Νοσταλγία

Ο Andrei νοσταλγεί τη σύζυγό του που έχει μείνει πίσω και την πατρίδα του. Αναπτύσσει μια ταραχώδη σχέση με τη νεαρή γυναίκα που τον συνοδεύει, με την οποία μάλιστα στην αρχή της ταινίας φαίνεται πως ίσως γίνουν ζευγάρι… χωρίς ωστόσο να αναπτύσσουν μεταξύ τους οικειότητα ή σαρκική επαφή.

Στα λουτρά της Αγίας Αικατερίνης, συναντούν τον Domenico (Erland Josephson) έναν περιθωριοποιημένο μεσήλικα, που η τοπική κοινωνία θεωρεί παράφρονα μετά την αποκάλυψη ότι κρατούσε έγκλειστη την οικογένειά του για πολλά χρόνια. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας γοητεύεται από την προσωπικότητα του Domenico με τον οποίο ανακαλύπτει πως μοιράζονται κοινές υπαρξιακές ανησυχίες. Σ’ αυτή την ταινία του Tarkovsky είναι εμφανής η επιρροή από το ψυχόδραμα του Bergman. Ο κεντρικός ήρωας, επηρεασμένος από τη συνάντηση με τη νεαρή Eugenia και τον παράφρονα Domenico, οδηγείται προς την ατομική κάθαρση.

Διωγμένος από τη Ρωσία ο Ταρκόφσκι γύρισε τη «Νοσταλγία» για έναν συγγραφέα που αναζητά στην Ιταλία στοιχεία πάνω στη ζωή ενός Ρώσου συνθέτη του 18ου αιώνα ο οποίος έζησε εκεί. Ανυπέρβλητη η εικαστική δύναμη των εικόνων του μεγάλου δημιουργού στη βάση ενός αληθινά νοσταλγικού υπαρξιακού δράματος που του χάρισε βραβεία στο Φεστιβάλ των Κανών (ανάμεσά τους και αυτό της σκηνοθεσίας) κι ας μην συγκαταλάγεται στις σπουδαιότερες της φιλμογραφίας του.