10:00
11/5

Η Μισέλ Γουίλιαμς μιλά στο Variety για την τέχνη της, την ισοτιμία, την Κέλι Ράιχαρντ και τον Στίβεν Σπίλμπεργκ

Στα 42 της η Μισέλ Γουίλιαμς έχει κοινό που ορκίζεται πάνω της, λόγω ενός όγκου και μιας ποιότητας δουλειάς που δεν μπορείς να αψηφήσεις, ακόμα και αν δεν επιβαίνεις στο όχημα των θαυμαστών. Είναι μεταμορφωτική, είναι συναισθηματικά πανίσχυρη με τρόπο που η όψη της δεν σε προδιαθέτει (κυρίως γιατί δεν φωνάζει την έντασή της) κι έχει ένα ταλέντο που η Κέλι Ράιχαρντ περιγράφει πιο καλά: «Είναι έτοιμη για όλα. Αυτό είναι το κύριο. Αυτό είναι που το κάνει διασκεδαστικό». Κι όταν ο ηθοποιός είναι ριψοκίνδυνος, το ρίσκο τον συναντά και αποδίδει πάνω του/της.

Με την Ράιχαρντ κάνουν ταινίες εδώ και πολλά χρόνια, δεν είναι φίλες, είναι όμως άψογες, ζηλευτές συνεργάτιδες. Και συνθέτουν μαζί κάτι που ο ανδρικός κόσμος του σινεμά δεν έχει συνηθίσει: Ντουέτο σκηνοθέτιδας-ερμηνεύτριας. Το πιο πρόσφατό τους είναι το «Showing Up» που θα προβληθεί στις επικείμενες Κάννες - και αυτό στο εκπληκτικό φετινό πρόγραμμα.

Στην συνέντευξη στο Variety, η συνήθως κλειστή και χαμηλών τόνων, ευγενής ηθοποιός, τονίζει τις δυσκολίες του indie σινεμά, αναφέροντας ότι η Ράιχαρντ κάνει δυο και τρεις δουλειές για να τα φέρει βόλτα και να βρει και λεφτά να κάνει ταινία - συνήθως με προϋπολογσμούς κάτω των 2 εκατομμυρίων (που στο Χόλιγουντ είναι περίπου tip), ενώ «πρέπει να διδάσκει για να έχει ασφάλεια υγείας».

Η Γουίλιαμς βρίσκεται επίσης στους «Fablemans» (στις 23 Νοεμβρίου προγραμματισμένη η πρεμιέρα του στις ΗΠΑ), τον πιο επίσημα βιογραφικό ως σήμερα Σπίλμπεργκ, υποδυόμενη την μητέρα του μεγάλου δημιουργού. «Τριγύριζα στο σπίτι τις μέρες του Covid και το τηλέφωνό μου έδειξε μήνυμα ότι ο Στίβεν ήθελε να μου μιλήσει», θυμάται συγκινημένη. «Δεν μπορούσα να χωρέσω ότι ήθελε να δουλέψει μαζί μου, έλεγα ότι ήθελε να με ρωτήσει κάτι. Μετά μπήκαμε στο Zoom και μου είπε ότι θέλει να παίξω την μητέρα του. [...] Θέλουμε να πιάσουμε την ολότητα της ζωής, να στοχαστούμε πάνω της», είπε για τα γυρίσματα.

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, μείζον σημείο και της δημόσιας ζωής της άλλωστε, αναφέρθηκε στην υπόθεση της ισότιμης πληρωμής ανδρών και γυναικών στην βιομηχανία, μετά τον σάλο που είχε προκληθεί όταν μαθεύτηκε ότι για τα επιπρόσθετα γυρίσματα του «Όλα τα λεφτά του Κόσμου» του Ρίντλεϊ Σκοτ (εξαιτίας της απόλυσης του Κέβιν Σπέισι και της πρόσληψης του Κρίστοφερ Πλάμερ), η ίδια πληρωνόταν 80 δολάρια την ημέρα και ο Μαρκ Γουόλμπεργκ πήρε για την πρόσθετη παρουσία του...1.5 εκατομμύριο δολάρια.

«Δεν είναι μόνο για τα λεφτά όμως», λέει. «Είναι για την αυταξία. Για την πιστοποίηση μιας αξίας στην αγορά, ότι αντιπροσωπεύουμε κάτι. Και εναπόκειται σε μας να πούμε ποιο είναι το σωστό ποσό, το δίκαιο ποσό». Δεν λειτουργεί έτσι ακριβώς βέβαια (και) η ελεύθερη αγορά του σινεμά, ένας συσχετισμός με το τι φέρνεις πίσω είναι (δυστυχώς, ίσως) αναπόφευκτος, αλλά οπωσδήποτε το τραγελαφικό αίσχος των προηγούμενων ετών δεν στέκει απ' όπου και να το δεις.

Αυτά και άλλα πολλά, μπορείτε να δείτε εδώ, στο αφιέρωμα του Variety.