Νόρμαν Λόιντ (1914-2021): Ένας αρτίστας για όλες τις εποχές - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
10:27
12/5

Νόρμαν Λόιντ (1914-2021): Ένας αρτίστας για όλες τις εποχές

Τι ενώνει τον Γουέλς, τον Καζάν, τον Μπρεχτ, τον Ντασέν, τον Ρενουάρ, τον Τσάπλιν, τον Χίτσκοκ, αλλά και τους Σκορσέζε, Γουίαρ και...Έιμι Σούμερ; Ένας άγνωστος-γνωστός μας, ο Νόρμαν Λόιντ, που αποφάσισε να εξέλθει χθες το πρωί στα 106 του.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Και μη νομισθεί ότι τα ονόματα που ενώνει σαν τελίτσες μιας μεγαλύτερης, άνευ προηγούμενης, εικόνας ο μακαρίτης είναι «μόνο» αυτά. Οι συνεργασίες στον υπερογδονταετή μαραθώνιο που έτερεξε ο Λόιντ στον κόσμο του θεάματος είναι κι άλλες. Δούλεψε με τον Ζακ Τουρνέρ και με τον Τζόζεφ Λόουζι, τον Άντονι Μαν και τον Λιούις Μάιλστοουν. Δούλεψε, δούλεψε. Ήταν εκεί.


Στον «Σαμποτέρ»

Ήταν εκεί στο Mercury Theater, την διαβολική ομάδα του Όρσον Γουέλς, που έκαναν ιστορικό, ρηξικέλευθο θέατρο πριν την ώρα του «Πολίτη Κέιν» (από τον οποίον, μυστηριωδώς και μετανοημένα, απουσίαζε). Έπαιξε τον πρώτο μεγάλο του ρόλο για τον Άλφρεντ Χίτσκοκ στον «Σαμποτέρ» του 1942, από τις άγνωστες και εξόχως εκλεπτυσμένες στιγμές του μετρ. Με τον Χιτς η σχέση είχε και συμβολική, συναισθηματική σημασία. Όταν ο φιλελεύθερος Λόιντ είχε προβλήματα με την Μαύρη Λίστα του ΜακΚάρθι, ο Χιτς υπέγραψε το τέλος των προβλημάτων επιμένοντας ότι παραγωγός στο Alfred Hitchcock Presents θα ήταν ο Λόιντ. Αργότερα θα τον βρίσκαμε και στο Alfred Hitchcock Hour, θα ήταν και σκηνοθέτης 22 επεισοδίων στις δύο σειρές! Αν ζούσε ο Χίτσκοκ να κάνει το «Short Night», ο Λόιντ θα ήταν ξανά εκεί.


Στον «Κύκλο των Χαμένων Ποιητών»

Ήταν εκεί στα «Φώτα της Ράμπας» του Τσάπλιν (με τον οποίον ήταν συχνοί αντίπαλοι στο...τένις), στο «Southerner» του Ρενουάρ που διανθίζει την αμερικανική του περίοδο, στο «Γράμμα για την Έυη» του νεαρού Ντασέν (ωραιότατο είναι, όπως σχεδόν όλα του πριν την γνωριμία που του άλλαξε τη ζωή), στο «Μ» του Τζόζεφ Λόουζι (μεταγραφή του έργου του Λανγκ). Ενδιάμεσα, το 1947, παράγει μαζί με τον Τζον Χάουζμαν (παραγωγό του «Κέιν», της ομάδας του Mercury) την αμερικανική πρεμιέρα της «Ζωής του Γαλιλαίου» του Μπέρτολντ Μπρεχτ. Σκηνοθέτης ο Λόουζι, πρωταγωνιστής ο Τσαρλς Λότον... Στην τρίτη σεζόν της σειράς «Όλα για το Πτυχίο» (1978-1986), που προήλθε από την επιτυχία του κινηματογραφικού «Paper Chase» (1973), θα ξανασυναντούσε, τόσα χρόνια μετά, και τον Τζον Χάουζμαν, που απολάμβανε τότε τεράστια επιτυχία στον ρόλο του στριμμένου (αλλά ωραίου) Καθηγητή Κίνγκσφιλντ.


Στα γυρίσματα των «Χρόνων της Αθωότητας»

Σε αναγνωρίσιμα νεότερα χρόνια ο Λόιντ βρέθηκε στον «Κύκλο των Χαμένων Ποιητών», στην Επόμενη Γενιά του Σταρ Τρεκ (1993), στα «Χρόνια της Αθωότητας» του Σκορσέζε την ίδια χρονιά, στο «Έλα στη Θέση μου» του Κέρτις Χάνσον, ακόμα και στο «Κατακούτελα» της Έιμι Σούμερ (2015), χρονιά στην οποία διαβάζουμε ότι ο αγέρωχος αυτός, σπιθαμιαίος, τύπος, έπαιζε ακόμα τακτικά το τένις του στα πατημένα 100 του. Δεν βλάπτει τους τένοντες.

Ήταν εκεί σε αρκετή τηλεόραση, πολλές παραγωγές, αρκετό θέατρο, ειδικά στα μέσα του περασμένου αιώνα και κάμποσες τηλεσκηνοθεσίες.

Το 2014, σε αναγνώριση της 82χρονης τότε συνεισφοράς του στο θέαμα, η Πόλη του Λος Άντζελες έχρισε την 8η Νοεμβρίου, γενέθλια ημέρα του αρτίστα, σε «Ημέρα Νόρμαν Λόιντ».

Ελαφρύ το χώμα, από τις ευτυχείς περιστάσεις που ένας θάνατος είναι περισσότερο αιτία ενός χαμόγελου παρά θλίψης, για έναν υπεραιωνόβιο τύπο που τα κατάφερε καλά και συμβόλισε ακόμα περισσότερα.