Πρίμα Μπαλαρινα

Η Τζόι είναι μια Αμερικανίδα μπαλαρίνα που ταξιδεύει μέχρι τη Μόσχα, έχοντας όνειρο ζωής να γίνει μέλος των φημισμένων Μπολσόι. Το κυνήγι αυτού του ονείρου μεταφράζεται σε εμμονική συμπεριφορά, με κόστος την ψυχολογική ισορροπία της ίδιας, των συναδέλφων της αλλά και των λιγοστών που σπεύδουν να τη βοηθήσουν. Μόνο που τον Νεοζηλανδό Τζέιμς Νάπιερ Ρόμπερτσον του εκλεκτού «Dark Horse» - να το ψάξετε αυτό- δεν τον μέλλει μια κατάδειξη του ανταγωνιστικού μοντέλου και του ανθρωποφαγικού προτύπου επιτυχίας. Τα προβλήματα της Τζόι πηγάζουν από το Σύστημα που τις βάζει τρικλοποδιές, λόγω διαφορετικής εθνικότητας αλλά και λόγω του εκ των πραγμάτων νοσηρού τρόπου λειτουργίας του χώρου, ιδίως εντός Ρωσίας.

Έτσι, ο Ρόμπερτσον αφηγείται την αληθινή ιστορία της Τζόι Γουόμακ ως underdog story, με την ειδοποιό διαφορά ότι είναι η Τζόι της ταινίας ένα underdog που πρέπει να συμπαθήσουμε λόγω του ταλέντου και της άδικης μη αναγνώρισής του και όχι λόγω του χαρακτήρα, των ευγενικών κινήτρων και των ιδανικών του. Αυτό συνιστά μια παραλλαγή της συνταγής ευπρόσδεκτη, αν και όχι καινοτόμα και μάλλον όχι ιδιαίτερα επιτυχημένη ως προς το σκέλος της υποστήριξής του underdog – παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και το ευγενές παρουσιαστικό της Τάλια Ράιντερ, αρκετοί θεατές θα αγανακτήσουν με τη μονομανία, τον εγωκεντρισμό και την πρόσκαιρη πλην τακτική μεμψιμοιρία του χαρακτήρα. Το περιεχόμενο εξαντλείται κάπου εκεί, ωστόσο το στιλιζάρισμα και η διαχρονική γοητεία της συνταγής, έστω και παραλλαγμένης, αναμφίβολα διευρύνει το κοινό της ταινίας και θα γοητεύσει κάποιους θεατές.