Ένα Μικρό Κόλπο και Κάτι Ακόμα

Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Γάλλο stand-up κωμικό Άρτυς ο οποίος κρατάει εδώ και έναν εκ των πρωταγωνιστικών ρόλων, το «Ένα Μικρό Κόλπο και Κάτι Ακόμα» αποτελεί μια feelgood ταινία που βρίσκει αποτελεσματική ισορροπία μεταξύ πολιτικής ορθότητας και φαρσικής κωμωδίας, δίχως όμως σεναριακή πρωτοτυπία, κοινό χαρακτηριστικό μιας μεγάλης μερίδας γαλλικών φιλμ που καταφτάνουν στη χώρα μας κατά τους θερινούς μήνες.

Ο Πάολο (Άρτυς) και ο Λουσιέν (Κορνιλάκ) έχουν μόλις ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο και επιχειρούν να το σκάσουν από την αστυνομία περνώντας απαρατήρητοι, καθώς επιβιβάζονται σε ένα πούλμαν που θα μεταφέρει μια παρέα από άτομα με αναπηρίες σε κάποιον καλοκαιρινό προορισμό. Προκειμένου να τη γλυτώσουν, οι δυο τους θα αναγκαστούν να συστηθούν ως μέλη της ομάδας, ο Πάολο ως κατασκηνωτής με το όνομα Σιλβάν και ο Λουσιέν ως εκπαιδευτής του με το όνομα Όρπι.

Από την πρώτη, κιόλας, στιγμή αντιλαμβάνεσαι που θα πάει αυτό. Αν ποντάρεις στο ότι οι καρδούλες των δυο κακοποιών θα «μαλακώσουν» και θα γνωρίσουν αυτούς τους ανθρώπους πραγματικά θέτοντας σε λειτουργία την ατομική τους ενσυναίσθηση, δεν πέφτεις και πολύ έξω, αφού αυτό αποτελεί διαχρονικά το υποθεσιακό arc της πλειοψηφίας των ταινιών που κυκλοφορούν: η μεταστροφή των χαρακτήρων είναι υψίστης σημασίας για την εξιλέωση των ηρώων.

Η όποια πρωτοτυπία εδώ έγκειται στη συμμετοχή ανθρώπων με αναπηρίες που αφήνονται να υποδυθούν τους εαυτούς τους, κάτι στο οποίο βασίστηκε, εν μέρει, και η τεράστια επιτυχία της ταινίας όταν κυκλοφόρησε στη Γαλλία. Υπάρχει ένας αβίαστος σεβασμός ως προς τον συμπεριφορισμό του πρωταγωνιστικού cast που κλέβει άνετα τις εντυπώσεις, όχι αναγκαστικά και βεβιασμένα λόγω της αναπηρίας του, αλλά επειδή χαρακτηρίζεται από ατόφιες αντιδράσεις και ένα άψογο κωμικό timing που ενθαρρύνεται ακόμη περισσότερο από ποικίλες στιγμές απόλυτα ταιριαστού αυτοσαρκασμού.

Το χιούμορ αποτελεί εδώ τον συνδετικό κρίκο πλοκής και πρωταγωνιστών, μιας που δίχως αυτό μάλλον θα μιλούσαμε για μια πολύ πιο τυποποιημένη αφήγηση, ακόμα και έτσι όμως δεν είναι δύσκολο να μαντέψεις την εξέλιξη του φιλμ, το οποίο παρά τις όποιες αστείες του στιγμές, «προδίδεται» από την συμβατικότητα της ιστορίας.

Το «Ένα Μικρό Κόλπο και Κάτι Ακόμα» είναι ένα φιλμ που επιθυμεί να κάνει τη διαφορά στο κομμάτι της συμπερίληψης και εκεί τα καταφέρνει μια χαρά. Αν το σενάριο δεν άφηνε όλα τα υπόλοιπα στη μοίρα του, ίσως και να επρόκειτο για μια από τις πιο συμπαθητικές ταινίες στο καλοκαιρινό, κινηματογραφικό ρόστερ, αλλά φευ.