Τα trivia των φετινών υποψηφιοτήτων

2014-01-19 17:09:33
Από τους Κωστή Θεοδοσόπουλο, Χριστίνα Λιάπη

Πόσες υποψηφιότητες συμπλήρωσε η Μέριλ Στριπ; Ποιο είναι το πιο αξιοσημείωτο ρεκόρ του «Οδηγού Διαπλοκής»; Και ποιος είναι ο πιο παραγνωρισμένος υποψήφιος των φετινών βραβείων; Διαβάστε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα και αξιοπερίεργα σημεία της φετινής οσκαρικής κούρσας!

Έξι από τις εννιά υποψήφιες για Καλύτερη Ταινία βασίζονται σε αληθινές ιστορίες.

Είναι η δέκατη όγδοη υποψηφιότητα για τη Μέριλ Στριπ («Αύγουστος»).

Είναι η δεύτερη συνεχής χρονιά που ταινία του Ντέβιντ Ο.Ράσελ («Οδηγός Διαπλοκής») κερδίζει υποψηφιότητες και για τις τέσσερις κατηγορίες ερμηνειών.

Ο Ρότζερ Ντίκινς, ο πλέον παραγνωρισμένος από τον θείο Όσκαρ διευθυντής φωτογραφίας, κέρδισε την ενδέκατη (!) υποψηφιότητά του για το «Prisoners». Προς το παρόν δεν έχει καμία νίκη.

Ο Γούντι Άλεν συνεχίζει να κρατά το ρεκόρ των περισσότερων υποψηφιοτήτων στην κατηγορία του Πρωτότυπου Σεναρίου, φτάνοντας τις δεκαέξι με αυτή για το «Θλιμμένη Τζάσμιν».

Με την δουλειά του στο «Philomena», ο Αλεξάντρ Ντεσπλά σημείωσε την έκτη υποψηφιότητά του σε οκτώ χρόνια. Ο Τζον Γουίλιαμς, από την άλλη, έφτασε τις 44(!) υποψηφιότητες στην συγκεκριμένη κατηγορία (οι άλλες πέντε είναι για Καλύτερο Τραγούδι) έχοντας σημειώσει 5 νίκες, και συνεχίζει να κυνηγά το ρεκόρ του Γουόλτ Ντίσνεϊ (59 υποψηφιότητες).

 

Φαίδων Παπαμιχαήλ

Είναι η πρώτη υποψηφιότητα για τους εξής «τρανταχτούς» υποψηφίους: Μάικλ Φασμπέντερ, Σάλι Χόκινς, Τσιουέτελ Ετζίοφορ, Μάθιου ΜακΚόναχι και Στιβ ΜακΚουίν, μεταξύ άλλων. Ο Ελληνοαμερικανός Φαίδων Παπαμιχαήλ είναι επίσης πρώτη φορά υποψήφιος, για τη διεύθυνση φωτογραφίας του «Nebraska».

Μεσολάβησαν 35 χρόνια ανάμεσα στην τελευταία υποψηφιότητα του Μπρους Ντερν (για το «Coming Home») και τη φετινή για το «Nebraska». Απ΄την άλλη, 25 χρόνια χρειάστηκε να περιμένει και η 82χρονη Πατρίσια Νόρις, που σχεδίασε τα κοστούμια τού «12 Χρόνια Σκλάβος».

H 27χρονη Μέγκαν Έλισον («Οδηγός Διαπλοκής», «Her») γίνεται μόλις η τρίτη παραγωγός μετά το 1951 και η πρώτη γυναίκα που κερδίζει με περισσότερα από ένα φιλμ, υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Οι υπόλοιποι δύο είναι ο Φράνσις Φορντ Κόπολα για την «Συνομιλία» του 1974 και το δεύτερο μέρος του «Νονού» και ο Σκοτ Ρούντιν το 2010 με τα «Social Network» και «Αληθινό Θράσος».

