Κάννες 2019: Πρώτη γνώμη για το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ» του Κουέντιν Ταραντίνο - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
23:15
21/5

Κάννες 2019: Πρώτη γνώμη για το «Κάποτε στο...Χόλιγουντ» του Κουέντιν Ταραντίνο

Η μέρα και η προβολή που οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι του φετινού Φεστιβάλ Καννών περίμεναν με ιδιαίτερη ανυπομονησία έφτασε σήμερα. Και το καινούργιο φιλμ του Κουέντιν Ταραντίνο ολοκλήρωσε πριν λίγη ώρα την παγκόσμια πρεμιέρα του, εν μέσω κατάμεστης αίθουσας. Το cinemagazine παρακολούθησε την ταινία και αποτυπώνει τη γνώμη του.

Αποστολή στις Κάννες: Λουκάς Κατσίκας

(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Καθώς πριν την προβολή της ταινίας, με μήνυμα που διαβάστηκε εκ μέρους του σκηνοθέτη, ζητήθηκε όσοι γράψουν για την ταινία να αποφύγουν τις εκτενείς αναφορές στην πλοκή της προς αποφυγή spoilers, η παρακάτω κριτική σέβεται την επιθυμία αυτή).

Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του ο Κουέντιν Ταραντίνο ταλαντευόταν ανάμεσα στον κινηματογραφόφιλο ταραξία, που αρέσκεται να αποθεώνει και να παραχαράσσει λατρευτικά το σινεμά με το οποίο γαλουχήθηκε, και στον σοβαρό σκηνοθέτη ο οποίος πασχίζει να αφήσει πίσω του ένα καλλιτεχνικό στίγμα. Για κάθε «Reservoir Dogs» και «Jackie Brown» υπήρχε πάντοτε και ένας b movie φόρος τιμής όπως το «Death Proof» ή μια άνιση επιμειξία ειδών όπως ήταν ο συνδυασμός γουέστερν και ντετέκτιβ μυστηρίου στους «Μισητούς 8». Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει φυσικά και το «Άδωξοι Μπάσταρδη», μια αναθεωρητική απάντηση στην Ιστορία μέσα από τη νίκη της φιλμικής ψευδαίσθησης έναντι της πραγματικότητας και την ικανότητα του σινεμά να αλλάζει κατά βούληση και να διαστρεβλώνει με ευπρόσδεκτη αυθάδεια την αλήθεια.

Στην καινούργια του δημιουργία, την 9η της φιλμογραφίας του, ο Ταραντίνο επιστρέφει στη ρεβιζιονιστική φιλοσοφία εκείνης της ταινίας, ταξιδεύοντας αυτή τη φορά στο Λος Άντζελες του 1969 και σε μια πόλη που ζει κάτω από τη λάμψη των χολιγουντιανών φώτων, λίγο πριν ο Τσαρλς Μάνσον και οι οπαδοί του εξαπολύσουν τη σαδιστική τους βία και πνίξουν στο αίμα οποιονδήποτε εφησυχασμό εκείνης της δεκαετίας. 

Μια περήφανα στρατευμένη κατάθεση λατρείας στο αναλογικό σινεμά

Στην καρδιά της μεγαλούπολης, και μιας κινηματογραφικής βιομηχανίας που δεν έχει ακόμη αποχαιρετήσει τον παραδοσιακό κόσμο της, συναντάμε έναν ηθοποιό β' διαλογής (Λεονάρντο Ντι Κάπριο) και τον πιστό κασκαντέρ και φίλο του (ένας απίθανος Μπραντ Πιτ).  Ο ηθοποιός βλέπει την καριέρα του να παίρνει την κατιούσα όσο οι αλκοολικοί εθισμοί του παίρνουν προβάδισμα. Ο φίλος του παραμένει δίπλα του για να τον βοηθά στις λιγότερο νηφάλιες στιγμές του, να χρησιμεύει ως οδηγός του και ως παρέα του. Ο ηθοποιός είναι γείτονας της οικίας που ο Ρόμαν Πολάνσκι μοιράζεται με την σύζυγό του, Σάρον Τέιτ. Ο κασκαντέρ μένει σε ένα τροχόσπιτο έξω από την πόλη. Η ταινία παρακολουθεί μια αλληλουχία γεγονότων που συνδέουν την ιστορία του ηθοποιού και του συνεργάτη του με εκείνη της εκθαμβωτικά όμορφης γειτόνισσάς του, ξεκινώντας από τον Φλεβάρη του 1969 και καταλήγοντας σε μια καυτή νύχτα εκείνου του Αυγούστου, καθοριστική για τη ζωή και των τριών αυτών χαρακτήρων.

