Κάννες ’07: Στιγμιότυπα της 4ης μέρας
Κάννες ’07: 5η Μέρα
2007-05-20 09:36:22
Παραλίγο να χαθούν ανθρώπινες ζωές στην πρώτη δημοσιογραφική προβολή της νέας ταινίας του Κιμ Κι Ντουκ «Breath», μια και το πλήθος των επαγγελματιών που είχε συγκεντρωθεί έξω από την κλειστή πόρτα της αίθουσας άγγιζε το πλατύσκαλο της ανερχόμενης κυλιόμενης σκάλας, εμποδίζοντας έτσι την απόβαση.
Aποστολή: Ορέστης Ανδρεαδάκης, Λουκάς Κατσίκας, Μανώλης Κρανάκης, Γιώργος Κρασσακόπουλος, Πόλυ Λυκούργου, Λήδα Γαλανού, Κωνσταντίνος Σαμαράς
* Συμμετέχοντας, φέτος, στο επίσημο πρόγραμμα με τη νέα του ταινία «Go Go Tales», ο βετεράνος του Φεστιβάλ Καννών Εϊμπελ Φεράρα μοιράζεται μαζί μας ό,τι τον δίδαξε η εμπειρία του των τελευταίων 15 χρόνων: «Φτάνεις στο φεστιβάλ, δίνεις συνέντευξη τύπου, όλοι οι δημοσιογράφοι έχουν δει την ταινία σου και την επόμενη μέρα απαντάς σ’ όλες τις ερωτήσεις. Και μετά το φεστιβάλ περιμένει να φύγεις. Γιατί τώρα η μέρα ανήκει σε κάποιον άλλο σκηνοθέτη κι εσύ είσαι στο ‘Σαγιονάρα, φίλε μου?’».
* Ελαμψε στο κόκκινο χαλί η Λιζ Χάρλεϊ, άστραψε και βρόντηξε μάλιστα, μια και το κόκκινο φόρεμά της, σχεδιασμένο από τον συνοδό και φίλο της Βαλεντίνο, κόστισε €11.600. Επειδή, μάλιστα, το κόκκινο στο κόκκινο μπορεί και να χαθεί στις φωτογραφίες, η Λιζ το στόλισε με κοσμήματα Chopard, αξίας €1.400.000 - δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός ότι η ηθοποιός δεν παρευρίσκεται στις Κάννες για κάποια ταινία, αλλά μόνο για το πάρτι της Chopard, άρα ίσως αποσβέσει τα κοσμήματα με κατανάλωση σε καναπεδάκια (θα χρειαστεί χοντρικά να φάει 4.666.666).
* Παραλίγο να χαθούν ανθρώπινες ζωές στην πρώτη δημοσιογραφική προβολή της νέας ταινίας του Κιμ Κι Ντουκ «Breath», μια και το πλήθος των επαγγελματιών που είχε συγκεντρωθεί έξω από την κλειστή πόρτα της αίθουσας άγγιζε το πλατύσκαλο της ανερχόμενης κυλιόμενης σκάλας, εμποδίζοντας έτσι την απόβαση. Είναι προφανές ότι ο παραγωγικότατος Κορεάτης σκηνοθέτης εξακολουθεί να κρατά στο χέρι του την κριτική με κομμένη την... ανάσα. Με το κύρος, μάλιστα, που του έχει προσφέρει η διεθνής αναγνώριση, δε διστάζει να δηλώσει: «Το να γυρίζεις ταινίες με πολύ χαμηλό προϋπολογισμό έχει τόση αγωνία, όσο και το να αγωνίζεσαι στα 100 μέτρα.»
* Στα χνάρια του Ρόκο Σιφρέντι, η διάσημη Μαροκινή πορνοστάρ Γιασμίν Λαφίτ αφήνει το είδος για να συμμετάσχει στην ταινία της Ντανιέλ Αρμπί «Ενας Χαμένος Ανθρωπος». Στην ταινία, βέβαια, η Γιασμίν κάνει αδιάκοπα σεξ με τον Μελβίλ Πουπό, ο οποίος, ωστόσο, έχει βγάλει και μια δραματική σχολή.
* Καθώς οι εταιρείες παραγωγής βρίσκουν στο φεστιβάλ Καννών πρόσφορο έδαφος για ν’ ανακοινώνουν τα νέα τους σχέδια, μαθαίνουμε ότι η Γαλλίδα σκηνοθέτης Αν Φοντέν ξεκινά την προετοιμασία για μια ταινία - βιογραφία της Κοκό Σανέλ, επικεντρωμένη στα νεανικά χρόνια της θρυλικής σχεδιάστριας μόδας. Ελπίδες για την ταινία γεννά η πληροφορία ότι το σενάριο υπογράφει ο Κρίστοφερ Χάμπτον, σεναριογράφος των «Επικίνδυνων Σχέσεων» και του «Ενας Ησυχος Αμερικανός». Το γεγονός, από την άλλη πλευρά, ότι τον πρωταγωνιστικό ρόλο θα κρατήσει η Οντρέ Τοτού μας προϊδεάζει ότι η ταινία θα οδεύσει για λαιμόκοψη... Μεγαλύτερο ενδιαφέρον ίσως προκαλέσει η βιογραφία της Κοκό από τον Γουίλιαμ Φρίντκιν, με πρωταγωνίστρια τη Μαρίνα Χαντς, η οποία θα ετοιμαστεί παράλληλα και θ’ ασχολείται με τον έρωτά της για τον Ιγκορ Στραβίνσκι.
* Παρότι το φεστιβάλ βρίσκεται στο ένα τρίτο της διάρκειάς του, η ταινία που ξεχωρίζει στις προτιμήσεις των κριτικών εξακολουθεί να είναι το «4 Μήνες, 3 Εβδομάδες Και 2 Μέρες» του Ρουμάνου Κριστιάν Μουνγκίου, ο οποίος δηλώνει σεμνά, «Επειδή το φετινό φεστιβάλ γιορτάζει τη μεγάλη επέτειο των 60 του χρόνων, θεώρησα ότι για το επίσημο πρόγραμμα θα επιλέγονταν μόνο ταινίες πολύ σπουδαίων σκηνοθετών. Εγώ δεν είμαι, στ’ αλήθεια, καθόλου γνωστός, οπότε για να με συμπεριέλαβαν, φαντάζομαι ότι μάλλον η ταινία μου τους άρεσε πραγματικά.» Η άλλη συμμετοχή που ανεβαίνει ολοταχώς στα διεθνή φεστιβαλικά αστεράκια είναι το τρυφερό μιούζικαλ του Γάλλου Κριστόφ Ονορέ «Τραγούδια Του Έρωτα». Με τη συγκινητική προσέγγιση της απώλειας μέσα από ζεστές, αληθινές ερμηνείες στο πάντα γοητευτικό Παρίσι, κέρδισε το στοίχημα, ξυπνώντας την ευαισθησία στους κυνικούς επαγγελματίες του κινηματογράφου.
Λ.Γ.
