Κάννες 2018: Το «Birds of Passage» είναι η πιο ασυνήθιστη γκανγκστερική ταινία που έγινε ποτέ - cinemagazine.gr
9:26
11/5

Κάννες 2018: Το «Birds of Passage» είναι η πιο ασυνήθιστη γκανγκστερική ταινία που έγινε ποτέ

Τρία χρόνια αφότου διεκδίκησε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, ο δημιουργός του εξωτικού «Στην Αγκαλιά του Φιδιού»μετακομίζει από τις ζούγκλες του Αμαζονίου στις στέπες της Κολομβίας για λογαριασμό ενός αιματηρού οικογενειακού έπους που βασίζεται σε αληθινά περιστατικά και το οποίο αποτέλεσε την επίσημη έναρξη του φετινού Δεκαπενθημέρου Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ Καννών.

Αποστολή στις Κάννες: Λουκάς Κατσίκας

Ξεχωριστός εκπρόσωπος ενός εθνογραφικού σινεμά το οποίο, μέσα από τέσσερις πλέον ταινίες, μπλέκει μοναδικά την ανθρωπολογική ματιά και τις εμπειρίες αυτοχθόνων πληθυσμών με την κινηματογραφική μυθοπλασία, ο 37χρονος Σίρο Γκουέρα ταξιδεύει με το καινούργιο του φιλμ στην έρημο της Βόρειας Κολομβίας και εμπνέεται αμυδρά από τις απαρχές του εγχώριου εμπορίου ναρκωτικών, λίγο πριν φτάσει να αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά καρτέλ στον πλανήτη. 

Χωρισμένη σε πέντε κεφάλαια και καλύπτοντας ένα χρονικό πλαίσιο τριών δεκαετιών, από τα μέσα του '60 μέχρι τις αρχές του ΄80. η ταινία παρακολουθεί δυο φατρίες ιθαγενών να αλληλοσπαράζονται όταν τα νεώτερα μέλη τους εμπλέκονται με την παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και στην πορεία παραβιάζουν τους κώδικες ηθικής με τους οποίους γαλουχήθηκαν.

Σαν ένα βίαιο γκανγκστερικό φιλμ το οποίο έχασε το δρόμο του από τον πολιτισμό και κατέληξε να περιπλανιέται σε αφιλόξενες και ανεμοδαρμένες στέπες, το δημιούργημα του Γκουέρα μοιάζει να βαδίζει σε περιοχές που παλιότερα είχαν διαβεί οι καταραμένοι ήρωες του Σαμ Πέκινπα σε ταινίες όπως το εκπληκτικό «Φέρτε μου το Κεφάλι του Αλφρέδο Γκαρσία». 

Μια γνήσια τραγωδία πάνω στη σύγκρουση της παράδοσης με τον πολιτισμένο κόσμο.

Ο σκηνοθέτης προσγειώνει εξαρχής το κοινό σε μια αναχρονιστική πραγματικότητα όπου οι άνθρωποι αναπαράγουν αυστηρά τα έθιμα και τις τελετουργίες των προγόνων τους, χρησιμοποιούν τα όνειρα και τις δεισιδαιμονίες ως καθημερινές τους πυξίδες και συνυπάρχουν σε κλειστές και αυτοσυντηρούμενες κοινότητες, οι οποίες έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους αναλλοίωτα από εξωγενείς παράγοντες. 

Όταν όμως οι πειρασμοί και τα μοιραία καλέσματα της μοντέρνας εποχής έρθουν να παραβιάσουν τον τρόπο ζωής τους, η ζωηρά χρωματισμένη και γυρισμένη σε σινεμασκόπ δημιουργία του Γκουέρα μεταμορφώνεται σε μια γνήσια τραγωδία πάνω στη σύγκρουση της παράδοσης με τον πολιτισμένο κόσμο και την αιώνια ροπή του ανθρώπου προς την αυτοκαταστροφή και την ύβρη. 

Η ιστορία την οποία διηγείται το φιλμ μοιάζει, ασφαλώς, παλαιότερη και από τον ίδιο τον χρόνο. Τόσο ο Σίρο Γκουέρα, ωστόσο, όσο και η σύζυγος και παραγωγός του, με την οποία μοιράζονται εδώ για πρώτη φορά σκηνοθετικά καθήκοντα, επιλέγουν να τοποθετήσουν την παραβολή τους στην καρδιά ενός ολότελα παράδοξου, σχεδόν μυθολογικού κόσμου και ζητούν από το κοινό τους να αντικρίσει γνώριμα κινηματογραφικά στερεότυπα σαν να τα βλέπει για πρώτη φορά στην οθόνη. Το αποτέλεσμα, υποβλητικό και σε σημείο αντάξιο μιας έντονης κινηματογραφικής εμπειρίας, τους δικαιώνει.  

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2018: «Wildlife» και Κάρεϊ Μάλιγκαν δικαιώνουν απόλυτα το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πολ Ντέινο
 
Κάννες 2018: Λευτεριά στον Κίριλ Σερεμπρένικοφ

Κάννες 2018: Το «Everybody Knows» είναι ένας διεκπεραιωτικός Φαρχαντί που λειτουργεί με άνεση στο ρελαντί
Κάννες 2018: Κέιτ, Πενέλοπε και Τζούλιαν στο λαμπερό κόκκινο χαλί της πρεμιέρας
Κάννες 2018: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