Broadway - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Broadway

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2022
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Eλλάδα, Γαλλία, Ρουμανία
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Χρήστος Μασσαλάς
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Χρήστος Μασσαλάς
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Έλσα Λεκάκου, Φοίβος Παπαδόπουλος, Στάθης Αποστόλου, Χρήστος Πολίτης
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Κωνσταντίνος Κουκουλιός
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Γκάμπριελ Γιάρεντ
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Filmtrade
    Broadway

Ένα χωνευτήρι σινεφιλικών αναφορών, ένα παιχνίδι ταυτοτήτων, μια αποκαλυπτική πρωταγωνίστρια κι ένα θεόσταλτο (και θεόπνευστο;) μουσικό score από τον Γκάμπριελ Γιάρεντ συνθέτουν ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο που, παρά τις ατέλειές του, αφήνει υποσχέσεις εφάμιλλες της εξαγγελίας της κεντρικής ηρωίδας: ίσως στο μέλλον να φέρει «τα πάνω κάτω στην Αθήνα» του ελληνικού σινεμά. 

Από τον Γιάννη Βασιλείου

H Nέλλυ δουλεύει σε στριπτιζάδικο. Τραβάει την προσοχή του Μάρκου, ο οποίος μοιάζει να την ερωτεύεται (;) και την προ(σ)καλεί στο μέρος που ζει, ένα καταφύγιο στην ερημωμένη στοά «Μπρόντγουαιη». Εκεί μια ομάδα «περιθωριακών» ατόμων, καθένας τους χτυπημένος με διαφορετικό τρόπο από την πολυετή κρίση, χτίζουν μια «οικογένεια». Ο χρόνος μοιάζει να κυλά διαφορετικά, η οθόνη της ταράτσας προβάλλει έργα βγαλμένα από κάποιο μισοξεχασμένο όνειρο, τα «ερείπια» περασμένων μεγαλείων θα μπορούσαν να αποτελέσουν τα θεμέλια για μια νέα αρχή. Μόνο που ο Μάρκος, ο «πάτερ φαμίλια» της υπόθεσης, τους έχει μαζέψει εκεί με στόχο να κλέβουν πορτοφόλια. Η Νέλλυ και ο Γιόνας, ένας άνδρας αγνώστων λοιπών στοιχείων, που επανεφευρίσκει τον εαυτό του ως Βερόνικα, στήνουν ένα χορευτικό στη μέση του πεζόδρομου και οι υπόλοιποι αναλαμβάνουν να αφαιρέσουν τα πορτοφόλια των ανυποψίαστων περαστικών.

Αν είδατε πολλά εισαγωγικά στην παραπάνω παράγραφο, είναι επειδή στην ταινία του ο Χρήστος Μασαλλάς στήνει ένα παιχνίδι ταυτοτήτων, κατάρριψης και επαναπροσδιορισμού τους. Οι χαρακτήρες στο φιλμ στοχεύουν στη δημιουργία μιας ετεροτοπίας, στην οποία εμπόδιο στέκεται ο μονολιθικός, κτητικός λευκός αρσενικός που εκπροσωπεί ο Μάρκος. Κακά τα ψέματα, η δραματουργία που θα υπηρετούσε ιδανικά το όραμά του μάλλον  βρίσκεται δύο με τρία σεναριακά drafts μακριά. Ωστόσο, χάρη στις αναφορές του και στις ιδέες του, κατορθώνει τελικά να χτίσει μια δική του φιλμική ετεροτοπία εντός της εγχώριας κινηματογραφίας.

Το cinema du look, οι αλμοδοβαρισμοί, οι χιτσκοκικές «Υποψίες», το νουάρ, το glitter, το στρας, η Αρλέτα, οι drag queens και η «άλλη» Αθήνα συνθέτουν ένα ελκυστικό αξιοπερίεργο, από το οποίο προκύπτει και μια υποκριτική ανακάλυψη (και αποκάλυψη), η Έλσα Λεκάκου. Πρόκειται για ένα ερμηνευτικό αγρίμι που διαθέτει εκείνη την ανεπιτήδευτη, ακατέργαστη γοητεία του ηθοποιού που ακόμα δεν έχει αναπτύξει τα ερμηνευτικά τικ του. Και, βέβαια, ειδική μνεία οφείλεται στο σάουντρακ του Γκάμπριελ Γιάρεντ, αυτού του εκλεκτού κεφαλαίου στην ιστορία της κινηματογραφικής μουσικής, το ειδικό βάρος του οποίου (ανα)γνωρίζουν, δυστυχώς, μόνο οι πιο πιστοί εραστές της. Οι μελωδίες του Γιάρεντ εμπλουτίζουν την εικόνα και τη δράση, πότε γεννώντας αγωνία ακόμα και σε σκηνές που δεν υπάρχει, πότε μπαίνοντας στο μουσικό τερέν του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας και κατατροπώνοντάς τον και πότε υφαίνοντας μια ονειρική αίσθηση, σαν εκείνη που καταλαμβάνει τη Νέλλυ, όσο το όνειρο του Broadway φαντάζει απτό. Μια αίσθηση που, όταν έρχεται η ανώμαλη προσγείωση της δυσχερούς πραγματικότητας και της βιοπάλης, της επιτρέπει να φαντάζεται τη Βερόνικα σε ένα καλύτερο μέρος.

Θα υπάρξουν σίγουρα εκείνοι που θα διατυπώσουν ενστάσεις, που θα κάνουν λόγο για κανονικοποίηση του σαλονάτου trash, το οποίο ουδεμία σχέση έχει με τον κόσμο στον οποίο ζουν και παλεύουν καθημερινά οι χαρακτήρες. Εντελώς άδικο ίσως να μην έχουν, μα για την προβολή της Βερόνικα μέσα στο υποσυνείδητο της ηρωίδας (άρα και για την ίδια ίσως;) αυτό είναι το «καλύτερο μέρος». Και άλλωστε, όσοι βάζουν φίλτρα στις φαντασιώσεις και τις φορτώνουν με ενοχές, έτσι κι αλλιώς δεν θα είχαν καμία θέση στη «γλυκιά συμμορία» του «Broadway».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Broadway
  • Broadway