Η 67η τελετή απονομής των Χρυσών Σφαιρών ανήκει πλέον στο παρελθόν και παρόλο που δέχτηκε χλιαρές κριτικές, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον παρουσιαστή -τον Βρετανό κωμικό Ρίκι Τζερβές - συγκέντρωσε το ενδιαφέρον 16,9 εκατ. τηλεθεατών από 15 πέρυσι. Αξίζει να σημειωθεί πως τέτοια καλά νούμερα είχε να τα δει το NBC εδώ και πέντε χρόνια (εξαιρούνται οι αθλητικές μεταδόσεις), ενώ με τις χαμηλές τηλεθεάσεις του δικτύου αστειεύτηκαν και αρκετοί σταρ όπως η Τζούλια Ρόμπερτς και η Τίνα Φέι, η οποία είπε πως η βροχή που έπεφτε την ώρα της τελετής ήταν στην πραγματικότητα τα «δάκρυα του Θεού για το NBC».

Ολα κύλησαν ομαλά, με ηθοποιούς, παρουσιαστές και βραβευμένους να κάνουν τα συνηθισμένα τους αστεία αλλά και τις απαραίτητες αναφορές στο δράμα που ζει η Αϊτή μετά τον φονικό σεισμό των 7,3 Ρίχτερ, καλώντας το κοινό να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί. Ετσι κι αλλιώς οι Χρυσές Σφαίρες δίνονται σε πιο χαλαρή ατμόσφαιρα, με τους προσκεκλημένους να κάθονται γύρω από τραπέζια, να πίνουν και να συζητούν και όχι σε αυστηρά καθορισμένες θέσεις όπως στα Οσκαρ, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για ευτράπελα που η Ακαδημία δύσκολα θα επέτρεπε. Πρόκειται, όπως εύστοχα το έχει χαρακτηρίσει το περιοδικό Vanity Fair, για τη «μεθυσμένη εκδοχή των Οσκαρ».

Οι Σφαίρες δεν ήταν πάντα έτσι όμως. Οταν ξεκίνησε, η τελετή απονομής των βραβείων της Ενωσης Ξένων Ανταποκριτών του Χόλιγουντ ήταν σεμνή και αρκετά βαρετή. Ολα άλλαξαν το 1958, όταν οι Φρανκ Σινάτρα, Ντιν Μάρτιν και Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ, εμφανώς πιωμένοι, ανέβηκαν στη σκηνή και ουσιαστικά την κατέλαβαν για το υπόλοιπο της βραδιάς με τραγούδια και αστεία. Από τότε, η βραδιά άλλαξε για πάντα.

Ο Τζακ Νίκολσον έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές αστείες σκηνές, όπως το 1998 που βραβεύτηκε για την ταινία «Καλύτερα δεν γίνεται» και αποφάσισε να γιορτάσει κουνώντας τα οπίσθιά του στο κοινό ως χαιρετισμό, ενώ μια χρονιά αργότερα που πήρε το βραβείο Σεσίλ ντε Μιλ για την προσφορά του στην έβδομη Τέχνη αποφάσισε να χορέψει αλά Μάικλ Τζάκσον. Το 2003, παραλαμβάνοντας τη Σφαίρα για την ταινία «Σχετικά με τον Σμιντ», εκφώνησε έναν λόγο που κανείς δεν κατάλαβε, ενώ συχνά τον έχουν πιάσει οι κάμερες να κατεβάζει χάπια, μάλλον Βάλιουμ, προτού ανέβει στη σκηνή.

Το ίδιο ακαταλαβίστικος ήταν ο λόγος πέρυσι του κωμικού Τρέισι Μόργκαν, όταν παρέλαβε τη Σφαίρα για την καλύτερη κωμική τηλεοπτική σειρά που ήταν το 30 Ροκ. Κράτησε το βραβείο μακριά του, διακήρυξε πως είναι το μαύρο πρόσωπο της Αμερικής, ενώ όσα είπε στη συνέχεια αποτελούν ακόμα αντικείμενο μελέτης διαπρεπών γλωσσολόγων...

