Από Γκοντάρ μέχρι Τατί, αυτές οι ταινίες ενέπνευσαν τη «Γαλλική Αποστολή» του Γουές Άντερσον - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
15:40
13/10

Από Γκοντάρ μέχρι Τατί, αυτές οι ταινίες ενέπνευσαν τη «Γαλλική Αποστολή» του Γουές Άντερσον

Όσο εκείνος ετοιμάζεται για το γουέστερν του, η «Γαλλική Αποστολή» του -μετά την πρεμιέρα του στις Κάννες και μια sold-out προβολή στις 27ες Νύχτες Πρεμιέρας- συνεχίζει την πορεία του στο μεγάλο ταξίδι των φεστιβάλ της χρονιάς, ελπίζοντας να καρπωθεί οσκαρικές υποψηφιότητες. Ευκαιρία στο ενδιάμεσο, να κρυφοκοιτάξουμε εκείνες τις ταινίες που υπήρξαν έμπνευση για το «The French Dispatch».

Από τον Χρήστο Πολίτη

Βαθιά γνώστης της κινηματογραφικής ιστορίας, κοιτάζει πάντα με σεβασμό το παρελθόν κι έτσι φτιάχνει τις νέες του ταινίες. Πάνοτε με αναφορές, αλλά έχοντας ήδη χαράξει έναν ολόδικό του δρόμο, με μια εντελώς αναγνωρίσιμη πια, φόρμα, ο Γουές Άντερσον δημιουργεί ντόρο γύρω από κάθε νέα του ταινία, είτε πρόκειται για το a-list κάστ του -σημειώστε πως στη καινούργια του ταινία θα παίξουν (κρατηθείτε πάλι..) οι Τίλντα Σουίντον, Σκάρλετ Γιόχανσον, Τομ Χανκς, Μάργκο Ρόμπι, Ματ Ντίλον, Μπιλ Μάρεί, Μπράιαν Κράνστον και ο Άντριεν Μπρόντι-, είτε για την αφηγηματική του δομή, είτε πάλι για τα ευθυγραμμισμένα κάδρα του.

Στην τελευταία του ταινία, τη «Γαλλική Αποστολή», μας ταξιδεύει στα έργα και τις ημέρες ενός σοφιστικέ περιοδικού σε μια παραμυθένια κωμόπολη της Γαλλίας, και ξεδιπλώνει την ιστορία του μέσα από βινιέτες, άρθρα, αναμνήσεις και αφηγήσεις. Σπονδυλωτό και πάλι όχι, η ταινία έχει καστ πρώτης γραμμής, και πως δεν θα μπορούσε, αφού το όνομά του αποτελεί πια εγγύηση, ακόμα και για τα μεγάλα στούντιο και φεστιβάλ να τον καλοδεχτούν.

Κι αν κάποια πράγματα στο «The French Dispatch» σας φαίνονται γνωστά, ναι η ταινία δείχνει την αγάπη της στον Ζακ Τατί, στις επαναστατικές διεξόδους του Γκοντάρ, στα αδιέξοδα του Λουί Μαλ, τα μυστήρια του Χίτσκοκ αλλά και στη δουλειά του Ανρί-Ζορζ Κλουζό. Χωράνε, όμως κι άλλα τόσα, γιατί στο σύμπαν του Γουές Άντερσον, τίποτα δεν μοιάζει αχρείαστο.

Ιδού, οι 32 ταινίες που υπήρξαν αφορμή για να χτίσει το σύμπαν της «Γαλλικής Αποστολής», αλλά και μια ενδεικτική λίστα για «καλές» ταινίες:

«The Gold of Naples» (Vittorio De Sica)
«Boudu Saved from Drowning» (Jean Renoir)
«The Lower Depths» (Jean Renoir)
«They Made Me a Fugitive» (Alberto Cavalcanti)
«City Streets» (Rouben Mamoulian)
«Shoot the Piano Player» (François Truffaut)
«White Nights» (Luchino Visconti)
«Life Dances On» (Julien Duvivier)
«David Golder» (Julien Duvivier)
«Touchez pas au grisbi» (Jacques Becker)
«La Chinoise» (Jean-Luc Godard)
«Quai des Orfèvres» (Henri-Georges Clouzot)
«The Man Who Knew Too Much» (Alfred Hitchcock)
«Le Trou» (Jacques Becker)
«Masculin féminin» (Jean-Luc Godard)
«Mon oncle» (Jacques Tati)
«Playtime» (Jacques Tati)
«Sweet Smell of Success» (Alexander Mackendrick)
«Casque d’Or» (Jacques Becker)
«His Girl Friday» (Howard Hawks)
«The Murderer Lives at Number 21» (Henri-Georges Clouzot)
«La Vérité» (Henri-Georges Clouzot)
«The Fire Within» (Louis Malle)
«Love Me Tonight» (Rouben Mamoulian)
«Painters Painting» (Emile de Antonio)
«Rules of the Game» (Jean Renoir)
«The 400 Blows» (François Truffaut)
«The Tenant» (Roman Polanski)
«Vivre sa vie» (Jean-Luc Godard)
«Irma la Douce» (Billy Wilder)
«One From the Heart» (Francis Ford Coppola)
«The Red Balloon» (Albert Lamorisse)

Και αφού τις διαβάσατε, δείτε εδώ τη συζήτηση του σκηνοθέτη και του καστ του με αφορμή την προβολή της ταινίας στο 59ο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης.