Ένα Αγγελικό Πρόσωπο

Φορμαλιστική απεικόνιση μιας διαταραγμένης σχέσης μητέρας-κόρης, με την πρώτη να είναι εμφανώς αδύναμη για να αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα πόσο μάλλον να οδηγήσει με διαύγεια την καθημερινότητα ενός παιδιού. Αντ’ αυτού αναλώνεται σε κραυγές και μελοδραματισμούς, όπως ακριβώς δηλαδή κάνει και η ταινία, πάρα την τύχη της σκηνοθέτιδας να λαμβάνει μια εξαιρετική ερμηνεία από τη μικρή Αϊλίν Αξοϊ-Ετέξ στο ρόλο της Έλι, της κόρης  που βιώνει μοναξιά και απόρριψη.

Η ιστορία της αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον χάρη στο πρόσωπό της που από αγγελικό αρχίζει να καλύπτεται από μια μάσκα απάθειας και εκρήγνυται σε συγκεκριμένες στιγμές, όταν η ανάγκη για φροντίδα και γονική αγάπη επικρατούν της ψυχραιμίας. Η Κοτιγιάρ ως «κακή μητέρα» αναλώνεται στην υπερβολή προσπαθώντας να κάνει τη διαφορά από τη στιγμή που αναγκάζεται να παίζει σε μια σειρά από επαναλαμβανόμενες σκηνές και καταστάσεις, οι οποίες όμως είναι τόσο πολλές που υποβιβάζουν τον ρόλο σε σύνολο μανιερισμών, αλλά και την ίδια την ταινία σε μια ξεχειλωμένη και αμετροεπή αφήγηση.