Essential Cinema #66: «Some Came Running» (1958) του Βινσέντε Μινέλι - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
11:35
18/10

Essential Cinema #66: «Some Came Running» (1958) του Βινσέντε Μινέλι

Τo cinemagazine συγκεντρώνει μερικές από τις κορυφαίες ταινίες που έγιναν ποτέ και γράφει αναλυτικά γι’ αυτές. Σήμερα το υποψήφιο για 5 Όσκαρ και πραγματικά ανυπέρβλητο δράμα του Βινσέντε Μινέλι που λάτρεψαν (μεταξύ πολλών άλλων) οι δημιουργοί του γαλλικού Νέου Κύματος.

Από τον Λουκά Κατσίκα

Το 1957, έξι χρόνια μετά  τον προσωπικό του θρίαμβο με το βιβλίο «From Here to Eternity», ο Τζέιμς Τζόουνς επέστρεφε στο λογοτεχνικό προσκήνιο με ένα ογκώδες μυθιστόρημα που κατέγραφε την υπαρξιακή και συναισθηματική περιπλάνηση ενός συγγραφέα-που μόλις γύρισε από τον στρατό- πίσω στην κωμόπολη όπου γεννήθηκε. Και παρά την κάπως χλιαρή αντιμετώπιση που συνάντησε το βιβλίο από την πλειοψηφία των τότε κριτικών, η εταιρεία MGM δεν δίστασε να αναθέσει τη μετατροπή του σε σενάριο, επιλέγοντας ταυτόχρονα ως σκηνοθέτη τον Βινσέντε Μινέλι, την ίδια χρονιά που το μεγαλοπρεπές του μιούζικαλ «Ζιζί» κέρδιζε 9 βραβεία Όσκαρ.

Συμπυκνώνοντας κατά πολύ τον χρόνο του βιβλίου (που κάλυπτε τρία έτη από τη ζωή του ήρωα), απαλείφοντας δευτερεύοντες χαρακτήρες και αλλάζοντας (σοφά) την τραγική κατάληξη του φινάλε όσον αφορά το πρόσωπο που εμπλέκεται σε αυτό, η κινηματογραφική εκδοχή του μυθιστορήματος αποτέλεσε το κορυφαίο, ίσως, μελόδραμα στη φιλμογραφία ενός απαιτητικού και περφεξιονίστα σκηνοθέτη ο οποίος μετακόμιζε από τον ζωηρό κόσμο των μιούζικαλ, μεταφέροντας μαζί την απαράμιλλη αισθητική αλλά και την στα όρια της ψύχωσης τελειομανία του.

Αντίθετα με τη λογοτεχνία και το σινεμά, η πραγματική ζωή δεν επιφυλάσσει κανένα happy end

Με τρεις εξαίσιες ερμηνείες από τους Φρανκ Σινάτρα, Ντιν Μάρτιν και (τη μεγάλη αποκάλυψη του φιλμ που ονομάζεται) Σίρλεϊ ΜακΛέιν, ο Μινέλι μετατρέπει τη μοναχική διαδρομή του πρωταγωνιστή του προς την αυτογνωσία και την εξερεύνηση του ανδρισμού του σε ένα μελαγχολικό δράμα για το ανέφικτο της ευτυχίας και τη βεβαιότητα ότι, αντίθετα με τη λογοτεχνία και το σινεμά, η πραγματική ζωή δεν επιφυλάσσει κανένα happy end.

Υπηρετώντας στο μεγαλύτερο μέρος του φιλμ ένα συγκρατημένο ύφος, ο Μινέλι οδηγεί τα πάντα σε ένα παροξυσμικό φινάλε όπου, με φόντο το πολύχρωμο ντεκόρ ενός θορυβώδους πανηγυριού (που εκφράζει ιδανικά τις ξένοιαστες χίμαιρες που κυνηγούν οι χαρακτήρες σε όλο το φιλμ), οι μοίρες των ηρώων συναντούν τη γνήσια τραγωδία μέσα σε λίγα λεπτά καθαρόαιμης βιρτουοζιτέ. Είναι το κρεσέντο που μόνο ένας σπουδαίος σκηνοθέτης θα μπορούσε να σκαρφιστεί. Και ο Μινέλι δεν υπήρξε τίποτα λιγότερο από αυτό, υπογράφοντας με το «Στίγμα του Κολασμένου» (όπως ήταν ο ελληνικός τίτλος της ταινίας) μια δημιουργία την οποία λάτρεψαν, μεταξύ άλλων, οι κυριότεροι εκπρόσωποι του γαλλικού Νέου Κύματος. Με πρώτον και καλύτερο τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ ο οποίος εμπνεύστηκε από το καπέλο-φετίχ του Ντιν Μάρτιν έναν σύντομο φόρο τιμής στην «Περιφρόνηση».

SOME CAME RUNNING
Ηνωμένες Πολιτείες, 1958
Σκηνοθεσία:
Βινσέντε Μινέλι Σενάριο: Τζον Πάτρικ, Άρθουρ Σίκμαν Φωτογραφία: Γουίλιαμ Χ. Ντάνιελς Μουσική: Έλμερ Μπέρνσταϊν Πρωταγωνιστούν: Φρανκ Σινάντρα, Σίρλεϊ ΜακΛέιν, Ντιν Μάρτιν, Μάρθα Χάιερ, Άρθουρ Κένεντι, Νάνσι Γκείτς Διάρκεια: 136΄