Έιμι Άνταμς (η μόνη υποψήφια Α' Γυναικείου Ρόλου που δεν έχει ήδη Όσκαρ), Μπράντλεϊ Κούπερ και Τζένιφερ Λόρενς ήταν και πέρσι υποψήφιοι, αλλά σε διαφορετικές κατηγορίες! Αν μάλιστα κερδίσει το Όσκαρ η Τζένιφερ Λόρενς, θα είναι η πρώτη στην ιστορία που θα έχει κερδίσει συνεχόμενα Όσκαρ, αλλά σε διαφορετικές κατηγορίες.

Είναι η δεύτερη φορά που η Παλαιστίνη κερδίζει υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσης Ταινίας, μια διάκριση με αρκετή διπλωματική σημασία. Και τις δύο φορές σκηνοθέτης ήταν ο Χανί Αμπού Ασάντ με το «Ομάρ» φέτος και το «Παράδεισος Τώρα» το 2006.

Το «Gravity» είναι η έκτη ταινία που γυρίστηκε σε 3D και διεκδικεί Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας - είχαν προηγηθεί τα «Avatar» (2009), «Up» (2009), «Toy Story 3» (2010), Hugo (2011) και «Life of Pi» (2012). Τo «Gravity» είναι μόλις η πέμπτη ταινία στην ιστορία που καταφέρνει να είναι υποψήφια σε όλες τις επτά τεχνικές κατηγορίες (Διεύθυνση Φωτογραφίας, Εφέ, Ήχος κλπ) - και μάλλον θα κερδίσει κιόλας.

Η Σάντρα Μπούλοκ πέρασε έξι μήνες σκληρής προπόνησης για τις ανάγκες της ταινίας, τα αποτελέσματα της οποίας είναι οφθαλμοφανή και στο φιλμ.

Μετά το «Αvatar» του 2009 υπήρχε πλέον η τεχνολογία για την πραγμάτωση του οράματος του Αλφόνσο Κουαρόν αλλά οι αυξημένες τεχνικές απαιτήσεις για μια ρεαλιστική αναπαράσταση των συνθηκών μηδενικής βαρύτητας και του φωτισμού στο διάστημα οδήγησαν το «Gravity» σε μια τετραετή καθυστέρηση. Μέχρι και λίγες εβδομάδες πριν από το γύρισμα, οι εργασίες δεν είχαν τελειώσει και οι δοκιμές συνεχίζονταν – μία μέρα πριν ένα συγκεκριμένο πλάνο, μάλιστα, το ρομπότ που κινούσε την κάμερα συγκρούστηκε με την κούκλα που αντικαθιστούσε την Μπούλοκ, κάτι που η ηθοποιός δεν έμαθε παρά μετά τη λήξη των γυρισμάτων!

[spoiler]
Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων μιας υποβρύχιας σκηνής του «Gravity» ο Κουαρόν κράτησε την αναπνοή του ταυτόχρονα με την Μπούλοκ για να βεβαιωθεί ότι δεν της ζητούσε να το κάνει για υπερβολική ώρα. Τελικά ο σκηνοθέτης άντεξε λιγότερο από την ηθοποιό του.

Με τον «Λύκο της Wall Street», o Μάρτιν Σκορσέζε γίνεται ο εν ζωή σκηνοθέτης με τις περισσότερες ταινίες (8), που έχουν κερδίσει υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Μέχρι τα προηγούμενα βραβεία ήταν ισόπαλος με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Γούντι Άλεν.

Για τις ανάγκες των σκηνών του «Λύκου» που περιείχαν χρήση κοκαΐνης, οι ηθοποιοί έσπαγαν και σνίφαραν βιταμίνη Β.

