Γουίνι το Αρκουδάκι: Αίμα και Μέλι ΙΙ
Winnie the Pooh: Blood and Honey II

Χορτάσαμε σινεμά και πάλι.
Χάρη στο tik tok, το «Terrifier 2» μετατράπηκε σε ταινία event, με Αμερικανούς νεανίες να πηγαίνουν στις προβολές του σαν τεστ αντοχής. Αυτή η ανέλπιστη επιτυχία του έφερε μια νέα γενιά ultra-gore παραγωγών με ζητούμενο ποια θα ξεπεράσει την άλλη σε αιματηρά punchlines, ποια θα καταπατήσει τα όρια του ευπρεπούς θεάματος τόσο άγρια, ώστε να προκαλέσει περισσότερες λιποθυμίες, αδιαθεσίες, εμετούς κτλ. – ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να προκύψουν τέτοιες, πέρσι στο Open Air Film Festival είχαμε λιποθυμία σε ταινία του Γκρεμιγιόν, σε μια σκηνή χειρουργικής επέμβασης. Αν μας ρωτάτε, έτσι επίμονα και επαναλαμβανόμενα και γλαφυρά που καταδεικνύεται η βία, δίχως καμία επιμέλεια στον γενικότερο σχεδιασμό του set-piece, μετά το αρχικό σοκ των πρώτων λεπτών, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει τέτοιο, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η πλήρης αποστασιοποίηση (και αναισθητοποίηση) του θεατή. Τόσο επιδεικτικά αγνοούν τα απολύτως απαραίτητα μιας κινηματογραφικής ταινίας οι περιπέτειες του Aρτ του Κλόουν, που δεν έχει καν νόημα οποιαδήποτε κριτική ανάλυση – αν και πολλά έχουμε να γράψουμε για την ταύτιση της σκηνοθετική ματιάς με εκείνη του Αρτ.
Επί της ουσίας, ο «Γουίνι» είναι τέκνο αυτής της τάσης. Η όποια σπουδή εντοπίζεται όχι στο built-up του φονικού, αλλά στα φρικιαστικά αποτελέσματά του. Είναι κι αυτό μια ταινία υπεράνω κριτικής άρα, πρόκειται για θεματικό πάρκο φρίκης ή, πιο σωστά, καφρίλας. Για εκείνον που έκανε τον κόπο να φτάσει ως εδώ, ας αναφέρουμε ότι ο ανεβασμένος προϋπολογισμός επιτρέπει στους δολοφόνους μας να μιλούν και βελτιώνει την όψη του κάδρου, ότι ο συμπαθέστατος Βρετανός καρατερίστας Σάιμον Κάλοου κάνει ένα πέρασμα σε επεξηγηματικό ρόλο που επεκτείνει τη μυθολογία και ότι η animated σεκάνς της εισαγωγής και αποτελεί και πάλι το μόνο αξιόλογο μέρος της ταινίας. Αν μας ρωτάτε, ο Ρις Φρέικ-Γουότερφιλντ του «Γουίνι» κερδίζει τον Νταμιάν Λεόνε του «Terrifier» στα σημεία, επειδή έχει επίγνωση των δημιουργικών ορίων του αλλά και της οικονομίας που οφείλει να διέπει ένα z-movie σαν αυτό.