Αποκλειστικό: Οι «πιλότοι» Τζόζεφ Κοζίνσκι και Τζέρι Μπρουκχάιμερ του «Top Gun: Maverick» στο ΣΙΝΕΜΑ - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
12:01
20/5

Αποκλειστικό: Οι «πιλότοι» Τζόζεφ Κοζίνσκι και Τζέρι Μπρουκχάιμερ του «Top Gun: Maverick» στο ΣΙΝΕΜΑ

Ο σκηνοθέτης Τζόζεφ Κοζίνσκι και ο βετεράνος παραγωγός Τζέρι Μπρουκχάιμερ μιλούν για το πολυαναμενόμενο σίκουελ, το φαινόμενο «Τομ Κρουζ», τα ηλιοβασιλέματα και την κληρονομιά του Τόνι Σκοτ.

Από τον Πάνο Γκένα

Αν οι επιδείξεις μαχητικών στους αιθέρες ανεβάζουν τους παλμούς σας, αν μετράτε την αδρεναλίνη σας σε G και, κυρίως, αν 35 χρόνια πριν μία ταινία σας «έκοψε την ανάσα», ο καιρός έφτασε. Τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη απογείωση, το «Top Gun: Maverick» έρχεται στις αίθουσες για να σας ανεβάσει στα ύψη και να υπενθυμίσει το «πως το έκαναν παλιά».

Η ταινία του 1986 σε σκηνοθεσία Τόνι Σκοτ σηματοδότησε την ανάδειξη του Τομ Κρουζ και τον οδήγησε στην στρατόσφαιρα των stars πρώτου μεγέθους, κατέκτησε το παγκόσμιο box office ($353 εκατομμύρια εισπράξεις - σχεδόν τα διπλά αν υπολογίσουμε με σημερινά δεδομένα), ενώ το ρομάντσο του πιλότου με την εκπαιδεύτριά του (Κέλι ΜακΓκίλις) υπό τις μελωδίες του «Take My Breath Away» των Berlin πέρασε στην ρομαντική ιστορία των ‘80s. Όπως θυμάται και ο μέγα-παραγωγός, Τζέρι Μπρουκχάιμερ (στην βαρύγδουπη φιλμογραφία του οποίου φιγουράρουν ταινίες όπως τα «Φλάσντανς», «Μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς», «Βράχος», «Αρμαγεδδών» και «Πειρατές της Καραϊβικής» μεταξύ άλλων) όταν πρωτάκουσε την ιδέα του «Top Gun» σκέφτηκε «Ουάου, είναι το “Star Wars”, αλλά στην πραγματικότητα!».

Το ίδιο αίσθημα μοιράζεται και ο εικονοκλάστης σκηνοθέτης, Τζόζεφ Κοζίνσκι («Tron: Legacy», «Oblivion»), ο οποίος στην ηλικία των 12 ετών είδε το πρώτο «Top Gun» και η εμπειρία άλλαξε την ζωή του για πάντα: ξεκίνησε να κατασκευάζει μοντέλα αεροπλάνων, εκδήλωσε το ενδιαφέρον να σπουδάσει Μηχανικός Αεροσκαφών και, τώρα, ολοκληρώνει τον κύκλο σκηνοθετώντας το σίκουελ της πρωτότυπης ταινίας.

Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα του «Top Gun: Maverick» στις Κάννες (διαβάστε τη γνώμη μας για την ταινία εδώ), ο Τζέρι Μπρουκχάιμερ και ο Τζόζεφ Κοζίνσκι μπαίνουν ξανά στο «κοκπιτ» και συνομιλούν με εξομολογητική διάθεση για όσα άλλαξε το «Top Gun» στην ζωή τους, αλλά και το τι πέτυχαν με το «Top Gun: Maverick», μία ταινία τόσο φιλόδοξη που μπορεί να είναι η πρώτη (και ίσως η τελευταία) του είδους της.

