Aνατομία μιας Πτώσης

Οι γκρίζες ζώνες στη ζωή ενός ζευγαριού, ενός γάμου, μιας τριμελούς οικογένειας έρχονται στην επιφάνεια με τον πιο αδιάκριτο και δυσάρεστο τρόπο όταν ο σύζυγος μιας πετυχημένης συγγραφέα βρίσκεται νεκρός έξω από το σπίτι του, θύμα πτώσης που μπορεί να προκάλεσε ο ίδιος, μπορεί όμως και όχι. Ευθύς αμέσως η γερμανικής καταγωγής γυναίκα του, και μητέρα του παιδιού τους, θεωρείται βασική ύποπτη. Και μένει στο δικαστήριο να αποφασίσει για την αθωότητά της ή όχι, για το αν ο άντρας της αυτοκτόνησε ή κάποιος (εκείνη;) τον έσπρωξε στον θάνατό του, για το αν ο στρυφνός και αναπολογητικός χαρακτήρας της συγγραφέα ταιριάζει τελικά γάντι με το προφίλ μιας ψυχρής δολοφόνου.  

Με ένα φοβερής ακρίβειας σενάριο, που χωράει μέσα του το μυστήριο ενός ψυχολογικού θρίλερ και τις ανατροπές ενός κλασικού δικαστικού δράματος

Μαζί θα αποφασίσει και το κοινό, αφού προηγουμένως λάβει σοβαρά στα υπόψη του όλες τις καταθέσεις στη δίκη, πολλές από τις οποίες έρχονται στο φως εκθέτοντας ιδιωτικές και συχνά επώδυνες στιγμές του ζευγαριού. Με κάθε νέα λεπτομέρεια συμπληρώνεται όλο και περισσότερο το παζλ. Όμως πόσο εύκολο είναι να χαρακτηρίσει κανείς έναν άνθρωπο όταν τυχαίνει να τον γνωρίζει αποκλειστικά μέσα από τη δημόσια ιδιότητά του; Πώς μπορεί να κρίνει μια σχέση αν δεν έχει υπάρξει ο ίδιος κομμάτι της; Πόσο επιπόλαια μπορεί μια συλλογή από στοιχεία, εικασίες και ατομικές γνώμες να προσδιορίσει συμπεριφορές, κίνητρα; Άραγε αρκεί μια ετυμηγορία για να χωρέσει μέσα της και να ερμηνεύσει μια ζωή, έναν άνθρωπο;

Κι εδώ βρίσκεται η ζηλευτή αρετή στην ταινία της Τριέ: θέτει ένα σωρό συναρπαστικά ερωτήματα που δεν χωρούν σε βιαστικές απαντήσεις, ανοίγει διάλογο με το κοινό και προσκαλεί σε μια ώριμη θεώρηση όλων των φαίνεσθαι και των είναι που ορίζουν και ενίοτε καταδυναστεύουν την πραγματικότητα και την ύπαρξη καθενός. Με ένα φοβερής ακρίβειας σενάριο, που χωράει μέσα του το μυστήριο ενός ψυχολογικού θρίλερ και επιφυλάσσει αρκετές από τις ανατροπές ενός κλασικού δικαστικού δράματος, η «Ανατομία μιας Πτώσης» συλλαμβάνει την προσοχή του θεατή από τα πρώτα κιόλας λεπτά και, παρά τη μεγάλη διάρκειά της, την διατηρεί αμείωτη και την ανανεώνει διαρκώς με μια σειρά από ιδέες που η Τριέ και ο συν-σεναριογράφος της, Αρτίρ Αραρί, αντλούν από την αντίληψη της αλήθειας ως μιας επικίνδυνα ρευστής έννοιας. Και βέβαια η επιτυχία και κοφτερή αποτελεσματικότητα της ταινίας δεν θα ήταν εφικτές χωρίς τη θαυμάσια πρωταγωνιστική ερμηνεία της Σάντρα Χιούλερ («Toni Erdmann») η οποία κατανοεί τόσο βαθιά την πολυεπίπεδη ηρωίδα της ώστε την αναπαριστά ως θύμα και θύτη ταυτόχρονα, έναν γρίφο ανοιχτό σε εικασίες και ακόμη πιο τρωτό σε ερμηνείες.