Το 1998, η Κριστίν Λάτι ήταν στην τουαλέτα όταν ανακοινώθηκε το όνομά της, ενώ ο Ρόμπιν Γουίλιαμς που παρουσίαζε το βραβείο προσπαθούσε να γεμίσει το κενό με αστεία. Η Λάτι έφτασε τρέχοντας στη σκηνή και σκουπίζοντας τα χέρια της σε χαρτί. Δήλωσε πως μόλις είχε πατήσει το καζανάκι όταν την ενημέρωσαν πως είχε κερδίσει, αλλά δεν το πίστεψε αμέσως. Τουλάχιστον είχε σκουπίσει τα χέρια της προτού πάρει το βραβείο...

Στην τουαλέτα βρήκε η... σφαίρα και τη Ρενέ Ζεβέλγκερ το 2001 για την ερμηνεία της στην ταινία «Νοσοκόμα Μπέτι», ίσως όμως δικαιολογημένα γιατί κανείς, και πόσω μάλλον η ίδια, δεν περίμενε να κερδίσει.

Και πάλι πέρυσι, ο Κόλιν Φάρελ ανέβηκε στη σκηνή να παρουσιάσει το βραβείο για την καλύτερη ξένη ταινία, ρουφώντας τη μύτη του. Φρόντισε ωστόσο να ξεκαθαρίσει στο κοινό πως είναι απλά συναχωμένος και δεν έχει πάρει κόκα, κάτι που συνήθιζε παλιότερα. Ωστόσο, οι κακές γλώσσες λένε πως δεν ήταν συναχωμένος λίγο πριν στα παρασκήνια...

Το 2009, που αποδεικνύεται χρονιά την οποία όλοι θέλουν να ξεχάσουν, ξεχώρισε και ο Μίκι Ρουρκ όχι μόνο επειδή γύρισε από τους νεκρούς με το βραβείο για την ερμηνεία του στην ταινία «Παλαιστής», αλλά και γιατί έκλαψε για το Τσιάουά του που μόλις είχε αποβιώσει. Επίσης τη στιγμή που ευχαριστούσε τον σκηνοθέτη του Ντάρεν Αρονόφσκι, λέγοντας πόσο αυστηρός ήταν στα γυρίσματα (χρησιμοποίησε μια λέξη που δεν είναι τόσο κομψή...), εκείνος του ανταπέδωσε την κολακεία με τη γνωστή χειρονομία του τρίτου δάκτυλου σε όρθια θέση, χειρονομία την οποία κι έπιασαν οι κάμερες.

Το αποτέλεσμα ήταν να ξυπνήσει από τον βαθύ του ύπνο το ΕΣΡ των ΗΠΑ και να επιβάλει πρόστιμο στο NBC μεγαλύτερο από την αμοιβή του Ρουρκ στην ταινία.

Μία άλλη κλασική σκηνή των Σφαιρών ήταν αυτή της Ελίζαμπεθ Τέιλορ το 2001 οπότε και παρουσίασε το βραβείο για την καλύτερη ταινία. Εμφανώς υπό την επήρεια κοκτέιλ χαπιών, η Τέιλορ παραλίγο να περάσει κατευ­θείαν στο ψητό, αφού άνοιξε το φάκελο και ήταν έτοιμη να ανακοινώσει τον νικητή, προτού παρουσιάσει τις υποψηφιότητες. Ευτυχώς, ο συμπαρου­σιαστής της, Ντικ Κλαρκ, απο­δείχτηκε γρήγορος και έσωσε την κατάσταση.

Τέλος, το 2008 ήταν εντελώς διαφορετικό, καθώς λόγω της απεργίας των σεναριογράφων δεν πραγματοποιήθηκε τελετή, απλώς ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα σε απόλυτα νηφάλιους δημοσιογράφους. Αρκετοί πάντως δήλωσαν πως ήταν η καλύτερη χρονιά των βραβείων...

Χ.Κ.