Το ταξίδι αρχίζει: Γιώργος Λάνθιμος και Έμμα Στόουν μιλούν στη Vogue για το «Poor Things» - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
9:22
1/6

Το ταξίδι αρχίζει: Γιώργος Λάνθιμος και Έμμα Στόουν μιλούν στη Vogue για το «Poor Things»

Ο Έλληνας δημιουργός βαθαίνει το ίχνος του στην εν γένει αγγλόφωνη παραγωγή και η συνεργασία του με την ηθοποιό μπορεί ήδη να προδιαγράφει έναν ιστορικό χαρακτήρα για την βιομηχανία.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Μπορεί να μην γνωρίζονται επαγγελματικά πάνω από 5 χρόνια, μπορεί η συνεργασία τους στο επικείμενο «Poor Things» να μην είναι παρά η μόλις δεύτερη στο μεγάλο μήκος, όμως αν κάτι προκύπτει από την συνέντευξη στην Vogue είναι η ποιότητα της συνεργασίας αυτής, το καλλιτεχνικό ταίριασμα, αυτό που η Στόουν σε κάποια φράση σαφώς αναφέρει ως «τον εμπιστεύομαι ανεπιφύλακτα». «Δεν υπάρχει περίπτωση να έκανα μια τέτοια ταινία με άλλον.»

Πρώτα-πρώτα τι είναι αυτή η ταινία. Εν συντομία είναι η ιστορία της Μπέλα Μπάξτερ, μιας γυναίκας του 19ου αιώνα με το μυαλό ενός νηπίου. Μια γυναίκα-αποτέλεσμα των πειραμάτων ενός επιστήμονα-κηδεμόνα της (Γουίλεμ Νταφό). Αυτό που θα δούμε εμείς είναι η πορεία ενός «ολοκαίνουργιου» ανθρώπου, στον οποίον η διανοητική ηλικία, με μετεωρική ταχύτητα πιάνει την σωματική ανάπτυξη. 

Ήδη φαντάζει ως μια εύλογη μεταφορά πάνω στην γυναικεία (αλλά όχι μόνο...) συνειδητοποίηση και ενδυνάμωση, ήδη από τις σχέσεις με το περιβάλλον της θα έχουμε μια μορφοποίηση πατριαρχικών πλαισίων που την επηρεάζουν - ή και καθόλου. Όταν ο πρώην εραστής (Μαρκ Ράφαλο) επιχειρεί να την ντροπιάσει επειδή δουλεύει σ' ένα παριζιάνικο μπουρδέλο εκείνη απαντά μαρξιστικά: «Είμαστε τα μέσα της παραγωγής μας». Ω θα έχει πολλαπλό ενδιαφέρον το «Poor Things»

Στην συνέντευξη της Vogue στο δίδυμο, προκύπτει ανενδοίαστα ότι αυτή η συνεργασία είναι κάθε άλλο παρά τυχαία. Εξού και «βιαζόμαστε» να την εντάξουμε στις ιστορικές συνεργασίες ηθοποιού/σκηνοθέτη της ιστορίας. Στο σημερινό περιβάλλον δεν είναι εύκολο, οι οικονομικές συνθήκες δεν βοηθούν - και οπωσδήποτε η αποδοχή της ταινίας θα παίξει οπωσδήποτε ένα ρόλο στη συνέχεια. Ας σημειωθεί ότι η Στόουν έχει μπροστά της και το «AND» του κ.Λάνθιμου, με μόνο λοξοκοίταγμα στο άμεσο κινηματογραφικό μέλλον το σίκουελ της «Cruella»! Όμως η ατμόσφαιρα και τα λεγόμενα εδώ υποδεικνύουν ότι υπάρχει αμέριστη εμπιστοσύνη, οδηγημένη από παρόμοιες αντιλήψεις και κοινές καλλιτεχνικές βλέψεις. Και άνθρωποι που συνεννοούνται, πέρα από τη γνώμη του καθενός για το αποτέλεσμα, έχουν την ευτυχία να αποδίδουν αυτό που αποσκοπούν. Κι αυτό στη συλλογικότητα του σινεμά δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα. 