Τζόζεφ θυμάσαι την πρώτη φορά που είδες το πρωτότυπο «Top Gun»;

Κοζίνσκι: Ναι, ήταν τον Μάιο του 1986 στον κινηματογράφο Orpheum, μία παλιά αίθουσα του ‘40, στην μικρή πόλη που μεγάλωσα, στο Μάρσαλταουν της Αϊόβα καταμεσής των ΗΠΑ - πολύ, πολυ μακριά από το Χόλιγουντ. Eίχα την ίδια αντίδραση με όλους, η ταινία σε έβαζε στην ζωή ενός αεροπόρου του Ναυτικού, σου έδινε μια οπτική της εμπειρίας τους, της ζωής τους, του κόσμου του Σαν Ντιέγκο. Δεν έμοιαζε σε τίποτα με ό,τι είχα δει μέχρι τότε. Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία και ο Μάβερικ ένας απίστευτος χαρακτήρας που ήθελες να του μοιάσεις. Ήταν μια εφηβική φαντασίωση, κατά κάποιο τρόπο. Η ταινία είχε τα πάντα: εξαιρετικούς ηθοποιούς, καταπληκτική φωτογραφία, υπέροχη μουσική - όλα λειτούργησαν σε τέτοιο βαθμό που έμεινε κλασική και ο κόσμος εξακολουθεί να μιλάει γι’ αυτήν μέχρι σήμερα.

Αγόρασες γυαλιά ηλίου και δερμάτινο μπουφάν μετά την προβολή;

Κοζίνσκι: Δεν ήμουν αρκετά cool για να υποστηρίξω την εμφάνιση του Μάβερικ, τότε (γέλια). Σίγουρα, όμως, τροφοδότησε την αγάπη μου για την αεροπορία. Έφτιαχνα μικρά μοντέλα αεροπλάνων ως παιδί και, αφού είδα το «Top Gun», άρχισα να κατασκευάζω τηλεκατευθυνόμενα μοντέλα RC. Το να πετάω τηλεκατευθυνόμενα μοντέλα στα χωράφια με καλαμπόκι της Αϊόβα ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω για να πλησιάσω την εμπειρία της ταινίας. Επίσης, ήθελα να σπουδάσω μηχανικός αεροσκαφών. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος για να πάω κολέγιο – ήθελα να σχεδιάζω αεροσκάφη. Πήγα στο Στάνφορντ και ξεκίνησα, αλλά στη συνέχεια μετακόμισα Νέα Υόρκη και κατέληξα σε σχολή Αρχιτεκτονικής. Κατά μία έννοια, το «Top Gun: Maverick» είναι η επιστροφή μου στο πρώτο μου ενδιαφέρον, την αεροπορία. Για να κάνεις αυτή την ταινία, οφείλεις να μελετήσεις τις λεπτομέρειες της αεροπλοΐας, έτσι μόνο μπορείς να κατανοήσεις τον τρόπο με τον οποίο φτιάχτηκε.

Βαλ Κίλμερ και Τομ Κρούζ στο «Top Gun» (1986)

Πώς προέκυψε η ιδέα της πρώτης ταινίας;

Μπρουκχάιμερ: Άνοιξα ένα περιοδικό, νομίζω ότι λεγόταν New West, και υπήρχε ένα έρθρο με τη φωτογραφία ενός πιλότου στο πιλοτήριο, με ένα άλλο αεροπλάνο ακριβώς από πάνω του. Αν θυμάμαι καλά, το αεροπλάνο ήταν ανάποδα! Σκέφτηκα “Ουάου! Αυτό είναι σαν το “Star Wars”, αλλά στην πραγματικότητα. Είναι καταπληκτικό”. Το δημοσίευμα αφορούσε τη σχολή TOPGUN στο Μίραμαρ της Καλιφόρνια. Πέταξα το περιοδικό στο γραφείο του Ντον (σ.τ.σ. Σίμπσον, ο μακαρίτης συνεργάτης παραγωγής του Μπρουκχάιμερ) και είπε “Ωχ, αυτό είναι υπέροχο! Πρέπει να το κάνουμε”! Έτσι, διαπραγματευτήκαμε με το περιοδικό και πήραμε τα δικαιώματα της ιστορίας. Προσλάβαμε σεναριογράφους και ξεκινήσαμε. Ήταν ένα μεγάλο ταξίδι για να γίνει η ταινία. Όταν ετοιμάστηκε το σενάριο, προσλάβαμε τον Τόνι (σ.τ.σ. αναφέρεται στον Τόνι Σκοτ, αδερφό του Ρίντλεϊ και σκηνοθέτη του πρώτου «Top Gun», έναν από τους πιο ιδιαίτερους δημιουργούς της βιομηχανίας που αυτοκτόνησε το 2012) και το πρώτο άτομο που ήθελε ήταν ο Τομ.

