Λευκός Θόρυβος - ταινιες || cinemagazine.gr

Λευκός Θόρυβος

White Noise

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2022
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΗΠΑ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νόα Μπάουμπακ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Νόα Μπάουμπακ
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Άνταμ Ντράιβερ, Γκρέτα Γκέργουικ, Ντον Τσιντλ
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Λολ Κρόλεϊ
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Ντάνι Έλφμαν
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 136'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Odeon
    Λευκός Θόρυβος

Πολύμηνα και δαπανηρά γυρίσματα προσπάθησαν, αλλά αποδεικνύεται πως δεν κατάφεραν να μεταφέρουν επαρκώς στη μεγάλη οθόνη ένα κλασικό μυθιστόρημα της μοντέρνας αμερικανικής λογοτεχνίας. Αυτό φανερώνει ο ατυχής κινηματογραφικός γάμος ανάμεσα στον σκηνοθέτη Νόα Μπάουμπακ και τον συγγραφέα Ντον ΝτεΛίλο.

Από τον Λουκά Κατσίκα

Για τα δεδομένα ενός σκηνοθέτη των κλειστών χώρων όπως ο Νόα Μπάουμπακ («Frances Ha», «Ιστορία Γάμου»), που σπάνια αφήνει τις νευρώσεις των ηρώων του να ξεγλιστρήσουν από τα στενά γεωγραφικά σύνορα ενός διαμερίσματος ή μιας γειτονιάς, η ιδέα μιας ταινίας που χρειάστηκε εννέα μήνες και πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια για να γυριστεί ίσως ακούγεται ως παράδοξο. Αυτό ακριβώς συνέβη, ωστόσο, με την φιλόδοξη από πολλές απόψεις κινηματογραφική διασκευή που επιχείρησε ο Μπάουμπακ στο διάσημο μυθιστόρημα του Ντον ΝτεΛίλο. 

Ο «Λευκός Θόρυβος» ήταν για την εποχή του (1985) μια κατάμαυρη σάτιρα των συλλογικών ανησυχιών και του διογκούμενου κλίματος αβεβαιότητας και τοξικότητας (μεταφορικής και κυριολεκτικής) που οι Ηνωμένες Πολιτείες βίωναν κατά τις μέρες της διακυβέρνησης του Ρόναλντ Ρέιγκαν, της αυξημένης περιβαλλοντικής μόλυνσης, του άγχους για έναν ενδεχόμενο πυρηνικό αφανισμό και του καλπάζοντα καταναλωτισμού που είχε σαρώσει τη χώρα. Όλα αυτά ο ΝτεΛίλο τα άφηνε να προκαλέσουν σεισμικές δονήσεις στη ζωή της πολυμελούς οικογένειας ενός ακαδημαϊκού με ειδικότητα στις χιτλερικές σπουδές (στην ταινία τον υποδύεται Άνταμ Ντράιβερ) και της πέμπτης κατά σειρά και διαρκώς φοβικής συζύγου του (Γκρέτα Γκέργουιγκ), όταν ένα ατύχημα στα σύνορα της πόλης τους απελευθερώνει επικίνδυνες χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα και απειλεί τους πάντες με αφανισμό.

Ο Μπάουμπακ αποδεικνύεται ανεπαρκής στο να μεταφέρει στο κοινό του ένα χιούμορ και μια σπιρτάδα που πιθανόν μόνο εκείνος βλέπει να υπάρχει 

 

Οι σταθερά επίκαιρες παρατηρήσεις του ΝτεΛίλο φαίνεται θεωρητικά να επικοινωνούν με το κυκλοθυμικό και συστηματικά πικρόχολο σινεμά του Μπάουμπαχ, έστω κι αν αυτή τη φορά χρειάστηκε να το σπρώξουν σε έναν ευρύτερο καμβά από αυτόν μιας ακόμη ταινίας σχέσεων. Ο καταξιωμένος συγγραφέας είναι όμως ένας πολύ πιο σαρκαστικός παρατηρητής από τον Νόα Μπάουμπακ και ένας λιγότερο εγωκεντρικός και ελιτιστής καλλιτέχνης από εκείνον. Μπορεί να αντικρίζει τους ήρωές του με την κλινική ματιά ενός αλάνθαστου πραγματιστή, φροντίζει όμως προηγουμένως να παραμερίσει ολοσχερώς το δικό του εγώ για να τους αφήσει να αναπτύξουν τις δικές τους, ιλαροτραγικές ιστορίες.

Το μεγάλο πρόβλημα με την ταινία βρίσκεται, εντούτοις, αλλού. Ο «Λευκός Θόρυβος» του Νόα Μπάουμπακ είναι στην ουσία τρία διαφορετικά φιλμ  και αρκετά ετερόκλητα κινηματογραφικά είδη στριμωγμένα στην ίδια συσκευασία. Όλα ξεκινούν με μια ειρωνική κομεντί των προαστείων, συνεχίζουν αιφνίδια ως χιουμοριστική περιπέτεια καταστροφής και μετασχηματίζονται για το τρίτο (και μακράν πιο αμήχανο) μέρος σε κωμικοτραγικό θρίλερ εκδίκησης, προτού τα πάντα ολοκληρωθούν με ένα ουρανοκατέβατο χορευτικό νούμερο (υπό τους ήχους του καινούργιου τραγουδιού των LCD Soundsystem) στο πολύχρωμο εσωτερικό ενός σούπερ μάρκετ. 

Τα παραπάνω συστατικά παραδίδονται στον θεατή φορτωμένα και παράξενα μετέωρα, σαν να μην έχουν μεταβολιστεί σωστά, οργανικό σεναριακό δέσιμο ανάμεσα στις ιστορίες δεν υπάρχει κι ο Μπάουμπακ αποδεικνύεται ανεπαρκής στο να μεταφέρει στο κοινό του ένα χιούμορ και μια σπιρτάδα που πιθανόν μόνο εκείνος βλέπει να υπάρχει ανάμεσα στην ξέχειλη εκκεντρικότητα των όσων αναπαριστά. Και επειδή τυχαίνει να έχει γράψει μόνος του το σενάριο, διαπράττει το αναμενόμενο λάθος να θεωρεί δεδομένο ότι πράγματα που ο ίδιος γνωρίζει καλά εκ των προτέρων ως αναγνώστης του βιβλίου, θα το γνωρίζουν εξίσου καλά και οι θεατές που δεν το έχουν διαβάσει. 

Αυτό που καταφέρνει, παρ' όλα αυτά, είναι να τους κρατά σε συναισθηματική απόσταση και σε απομόνωση από μια πλοκή που αφήνει μόνη της να εννοηθεί ότι κινείται ανήσυχη και ξέφρενη κάπου υπογείως, σε μέρος αθέατο από τα δικά μας μάτια και πιθανόν αποκλειστικά και δια βίου στις πυκνές σελίδες του Ντον ΝτεΛίλο. Εκείνες που ο Νόα Μπάουμπακ δεν μπόρεσε να μεταγράψει επαρκώς για λογαριασμό της μεγάλης οθόνης.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Λευκός Θόρυβος
  • Λευκός Θόρυβος