Σίριαλ «The Brutalist» συνέχεια: Ο Μπρέιντι Κόρμπετ υπερασπίζεται τους ηθοποιούς του - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
9:19
21/1

Σίριαλ «The Brutalist» συνέχεια: Ο Μπρέιντι Κόρμπετ υπερασπίζεται τους ηθοποιούς του

Όψιμο εμπόδιο στην οσκαρική πορεία του «The Brutalist» όρθωσε με τις δηλώσεις του ο μοντέρ της ταινίας που αποκάλυψε σαν να μη συμβαίνει τίποτα την χρήση TN στην παραγωγή του έργου.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Ουδείς μπορεί να βεβαιώσει ότι το «The Brutalist» αποτελεί πράγματι ένα οσκαρικό (κι όχι στοιχηματικό) φαβορί. Αντίθετα υπάρχουν φωνές στο Χόλιγουντ που το βλέπουν σαν το φετινό «Killers of the Flower Moon», ή σαν τον φετινό «Ιρλανδό» (σαν κάτι του Μάρτιν Σκορσέζε τέλος πάντων): Δώστε του 10 υποψηφιότητες γιατί «πρέπει», αλλά πόσοι από εμάς που ψηφίζουμε το είδαμε πράγματι και θα το ψηφίζαμε για βραβειο είναι άλλη κουβέντα. Ίσως φταίει η διάρκεια, ίσως φταίει ότι η Ακαδημία θέλει να μετακινηθεί από τις βραβεύσεις ταινιών που βλέπουν ελάχιστοι, ίσως φταίνε τα φεγγάρια, ποιος ξέρει. Δεν ακούγεται βέβαια και πολύ καλλιτεχνικό, αλλά η (χαζή) αλήθεια είναι πώς στα 215 λεπτά, αν ο «Brutalist» το σηκώσει, θα είναι η 3η μακρύτερη ταινία που παίρνει Όσκαρ με τις δύο πρώτες να είναι 86 και 63 χρόνια μακριά («Όσα Παίρνει ο Άνεμος», «Λόρενς της Αραβίας»). Η τελευταία μεγάλης διάρκειας ταινία που πήρε Καλύτερη Ταινία είναι ο 3ος «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», 22 χρόνια πριν, αλλά ως γνωστόν έκοψε κάπου 220 φορές παραπάνω εισιτήρια και αυτά στη Μέκκα του κινηματογραφικού πνεύματος μετράνε.

Τι απάντησε ο Κόρμπετ για να φρενάρει κάπως την κακή δημοσιότητα; (Δείτε εδώ το χθεσινό μας άρθρο των αιτίων της.)

«Οι ερμηνείες είναι απόλυτα του Άντριεν και της Φελίσιτι. Εργάστηκαν για μήνες με ειδικό επί των διαλέκτων για να τελειοποιήσουν τις προφορές τους. Η τεχνολογία της Innovative Respeecher χρησιμοποιήθηκε μοναχά στο μοντάζ της ουγγρικής γλώσσας για να ραφινάρει το αποτέλεσμα. Τίποτε στα αγγλικά δεν τροποποιήθηκε. Ήταν μια εργασία που έγινε στο χέρι με την ομάδα του Ήχου μας και το Respeecher στο post-production. Ο στόχος ήταν να διατηρηθεί η αυθεντικότητα της ερμηνείας των ηθοποιών σε μια άλλη γλώσσα, όχι να την αλλάξει, ούτε να την αντικαταστήσει, και έγινε με απόλυτο σεβασμό στην τέχνη τους.»

Και συνεχίζει: «Η Τζούντι Μπέκερ και η ομάδα της δεν χρησιμοποίησαν ΤΝ για να δημιουργήσουν εικόνες κτιρίων. Όλες οι εικόνες είναι ζωγραφισμένες στο χέρι από καλλιτέχνες. [...] Η ταινία μελετά την ανθρώπινη περιπλοκότητα και κάθε μέρος της δημιουργίας της οδηγείται από την ανθρώπινη προσπάθεια, δημιουργικότητα και συνεργασία. Είμαστε περήφανοι για την ομάδα μας και για τα επιτεύγματά της.»

Είναι μόλις η αυγή μιας ακόμα πιο νέας εποχής που οι δημιουργοί θα πρέπει να απολογούνται, οι κριτές να ξεκοκκαλίζουν ένα έργο όχι για την καλλιτεχνική του αξία αλλά για τεχνικές λεπτομέρειες της παρασκευής του και οι δημοσιογράφοι να αναφέρουμε/σχολιάζουμε τα επεισόδια κινηματογραφικών ντετεκτιβίστικων ιστοριών που ελάχιστη σχέση με την τέχνη διατηρούν. Καλή μας τύχη γενικώς, αν και μάλλον η τύχη λίγη σχέση έχει με την κατάστασή μας όπως επιμελώς την ορίζουμε.