Γιατί ο Τομ Κρουζ είναι ο ιδανικός Μάβερικ;

Κοζίνσκι: Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς μας. Αν κοιτάξεις πίσω στην καριέρα του Τομ, το εύρος των ρόλων που έπαιζε σε εκείνη την ηλικία, είναι απλώς εκπληκτικό. Το φάσμα των ρόλων που ανέλαβε ο Τομ στην αρχή της καριέρας του είναι εγχειρίδιο για κάθε νέο ηθοποιό που επιθυμεί μια γεμάτη καριέρα… Δεν υπάρχει το “Top Gun” χωρίς τον Τομ Κρουζ. Είναι ένα και το αυτό.

Μπρουκχάιμερ: Έχω συνεργαστεί με πολλούς ηθοποιούς κατά την διάρκεια της καριέρας μου. Αγαπά να έρχεται στη δουλειά. Απαιτεί την αριστεία και μπορεί να κάνει τη δουλειά οποιουδήποτε στο πλατό – σίγουρα θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά μου καλύτερα από μένα, αυτό μπορώ να το παραδεχτώ! Πρόκειται για έναν τύπο που είναι σωματικά κατάλληλος, διανοητικά πολύ έξυπνος και έχει αυτό το πακέτο. Και λατρεύει την αεροπορία – μπορεί να πετάξει σχεδόν τα πάντα».

Πώς είναι να φτιάχνεις το σίκουελ μιας εμβληματικής, πλέον, ταινίας;

Μπρουκχάιμερ: Είναι νοσταλγικό. Δουλεύοντας με κάποιον σαν τον Τομ, και όλη την ομάδα ανθρώπων που συγκέντρωσε, ένιωσα πως επιστρέφω για να δω ξανά έναν φίλο που είχα χάσει και απολάμβανες την παρέα του. Ταυτόχρονα είναι πολύ ευχάριστο να δίνεις στο κοινό κάτι τόσο νέο και φρέσκο. Έχτισα την καριέρα μου πάνω σ’ αυτό, στην διασκέδαση των ανθρώπων, στο να τους δίνω κάτι νέο. Νιώθω μεγάλη συγκίνηση όταν κάθομαι στο πίσω μέρος της αίθουσας και παρακολουθώ τους ανθρώπους να διασκεδάζουν με κάτι που ετοιμάσαμε, κάτι που τους απομακρύνει από όσα συμβαίνουν στην ζωή τους. Διασκεδάζουμε τους ανθρώπους σαν να τους πηγαίνουμε μια βόλτα. Έχω δει το «Top Gun: Maverick» πολλές φορές ήδη και το αγαπώ. Είναι  διασκεδαστικό, κοφτερό, ρομαντικό - συνδυάζει όλα όσα μου αρέσουν στο σινεμά. Ο λόγος που πηγαίνω σινεμά είναι οι ταινίες τύπου «Top Gun».

Κοζίνσκι: Είναι σουρεαλιστικό. Υπήρχαν πολλές σουρεαλιστικές στιγμές σ’ αυτή την ταινία. Μία απ’ αυτές ήταν η σκηνή στο τρέιλερ, όπου ο Μάβερικ ανταγωνίζεται με τη μοτοσικλέτα του ένα F-18 στον αεροδιάδρομο, μια πολύ χαρακτηριστική στιγμή «Top Gun». Ήμουν με την κάμερα σε αυτοκίνητο μεγάλης ταχύτητας δίπλα στη μοτοσυκλέτα, καθισμένος δίπλα στον Διευθυντή Φωτογραφίας μου (Κλαούντιο Μιράντα) και στο χέρι μου, είχα τον ασύρματο της Ναυτικής αεροπορίας σε άμεση σύνδεση με τον πιλότο του F-18. Κάθομαι μπροστά στην οθόνη, μιλώ με τον πιλότο μέσα, και όταν βλέπω ότι αυτός και ο Τομ είναι μαζί στο ίδιο κάδρο του λέω να πατήσει τον μετακαυστήρα. Το πάτησε, απογειώθηκε και εκείνη την ώρα σκέφτηκα μέσα μου «Ουάου, αυτή είναι μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου». Το να μπορέσω να μιλήσω με τον πιλότο του Ναυτικού, να πατήσει τον καυστήρα για να πετύχει αυτή τη λήψη. Το γυρίσαμε περίπου 40 φορές, 40 προσπάθειες για να έχουμε την εικόνα που υπάρχει στην ταινία. Ήταν πολύ διασκεδαστικό και πολύ δύσκολο γύρισμα. Από τα πιο δύσκολα ήταν ο καιρός, φαντάσου πως ο συντονισμός του πιλότου και του Τομ ήταν το εύκολο κομμάτι! Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν να δεις το τέλειο ηλιοβασίλεμα στο βάθος.

