[Κριτική] Η Σοφία Κόπολα αντιμετωπίζει με χάρη και ελαφρότητα τη βαριά πατρική σκιά στο «On the Rocks» - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
16:57
12/11

[Κριτική] Η Σοφία Κόπολα αντιμετωπίζει με χάρη και ελαφρότητα τη βαριά πατρική σκιά στο «On the Rocks»

Σε ένα συγγενικό με το «Χαμένοι στη Μετάφραση» φιλμ, η Κόπολα ξανασυναντά τον αειθαλή Μπιλ Μάρεϊ σε μια μικρού βεληνεκούς ταινία που φαίνεται να εμπνέεται από τα βιώματα της σκηνοθέτιδας. 

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

Δημιουργική, γοητευτική και γενικώς ήρεμη δύναμη, μια συγγραφέας απομακρύνεται όλο και περισσότερο τα χρόνια της έμπνευσης, μοιράζοντας το χρόνο ανάμεσα στη φροντίδα για τα 2 της παιδιά και στην αναμονή για λίγο κοινό χρόνο με τον μονίμως απασχολημένο σύντροφό της. Οι υποψίες της για πιθανή εξωσυζυγική σχέση του τελευταίου μεγαλώνουν λόγω της παρουσίας στην πόλη του πατέρα της, ενός ακαταμάχητου playboy μιας άλλης εποχής, που προσπαθεί να τις επιβάλλει τις απόψεις του για τις σχέσεις και τη μονογαμία. 

Όταν η Σοφία Κόπολα παρουσίασε τη δεύτερη ταινία της, το «Χαμένοι στη Μετάφραση» το 2003, πολλοί μίλησαν για τις πιθανές ομοιότητες που είχε η ιστορία με την αληθινή και αδιέξοδη σχέση της με τον σκηνοθέτη Σπάικ Τζόνζι που είχε μόλις ολοκληρωθεί. Η ίδια παραδέχθηκε πως ο χαρακτήρας του συντρόφου της Σκάρλετ Γιοχάνσον είχε ομοιότητες με τον Τζόνζι, όμως δεν είχε σκοπό να κάνει μια ταινία μόνο για  την ίδια και τα συναισθήματά της. Άλλωστε αυτό το απέδειξε και τα επόμενα χρόνια, καθώς το θέμα της απομόνωσης και της αδυναμίας για επικοινωνία συνοδεύει το μεγαλύτερο μέρος της φιλμογραφίας της, με ήρωες και καταστάσεις που ξεπερνούν αυτό που κάποιος θα ονόμαζε προσωπικά βιώματα. Κάπου κάπου όμως επιτρέπει στον εαυτό της να επιστρέφει σε αυτά. 

Έχοντας σήμερα δύο παιδιά με τα οποία μετακόμισε το 2010 στη Νέα Υόρκη ώστε να ζήσει μια νέα και ήσυχη οικογενειακή ζωή με τον συνθέτη Τόμας Μαρς, η Κόπολα πιθανότατα δανείζεται μια παραλλαγή της ζωής της στο «On the Rocks» ως μητέρα που αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο στην ανατροφή των παιδιών και έχει χάσει τη δημιουργικότητά της. Εκεί όμως που φαίνεται να δανείζεται περισσότερα είναι όταν εμφανίζεται στην ιστορία ο Μπιλ Μάρεϊ (κοινό στοιχείο των δύο προσωπικών ταινιών) ως μια καταιγιστική προσωπικότητα που αφήνει το σημάδι της σε οποιαδήποτε κουβέντα, αγαπιέται από όλους και φαίνεται να έχει κάτσει μέσα στο κεφάλι της κόρης του φροντίζοντας να την επηρεάσει - η αρχική φράση της ταινίας είναι σαφής άλλωστε. Λογιζόμενη ως κόρη του πατέρα της για χρόνια, η Κόπολα μιλά για την ανάγκη μιας αργοπορημένης πνευματικής ανεξαρτησίας από τις ιδέες μιας πολύ ισχυρής προσωπικότητας, χωρίς να συνδέει αυτή την επανάσταση με τον καυγά. 

Η σύντομη και γλυκόπικρη περιπέτεια της ηρωίδας της γίνεται μπροστά από ένα πολύ γοητευτικό φόντο - τη Νέα Υόρκη με τα μπαρ, τα εστιατόρια και τους δρόμους της, σχεδόν μαγική λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ζούμε σήμερα. Η Ρασίντα Τζόουνς είναι όσο γαλήνια πρέπει για μια ηρωίδα που προτιμά να αντιμετωπίσει εσωτερικά τις όποιες φοβίες της παρά με ξεσπάσματα, ενώ ο Μπιλ Μάρεϊ κάνει με επιτυχία τον Μπιλ Μάρεϊ έχοντας λάβει πιθανότατα αυτές τις οδηγίες. Η περσόνα του ασκεί αντίστοιχη γοητεία και στο κοινό, έχει φυσικά και όλες τις καλές ατάκες αλλά δεν είναι ο πρωταγωνιστής του φιλμ. Η Τζόουνς είναι μια Κόπολα «Χαμένη στη Νέα Υόρκη» που ελπίζουμε να βρήκε τελικά το δρόμο της στην πραγματικότητα. Και να επιστρέψει με κάτι ακόμη πιο φιλόδοξο. 

Βαθμολογία: ★★ 1/2

H ταινία προβάλλεται στο Apple TV+