ΚΑΝΝΕΣ 2011 / ΤΑΙΝΙΕΣ

Θεός και Διάβολος

2011-05-20 11:17:09

Θεός και Διάβολος




Ο απόηχος από την προχθεσινή πρεμιέρα της νέας ταινίας του Τέρενς Μάλικ «Το Δέντρο της Ζωής», δε λέει ακόμη να κοπάσει διχάζοντας κοινό και κριτικούς σε μια σχεδόν μανιχαϊστική διαίρεση...


Ο απόηχος από την προχθεσινή πρεμιέρα της νέας ταινίας του Τέρενς Μάλικ «Το Δέντρο της Ζωής», δε λέει ακόμη να κοπάσει διχάζοντας κοινό και κριτικούς σε μια σχεδόν μανιχαϊστική διαίρεση. Καθόλου παράξενο και πόσο μάλλον τυχαίο για ένα σκηνοθέτη που ανάμεσα στις γραμμές, ή καλύτερα στις εικόνες του, εδώ και δεκαετίες καταθέτει την πίστη του σε ένα δυνητικά παραδεισένιο κόσμο όπου η Πτώση παραμονεύει σε κάθε γωνιά και το Καλό και το Κακό είναι καταδικασμένα να μάχονται στον αιώνα τον άπαντα.

Ο Μάλικ, γεννημένος στο Τέξας και μεγαλωμένος στη βαθιά Αμερική, είναι χριστιανός, έστω και αν έχει σπουδάσει φιλοσοφία και μεταφράσει Χάιντεγκερ, και δεν το έχει κρύψει νομίζω, να που μάλιστα εδώ κάνει ολοκληρωτικό outing με μια εξόφθαλμα βιβλική παραβολή. Η Αμερική ας μην το ξεχνάμε χτίστηκε με το όπλο στο ένα χέρι και τη Βίβλο στο άλλο, ο Θεός της είναι πηγή φόβου και τιμωρίας, μακρινός παρατηρητής και δίκαιος ή άδικος κριτής. Το «Δέντρο της Ζωής» συμπυκνώνει σχεδόν συμφωνικά τον ύμνο του σκηνοθέτη στην θαυμαστή δημιουργία της ζωής και στον φαταλισμό που κουβαλά.

Εκτός όμως από τον Μάλικ, φιλοσοφία έχει σπουδάσει και ο αιρετικός Γάλλος σκηνοθέτης Μπρούνο Ντιμόν, ο οποίος έφερε φέτος στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών το «Πέρα από τον Σατανά» (Hors Satan) ένα έργο τουλάχιστον αμφιλεγόμενο όπου με συνέπεια επανέρχονται διαρκώς τα ίδια αναπάντητα (;) ερωτήματα για την ύπαρξη του «Θείου» και του «Ιερού» στο σύγχρονο κόσμο.

Ο Μπέργκμαν, ήδη πριν πενήντα χρόνια, είχε καταγράψει κινηματογραφικά το τέλος και την απουσία του Θεού από το σύγχρονο κόσμο. Για τον Ντιμόν η αναζήτηση συνεχίζεται στιλιστικά στα χνάρια του Ρομπέρ Μπρεσόν, αλλά με ένα σαφώς βέβηλο τρόπο.

Στο «Πέρα από τον Σατανά», που προβλήθηκε την ίδια μέρα με «Το Δέντρο της Ζωής» στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» κάνοντας το κοινό να τρίβει τα μάτια του, ένας παρίας, που φυτοζωεί χάρις στην καλοσύνη μιας νεαρής κοπέλας σε μια καλύβα σε ένα χωριό της Φλάνδρας, κουβαλά τις ιδιότητες ενός παράξενου Αγίου, ενός σύγχρονου θεραπευτή που φλερτάρει όμως περισσότερο με το Διάβολο.

Δοσμένος ολοκληρωτικά στην προστάτιδά του, σκοτώνει τον πατριό που την κακοποιεί σεξουαλικά και χτυπά σχεδόν μέχρι θανάτου ένα νεαρό που την παρενοχλεί. Λίγο αργότερα θεραπεύει ένα κοριτσάκι και οδηγεί σε επιληπτική κρίση μια νεαρή κατασκηνώτρια όταν κάνει έρωτα μαζί της. Όταν θα κατηγορηθεί από την αστυνομία για το θάνατο της νεαρής κοπέλας, η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από την Ανάστασή της.

Μακριά από το Θεό σε μια ερημιά οι άνθρωποι και μόνο είναι ικανοί για το θαύμα, μοιάζει να λέει ο Ντιμόν. Αν υπάρχει «Θείο» αυτό βρίσκεται στα χέρια των ανθρώπων που υπερβαίνουν την κανονικότητα. Ποιος θα το περίμενε άραγε οι κοσμικές Κάννες να αποτελούν φέτος το θέατρο ενός θρησκευτικού ντιμπέιτ;

Λευτέρης Αδαμίδης

Loading the player ...
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