ΚΑΝΝΕΣ 2012 / ΤΑΙΝΙΕΣ

Holy Motors: Πιστεύω εις ένα Σινεμά

2012-05-23 14:47:10

Holy Motors: Πιστεύω εις ένα Σινεμά




Δεκατρία χρόνια μετά την Pola X και 21 χρόνια μετά τους Εραστές της Γέφυρας, ο Λεό Καράξ επιστρέφει στο σινεμά που αγαπά- το σινεμά που αγαπάμε μια χούφτα τρελά junkies της μεγάλης οθόνης: εκείνο των παράξενων, θαυμάσιων εικόνων, των διαρκών αναφορών και των μεγάλων δηλώσεων.


Δεκατρία χρόνια μετά την "Pola X" και 21 χρόνια μετά τους "Εραστές της Γέφυρας", ο Λεό Καράξ επιστρέφει στο σινεμά που αγαπά- το σινεμά που αγαπάμε μια χούφτα τρελά junkies της μεγάλης οθόνης: εκείνο των παράξενων, θαυμάσιων εικόνων, των διαρκών αναφορών και των μεγάλων δηλώσεων. Και είναι τόσο εκκεντρικό, τόσο sui generis που μπορεί να φτάσει μέχρι τον Χρυσό Φοίνικα.

'Ηρωάς του ο Κύριος Οσκάρ, ένας επαγγελματίας χαμαιλέοντας που αναλαμβάνει να ενσαρκώνει διάφορους ρόλους κατόπιν ραντεβού: μπορεί να είναι μία γριά ζητιάνα, ένα τέρας που κατοικεί στους υπονόμους, ένας τραπεζίτης και ένας πατέρας, μπορεί να είναι όλοι οι άνθρωποι του κόσμου και ταυτόχρονα κανείς. Η υπόθεση εξάλλου έχει ελάχιστη σημασία σε αυτό το γράμμα αγάπης στο Σινεμά, που κάθε στιγμή προκαλεί τα όρια και τις συμβάσεις του ίδιου του μέσου.

Στο κέντρο αυτού του σουρεαλιστικά υπέροχου σύμπαντος, ο Ντενίς Λαβάν, άλλοτε με την εκφραστικότητα ενός Τσάπλιν και άλλοτε με την μπραβούρα ενός Ντε Νίρο, αλλάζει δέρματα ανάλογα με τις ανάγκες τις κάθε ιστορίας και μετατρέπει τη διαδικασία της μεταμόρφωσης σε αναπόσπαστο κομμάτι της ταινίας και μεταφορά της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Ταυτόχρονα, περιδιαβαίνουμε σε ένα μάθημα ιστορίας του σινεμά, όπου τα genres διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ οι φιλμικές αναφορές δίνουν και παίρνουν. Από την κωμωδία περνάμε στο μιούζικαλ, από το θρίλερ στο μελόδραμα, από το σλάπστικ στην κομεντί και ξεναγοί μας είναι οι χαρακτήρες άλτερ-έγκο του Καράξ, όπως ο μυθικός Άλεξ των "Εραστών" ή ο Σκατάς του "Τόκυο!".

Θα μπορούσε κανείς να μιλάει ατέλειωτα για την τόλμη ενός σκηνοθέτη που δεν τον νοιάζει αν θα φέρει στα όριά του τον άμαθο θεατή ή τον αρνητή του έργου του. Όταν όμως η Κάιλι Μινόγκ μεταμορφώνεται στη Τζιν Σίμπεργκ ή η Εύα Μέντες στέκεται ως η προσωποποίηση της τελειότητας δίπλα στην τεράστια στύση του Λαβάντ, η οθόνη φωτίζεται επιτέλους από εκείνη την υπερβατική ενέργεια που όλο και πιο σπάνια συναντάμε στα έργα τέχνης.

Ο Καράξ έχει επιλέξει εδώ και χρόνια τον δρόμο του και το "Holy Motors" (ο τίτλος αναφέρεται στο όχημα που τον μεταφέρει στα διάφορα ραντεβού του με οδηγό την καθαγιασμένη από τον Ζορζ Φρανζί Εντίθ Σκομπ) δείχνει πως δε θα συμβιβαστεί και δεν θα παραχωρήσει ούτε χιλιοστό από το τρελό όραμά του. Μπορεί το σινεμά του να μην είναι για όλους, μπορεί να μην είναι για κανέναν πέρα από ελάχιστους τρελούς, αλλά το σίγουρο είναι πως πρόκειται για Σινεμά. Και πόσοι μπορούν να το υπερηφανευτούν σήμερα αυτό;

Φαίδρα Βόκαλη

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Κυριακή 27 Μαΐου

19.15  ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ

20.00 / 23.00 THÉRÈSE DESQUEYROUX (Claude Miller)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