Με τη βοήθεια της πανέμορφης φωτογραφίας από τον Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον, μόνιμο συνεργάτη του από το «Kill Bill» και μετά,  αλλά και ενός εντυπωσιακού σχεδιασμού παραγωγής, ο Ταραντίνο αναπαριστά με φετιχιστική προσοχή και αγάπη την εποχή και το σκηνικό στο οποίο εκτυλίσσεται η ταινία του. Όλοι οι πολύβουοι δρόμοι, οι φωτεινές ταμπέλες των καταστημάτων τη νύχτα, τα υπαίθρια drive ins, οι πολυτελείς επαύλεις στους λόφους που δεσπόζουν πάνω από την ξέφρενη Πόλη των Αγγέλων, ακόμη και οι τηλεοπτικές εκπομπές που βλέπουμε φευγαλέα να παίζουν στην τηλεόραση ή τα σποτάκια και οι μουσικές που ακούγονται από το ραδιόφωνο, αναβιώνουν με ακρίβεια και σχετικό δέος από μέρους του σκηνοθέτη, ίσως επειδή αποτελούν αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων. Με τον τρόπο αυτό ολόκληρο το φιλμ δίνει την ευκαιρία στους νοσταλγούς να ξαναζήσουν για δυόμισι ώρες στη μυθική πρωτεύουσα του θεάματος, με τέτοια αυθεντικότητα, μάλιστα, ώστε σε σημεία το «Κάποτε...στο Χόλιγουντ» («Once Upon a Time in...Hollywood») μοιάζει να ξεπήδησε από τις μέρες εκείνες.

Μια ρομαντική φαντασίωση χτισμένη γύρω από τη δύναμη των εικόνων και την παντοδυναμία της μεγάλης οθόνης

Πιστός στην κινηματογραφόφιλο μικρόβιό του, από την άλλη, ο σκηνοθέτης αναπαριστά στη διάρκεια της ταινίας του σκηνές και γυρίσματα άλλων φιλμ και σίριαλ της μικρής οθόνης που παραπέμπουν σε υπαρκτά παραδείγματα της εποχής. Όλα αυτά βοηθούν τον Ταραντίνο να επανέλθει στη δικό του, εξιδανικευμένο και εναλλακτικό σύμπαν όπου ήρωες και καταστάσεις ξεπηδούν από το σενάριο και μπλέκουν με την πραγματικότητα, σε σημείο όπου τα όρια ανάμεσα στο αληθινό και το ψεύτικο γίνονται δυσδιάκριτα. 

Κάπως έτσι το φιλμ φτάνει στο τελευταίο του μέρος και φέρνοντας στο μυαλό το «Άδωξοι Μπάσταρδη» χρησιμοποιεί το σινεμά ως ένα αιρετικό εργαλείο  προκειμένου να ξαναγραφτεί η Ιστορία και να διορθωθούν οι αδικίες της. Με μια αποστομωτική σε θράσος κατακλείδα ο σκηνοθέτης εξαπολύει την εκδίκησή του σε ένα από τα πιο αποτρόπαια περιστατικά αληθινού σοκ και τρόμου που έζησε το Λος Άντζελες και η αμερικανική πραγματικότητα του '60, τιμωρώντας τους ενόχους μέσα σε ένα ντελίριο κανιβαλιστικής βίας και χιούμορ. 

Επειδή όμως οποιαδήποτε άλλη λεπτομέρεια είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει τους θεατές οι οποίοι θα σπεύσουν να δουν το φιλμ, καλό είναι να μπει εδώ μια τελεία. Η αλήθεια είναι, παρ' όλα αυτά, ότι ο Ταραντίνο παραμένει τόσο απορροφημένος στο όραμά του ώστε δεν αντιλαμβάνεται ότι κινηματογραφεί επί της ουσίας μια ιστορία την οποία όχι μόνο έχει διηγηθεί ξανά, αλλά κι εδώ ξεχειλώνει πέρα από τις αφηγηματικές της δυνατότητες. Αυτάρεσκος και αμετροεπής, ιδίως μετά τον χαμό της εξαιρετικής μοντέρ των καλύτερων ταινιών του, δυσκολεύεται να αποχωριστεί ή να ψαλιδίσει σκηνές οι οποίες είτε δεν έχουν ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης είτε μακρηγορούν. Κι αυτό χρεώνεται εδώ ως η μεγαλύτερη αδυναμία του.