Η σκηνή με τον Μάθου ΜακΚόναχι και τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, στην οποία ο πρώτος χτυπάει ρυθμικά το στήθος του και τραγουδάει, αποτελεί στην πραγματικότητα ένα τελετουργικό του ΜακΚόναχι, το οποίο χρησιμοποιεί ο ίδιος ως ζέσταμα πριν τα γυρίσματα. Ο ΝτιΚάπριο ήταν αυτός που τον παρακίνησε να το εντάξει και στην ταινία.

Ο Τζόνα Χιλ ήθελε να καταπιεί ένα αληθινό χρυσόψαρο για τις ανάγκες της σχετικής σκηνής αλλά η παραγωγή δεν τον άφησε και επιφόρτισε τρία άτομα να κρατούν μια γυάλα, έτσι ώστε μετά από τρία δευτερόλεπτα ο ηθοποιός να φτύνει το χρυσόψαρο και αυτοί να το τοποθετούν πίσω στο νερό.

Ο επικεφαλής της εταιρείας που προσλαμβάνει τον Τζόρνταν μετά το κραχ και την πτώχευση που τον διώχνει από την Wall Street στην αρχή της ταινίας, δεν είναι άλλος από τον Σπάικ Τζόουνς!

Σύμφωνα με τον Κρίστιαν Μπέιλ, ο «Οδηγός Διαπλοκής» είναι κατά ένα μεγάλο κομμάτι προϊόν αυτοσχεδιασμών. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ο ηθοποιός είχε πει στον σκηνοθέτη του: «Καταλαβαίνεις πως οι αυτοσχεδιασμοί θα αλλάξουν αρκετά την πλοκή», για να πάρει την απάντηση του Ο. Ράσελ: «Κρίστιαν, μισώ τις πλοκές, με ενδιαφέρουν οι χαρακτήρες, αυτό είναι».

Η Τζένιφερ Λόρενς, με την υποψηφιότητά της για το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου για τον «Οδηγό Διαπλοκής», γίνεται αυτόματα στα 23 της η νεότερη ηθοποιός που έχει κερδίσει τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ. Έσπασε το ρεκόρ της Τερέζα Ράιτ που είχε κερδίσει τρεις υποψηφιότητες αλλά στα 24 της.

Ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ είναι ο μόλις έβδομος δημιουργός που με συνεχόμενες ταινίες του κερδίζει υποψηφιότητες για σκηνοθεσία και σενάριο. Τα υπόλοιπα μέλη του κλειστού κλαμπ είναι οι Μπίλι Γουάιλντερ, Ντέιβιντ Λιν, Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Τζον Χιούστον, Ρίτσαρντ Μπρούκς, και ο Γούντι Άλεν, ο οποίος το έχει καταφέρει δύο φορές.

Ο Κρίστιαν Μπέιλ για τις ανάγκες του ρόλου χρειάστηκε να πάρει σχεδόν 40 κιλά με αποτέλεσμα κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ο Ρόμπερ Ντε Νίρο να μην τον αναγνωρίσει. Χρειάστηκε η παρέμβαση του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ για να πείσει τον Ντε Νίρο πως ο ηθοποιός μπροστά του ήταν όντως ο Κρίστιαν Μπέιλ.

Το φιλί μεταξύ Έιμι Άνταμς και Τζένιφερ Λόρενς προήλθε από ιδέα της δεύτερης.

Ο Στιβ ΜακΚουίν προσπαθούσε να γράψει ένα σενάριο με πρωταγωνιστή έναν ελεύθερο άνδρα που γίνεται σκλάβος όταν η σύντροφός του τού πρότεινε να διαβάσει το βιβλίο που διάβαζε εκείνη την περίοδο: το αυτοβιογραφικό «12 Χρόνια Σκλάβος» του Σόλομον Νόρθαπ.

Η εκπληκτική Λουπίτα Νιόνγκ'ο (Πάτσι) ήταν βοηθός παραγωγής στο «The Constant Gardener», και σε κάποιες μέρες ήταν προσωπική βοηθός του Ρέιφ Φάινς.

