόσο πολύ χρειάστηκε (για να γίνουν συζητήσεις πάνω στα θέματα των διεμφυλικών), και πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει ακόμα να διανυθεί»

%PHOTO1%

Οι υποψήφιοι σε μία φωτογραφία (πατήστε πάνω για μεγέθυνση)

Η Ρέιτσελ Μακ Ανταμς, από την άλλη, που πρωταγωνιστεί, εν μέσω ενός ανδροκρατούμενου καστ, στο «Spotlight», εξέφρασε τη γνώμη της πάνω στο ζήτημα των διακρίσεων κάθε μορφής, με ένα υπονοούμενο: «Δέχθηκα τον ρόλο της Σάσα, γιατί ήταν η μόνη γυναίκα, σε μια ομάδα αντρών, στην πραγματική ομάδα του Spotlight. Εκείνη πάντα ένιωθε ότι ήταν ίση, ένα οργανικό κομμάτι της ομάδας, και γι’ αυτό και της φέρονταν με αυτόν τον τρόπο.»