Τόνι Σκοτ και Τομ Κρουζ στα γυρίσματα του πρώτου «Top Gun»

Και μιας και μιλάμε για τη σκηνή με το ηλιοβασίλεμα, να αναφερθούμε στον Τόνι Σκοτ. Ως σκηνοθέτης της πρωτότυπης ταινίας συνέβαλε στην οπτική αισθητική που ορίζουν οι λέξεις «Top Gun». Πώς το διαχειρίστηκες;

Κοζίνσκι: Κανείς δεν μπορεί να γεμίσει το κενό του Τόνι. Δημιούργησε την αισθητική που μιμήθηκαν εκατοντάδες ταινίες, δημιούργησε το look του «Top Gun». Αν ήταν εύκολο, θα το έκαναν όλοι. Υπάρχει, όμως, κάτι σε κάθε ταινία του Τόνι Σκοτ που είναι διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη. Είναι το φως, η γωνία της κάμερας, είναι η διάθεση, το ύφος, είναι όλα εκείνα τα πράγματα που κάνουν το Top Gun… το «Top Gun». O Τομ κι εγώ συμφωνήσαμε πως δεν επιθυμούσαμε μία διασκευή, μία παρωδία ή μία αντιγραφή. Έπρεπε να νιώθουμε ότι αυτή η ταινία αποτελεί κομμάτι του «Top Gun» και ταυτόχρονα να σφυρηλατήσουμε τη δική μας αισθητική. Νιώθεις, όμως, το ηλιοβασίλεμα. Αυτό το μαγικό φως της μέρας που σχετίζεται με το «Top Gun» και πρέπει να εργαστείς πολύ σκληρά για να το πετύχεις. Όπως είπα λίγο πριν, το πιο δύσκολο κομμάτι της σκηνής με την μοτοσυκλέτα ήταν να πετύχουμε το τέλειο φως. Δεν εγκατέλειψα τη λήψη μέχρι να είναι απολύτως σωστή. Για την υπολοιπη ταινία ήμουν σίγουρος πως τα συστήματα και η τεχνολογία μας θα έδινε την αίσθηση του «Top Gun» με ακόμη περισσότερη αμεσότητα και ρεαλισμό, κάτι που το 1986 δεν ήταν δυνατό. Το 6-κάμερο σύστημά μας, παρέχει μία καθηλωτική αίσθηση όταν παρακολουθείς την ταινία, σαν να είσαι εκεί με τους πιλότους. Είναι κάτι που την κάνει ξεχωριστή.

Μπρουκχάιμερ: Επίσης, ο Τζο είναι εικαστικός, είναι αρχιτέκτονας. Ο Τόνι ​​ήταν ζωγράφος, αποφοίτησε από σχολή Καλών Τεχνών, οπότε υπάρχουν κάποιες ομοιότητες. Οι ταινίες του Τζο είναι πανέμορφες και είναι ικανός αφηγητής. Όταν σκέφτηκε την ιδέα της ταινίας, πήγε στο Παρίσι για να συναντήσει τον Τομ που γύριζε εκεί το «Mission Impossible». Μέσα από φωτογραφίες διηγήθηκε το πως βλέπει τον χαρακτήρα και τον προορισμό του Μάβερικ. Του διηγήθηκε μία καλή ιστορία και αυτό ενθουσίασε τον Τομ. Ο Τομ ήταν ενθουσιασμένος από πριν και ήθελε να κάνει την ταινία, είχαμε ήδη το σενάριο, αλλά ο Τζο το πήγε σε διαφορετική κατεύθυνση.

Ποια είναι η βάση της πλοκής του «Top Gun: Maverick»; Πού βρίσκεται πλέον στην ζωή του και γιατί επιστρέφει;

Μπρουκχάιμερ: Ο Μάβερικ είναι ακόμα ο Μάβερικ! Είναι ο ίδιος τύπος, αλλά μεγαλύτερος και σοφότερος. Εξακολουθεί, όμως, να αντιδρά στο σύστημα. Τον ζητούν πίσω για να εκπαιδεύσει ένα σμήνος, αλλά ουσιαστικά η ταινία είναι φόρος τιμής στην αεροπορία, στην αγάπη για τις πτήσεις. Είναι από μόνη της ένας χαρακτήρας, όπως και ο Μάβερικ. Και εδώ ακριβώς είναι το θέμα μας, στο να ξαναπετάξει, να επιστρέψει ο Μάβερικ σ’ αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Για να το πετύχει, πρέπει να γυρίσει πίσω στο «Top Gun», εκεί που ήταν πριν από χρόνια. Πρέπει να βρίσκεται στον αέρα. Ο Μάβερικ πρέπει να πετάει.