Μοντάροντας τη σκηνή του βιασμού της Πάτσι από τον ψυχοπαθή Επς (Μάικλ Φασμπέντερ), ο Στιβ ΜακΚουίν σοκαρίστηκε όταν συνειδητοποίησε ότι, μετά από μια ιδιαίτερα έντονη λήψη, ο Φασμπέντερ είχε λιποθυμήσει λόγω της ψυχολογικής πίεσης.

Το ακριβότερο πλάνο του «Nebraska» διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα: για τα πλάνα στα οποία μοτοσικλετιστές περικυκλώνουν το αυτοκίνητο των πρωταγωνιστών, το στούντιο ξόδεψε 50 χιλιάδες δολάρια, αφού έπρεπε να φέρει κασκαντέρ (!) από το Λος Άντζελες, να τους αγοράσει κοστούμια και να τους αφήσει να «χορογραφήσουν» τη κίνησή τους γύρω από το αμάξι, αλλά και το όχημα που μετέφερε τις κάμερες.

O Πολ Γκρίνγκρας («Captain Phillips») απέφυγε να συστήσει τον Τομ Χανκς στους ηθοποιούς που υποδύθηκαν τους Σομαλούς πειρατές. Η πρώτη φορά που τους αντίκρισε ήταν όταν ο χαρακτήρας που ενσάρκωσε, τους είδε να εισβάλλουν στην γέφυρα του πλοίου, κραδαίνοντας τα πολυβόλα τους. «Ήταν τρομακτική στιγμή», παραδέχθηκε ο Χανκς.

[spoiler]
Η πιο πολυσυζητημένη σκηνή είναι εκείνη του φινάλε, όπου ο Φίλιπς σιγά σιγά μπαίνει σε φάση σοκ (συγκλονιστικός ο Χανκς) όσο εξετάζεται από τη γιατρό του πλοίου. Η σκηνή δεν ήταν μέρος του αρχικού σεναρίου αλλά αυτοσχεδιασμός της στιγμής από τους συντελεστές.

Αν και η φωνή της είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι της Σαμάνθα και του «Her», η Σκάρλετ Γιόχανσον δεν ήταν η πρώτη επιλογή του Σπάικ Τζόουνς. Η Σαμάνθα Μόρτον όχι μόνο είχε εξασφαλίσει το ρόλο, αλλά ήταν παρούσα στα γυρίσματα και είχε ηχογραφήσει όλους τους διαλόγους. Στο μοντάζ, όμως, ο Τζόουνς αποφάσισε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, και η Μόρτον τού έδωσε την ευχή της να ψάξει για την αντικαταστάτριά της.

Ο Σπάικ Τζόουνς στράφηκε στον φίλο του, Στίβεν Σόντερμπεργκ, για βοήθεια και συμβουλές με την πρώιμη εκδοχή της ταινίας, η οποία έφτανε τα 150 λεπτά. Ο Σόντερμπεργκ, σε 24 μόλις ώρες (!), μόνταρε μια δική του, 90λεπτη εκδοχή και την έδωσε στον Τζόουνς, λέγοντας: «Δεν λέω ότι έτσι πρέπει να είναι η ταινία, αλλά δείτε το και σκεφτείτε το.» Τελικά λίγα πράγματα διατηρήθηκαν από την εκδοχή του Σόντερμπεργκ αλλά μερικές αποφάσεις και επιλογές του ενέπνευσαν τον Τζόουνς να βρει την τελική εκδοχή της ταινίας.

  • Τα trivia των φετινών υποψηφιοτήτων

    Πόσες υποψηφιότητες συμπλήρωσε η Μέριλ Στριπ; Ποιο είναι το πιο αξιοσημείωτο ρεκόρ του 'Οδηγού Διαπλοκής'; Και ποιος είναι ο πιο παραγνωρισμένος υποψήφιος των φετινών βραβείων [...]

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