Από την άλλη είναι τέτοια η δεξιοτεχνία και ο έλεγχός του σε κάθε πλάνο, ώστε ακόμη και σημεία που τρενάρουν ή που δεν υποστηρίζονται από ιδιαίτερο δραματουργικό βάρος, περιέργως κατορθώνουν και λειτουργούν. Το «Κάποτε...στο Χόλιγουντ» αποτελεί, έπειτα, μια περήφανα στρατευμένη κατάθεση υπακοής στο αναλογικό σινεμά: μια ρομαντική φαντασίωση χτισμένη γύρω από τη δύναμη των εικόνων και την παντοδυναμία της μεγάλης οθόνης σε εποχές όπου κάτι τέτοιο αμφισβητείται. Ταυτόχρονα και ένας εξορκισμός κόντρα στις σκληρές αλήθειες του κόσμου έξω από την κινηματογραφική αίθουσα. Μπορεί όλα τα παραπάνω να είναι δοσμένα με ελάχιστη διακριτικότητα και ακόμη λιγότερη σκοτούρα για τις ευαισθησίες κάποιων θεατών, δεν παύουν ωστόσο να πηγάζουν από ένα μέρος ιδιαίτερα προσωπικό και απρόσμενα τρυφερό.

Στην Ελλάδα το «Κάποτε στο Χόλιγουντ» κυκλοφορεί 22 Αυγούστου από την Feelgood Entertainment.

Το 72ο Φεστιβάλ Καννών (14 - 26 Μαΐου) ξεκίνησε και το ΣΙΝΕΜΑ - cinemagazine.gr βρίσκεται στην Κρουαζέτ για να σας ενημερώνει καθημερινά με ανταποκρίσεις, αποκλειστικά θέματα και αφιερώματα!

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2019: Το «Diego Maradona» είναι το κατά Καπάντια ευαγγέλιο για τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών

Κάννες 2019: Ο Μάλικ εξακολουθεί να αναζητά τον Θεό στο «A Hidden Life», ευτυχώς αυτή τη φορά έχει σενάριο
Κάννες 2019: Με «Πόνο και Δόξα» ο Πέδρο Αλμοδόβαρ υπογράφει την καλύτερη ταινία του εδώ και πολλά χρόνια
Κάννες 2019: Το «Πορτρέτο μιας Νεαρής που Φλέγεται» βάζει φωτιά στο διαγωνιστικό τμήμα!

Κάννες 2019: Ο Ρόμπερτ Πάτινσον και ο Γουίλεμ Νταφό δίνουν εφιαλτικό ραντεβού στον «Φάρο»
Κάννες 2019: Τα φαντάσματα του ωκεανού επισκέπτονται το «Atlantique» της Ματί Ντιόπ
Κάννες 2019: Το «Little Joe» είναι ένα διαρκές παιχνίδι μυαλού και αισθήσεων (αρκεί να το μυρίσεις)
Κάννες 2019: Το «Rocketman» είναι το καινούργιο «Bohemian Rhapsody». Καλώς ή κακώς
Κάννες 2019: Το «Sorry We Missed You» είναι ένας διδακτικός και προβλέψιμος Λόουτς

Κάννες 2019: Το «Bacurau» σερβίρει συναρπαστικά ένα κινηματογραφικό κοκτέιλ μολότοφ
Κάννες 2019: Οι «Άθλιοι» προσπαθούν να «κάνουν το σωστό» σε ένα Παρίσι που βράζει
Κάννες 2019: Τα ζόμπι του Τζάρμους δαγκώνουν πολύ λιγότερο από τα βαμπίρ του

Κάννες 2019: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ
Αλμοδόβαρ, Νταρντέν, Μάλικ, Λόουτς και Ντολάν στο πρόγραμμα των φετινών Καννών
«Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς» του Βασίλη Κεκάτου στο διαγωνιστικό των Καννών
Once Upon a time in... Κάννες! Ταραντίνο, Κεσίς, Νοέ είναι οι φετινές προσθήκες των Καννών
Λάνθιμος, Παβλικόφσκι, Φάνινγκ και σία! Ο Ινιαρίτου θα έχει εκλεκτή συντροφιά στις Κάννες

Ο Πάνος Κούτρας συναντά την Κλερ Ντενί στην Κριτική Επιτροπή των φετινών Καννών
Τρέιλερ: Οι αδερφοί Νταρντέν επιστρέφουν στις Κάννες με το «Ahmed»
Ρόμπερτ Πάτινσον και Γουίλεμ Νταφόε ανάβουν τον «Φάρο» των Καννών
Η Ανιές Βαρντά εμπνέει το επίσημο πόστερ του 72ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών
«Rocketman»: Η κινηματογραφική βιογραφία του Έλτον Τζον θα κάνει πρεμιέρα στις Κάννες
Το «The Dead Don’t Die» του Τζιμ Τζάρμους θα ανοίξει το φετινό Φεστιβάλ Καννών!