Φυσικά, ο Μάβερικ δεν είναι ο μόνος χαρακτήρας που επιστρέφει. Ο Άισμαν είναι και πάλι εδώ. Πως νιώσατε όταν τους είδατε στην οθόνη μαζί;

Κοζίνσκι: Είναι από τις στιγμές που τσιμπάς τον εαυτό σου για να πιστέψεις πως είναι αληθινό. Μεγάλωσα παρακολουθώντας τον Βαλ Κίλμερ στο «Σύγκρουση στον Πράσινο Βάλτο» (Tombstone, 1993), στο «The Doors» και στην «Ένταση», μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών, νομίζω για κάθε σκηνοθέτη. Έτσι, η επιστροφή του Βαλ ήταν ένα όνειρο που είχαμε όλοι. Όταν τον πλησιάσαμε για να το προτείνουμε,  ο Βαλ είχε μια πολύ εμπνευσμένη ιδέα για το πώς να επιστρέψει ο Άισμαν στην ταινία. Βοήθησε πραγματικά για να γίνει σωστά και τώρα έχουμε τον Τομ και τον Βαλ μαζί στην οθόνη για πρώτη φορά από τότε που έκαναν το «Top Gun»! Ήταν τόσο συγκινητικό. Και για τους δύο. Κατά κάποιο τρόπο ήταν σαν να μην είχε περάσει ο χρόνος με τον τρόπο που αστειεύονταν μεταξύ τους και αναπολούσαν τα γυρίσματα στο Σαν Ντιέγκο το ’86. Επίσης ο Βαλ είναι καταπληκτικός ηθοποιός, γενναιόδωρος και αστείος. Το πνεύμα, το χιούμορ, η λάμψη στα μάτια του. Ήταν απίστευτο να βλέπεις αυτούς τους δύο θρύλους να επανενώνονται στην οθόνη. Είναι μια από εκείνες τις στιγμές που απλά κάθεσαι εκεί και το απολαμβάνεις. Απίστευτο. Ένα από αυτά τα πράγματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Ο Μάιλς Τέλερ υποδύεται τον γιο του Νικ-Γκους-Μπράντσοου

Μία τελευταία ερώτηση. Με τι λόγια θα περιγράφατε την ταινία σε παλιούς και νέους θαυμαστές;

Κοζίνσκι: Πρώτα απ 'όλα έχουμε τους ηθοποιούς μας σε αληθινά αεροσκάφη F-18 του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Βάζεις τους περισσότερους ανθρώπους σε ένα F-18 με επτά G και λιποθυμούν, κάνουν εμετό και αυτό είναι το τέλος της διαδρομής. Οι ηθοποιοί μας έπρεπε, την ώρα που συμβαίνει όλο αυτό, να ερμηνεύουν σωστά τις σκηνές! Τα logistics που μας επέτρεψαν αυτό το γύρισμα σε ανθρώπινο επίπεδο είναι κάτι ασύλληπτο. Και το δεύτερο αφορά την συναισθηματική ραχοκοκαλιά της ιστορίας. Πού δίνει την σκυτάλη ο Μάβερικ; Που βρίσκεται η καρδιά της; Εδώ μιλάω για την συνάντησή του με τον γιο του Γκους (τον υποδύεται ο Μάιλς Τέλερ). Πρόκειται να δείτε δύο τρομερούς ηθοποιούς, έναν που έχει μια από τις πιο απίστευτες καριέρες στο ενεργητικό του - και εξακολουθεί δυναμικά - και τον Μάιλς που είναι καθ' οδόν προς τα εκεί. Είναι πολύ ανταποδοτικό.

Μπρουκχάιμερ: Κοίτα, αν σου άρεσε το πρώτο και θέλεις μία ακόμη βόλτα με τον Μάβερικ… έλα ξανά! Είναι ο ίδιος τύπος, ωριμότερος, και μαζί μία επιστολή αγάπης στην αεροπορία. Τέτοια ταινία με αεροπλάνα δεν έχει γίνει ποτέ και το πιθανότερο είναι πως δεν θα ξαναγίνει. Θέλουμε να σας δείξουμε πώς είναι πραγματικά το να είσαι πιλότος «Top Gun». Ανυπομονώ να την δει ο κόσμος.
 
INFO
Η ταινία «Top Gun: Maverick» κυκλοφορεί στις αίθουσες 25 Μαΐου από την Odeon.