O σκηνοθέτης μιλά επίσης για τον πώς γνώρισε τον συγγραφέα του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η ταινία, τον Άλιστερ Γκρέι. «Είχα διαβάσει το βιβλίο χρόνια πίσω και πήγα και τον συνάντησα στην Σκωτία για να τον πείσω να μου δώσει τα δικαιώματα. Και το έκανε. Ένας πολύ υπέροχος άνθρωπος. Δυστυχώς πέθανε λίγο προτού το γυρίσουμε, αλλά ήταν εξαίρετος και γεμάτος ενέργεια. Είχε δει τον 'Κυνόδοντα' και μου έλεγε ότι με θεωρούσε έναν πολύ ταλαντούχο, νεαρό - ήμουν νεαρός τότε (γελά). Για μένα παρότι ήταν τότε πολύ νωρίς και δεν ήξερα ακόμα αν μπορώ να φτιάξω ικανοποιητικά μια αγγλόφωνη ταινία, το βιβλίο ήταν σταθερά στο μυαλό μου.»

Η Στόουν, μιλώντας για τον ρόλο αναφέρει: «Η ιδέα να ξεκινήσεις από το μηδέν σαν γυναίκα, με ένα κορμί ήδη σχηματισμένο, και να δεις τα πάντα για πρώτη φορά και να προσπαθήσεις να αντιληφθείς τη φύση της σεξουαλικότητας, της δύναμης, του χρήματος ή της επιλογής, και να ζήσεις με βάση τα θέλω σου και όχι τις κοινωνικές επιταγές, είναι συναρπαστικό. Ο Γιώργος είναι Ευρωπαίος, οπότε έχει λίγη παραπάνω ελευθερία σε αυτά πράγματα, αλλά εγώ είμαι από την Αριζόνα και έχω άλλη εκδοχή μεγαλώματος κοριτσιού στην αμερικανική κοινωνία.» Για να συμπηρώσει: «Η Μπέλα ήταν ο πιο χαρμόσυνος ρόλος να παίξω, γιατί δεν έχει ντροπή για τίποτα. Είναι καινούργια, καταλαβαίνεις; [...] Ήταν εντελώς απελευθερωτική η εμπειρία να την υποδύομαι.»

Και ο Λάνθιμος συντείνει: «Η Έμμα βρήκε τον τρόπο να παίξει την Μπέλα ως παιδί ή μωρό με διόλου 'χαριτωμένο' τρόπο. Ήταν παγίδα το πώς θα το κάνουμε και στο τέλος μπορέσαμε να δουλέψουμε την σωματικότητα του χαρακτήρα χωρίς να επιχειρούμε να τον αναλύουμε ή προσπαθώντας να τον καταλάβουμε.» 

Αυτά και άλλα πολλά, για την αρρενωπότητα και τα μοντέλα της στο έργο, καθώς (αναπόφευκτα) και για τον κρίσιμο ρόλο του στιλ και της αντίληψης της μόδας της περιόδου - με τον Λάνθιμο να αναφέρει έκτακτα ότι βρήκαν τον φουτουρισμό τόσο στην αναφερόμενη εποχή όσο και αντλώντας από τα '70ς - μπορείτε να τα βρείτε στο πλήρες άρθρο εδώ.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Το ταξίδι αρχίζει: Γιώργος Λάνθιμος και Έμμα Στόουν μιλούν στη Vogue για το «Poor Things»
  • Το ταξίδι αρχίζει: Γιώργος Λάνθιμος και Έμμα Στόουν μιλούν στη Vogue για το «Poor Things»
  • Το ταξίδι αρχίζει: Γιώργος Λάνθιμος και Έμμα Στόουν μιλούν στη Vogue για το «Poor Things»