Τι τίτλος! Ο Βέρνερ Χέρτσογκ επιστρέφει με το «Bucking Fastards»

Ίσως δεν έχετε ξανακούσει γι' αυτές. Υπό κανονικές συνθήκες θα έδιναν λαβή για κάποιο από τα 30+ έξοχα ντοκιμαντέρ του Βέρνερ Χέρτσογκ, καθώς όμως υπάρχουν ήδη δύο γι' αυτές («A Pair Of One», «The Twins»), είπε να το κάνει ταινία. Και φώναξε, σε ένα κρούσμα τέλειου κάστινγκ, τις αδελφές Mάρα να τις υποδυθούν.

Ποιες είναι;

Οι δίδυμες Φρέντα και Γκρέτα Τσάπλιν ήταν ένα ειδικό κοινωνικό, δημοσιογραφικό, ψυχιατρικό και δικαστικό φαινόμενο. Δίδυμες, με όχι ακριβώς αρμοστό μεγάλωμα, ανέπτυξαν σε κάποια φάση μια «ικανότητα» πλήρους συγχρονισμού, οπότε και άρχισαν να μιλάνε σύγχρονα, ακόμα και να βαδίζουν σύγχρονα, ζούσαν μόνες, ερμητικά, και σε κάποια φάση, εδώ μπαίνει η ιστορία μας, απέκτησαν μια σεξουαλική εμμονή με έναν φορτηγατζή που έμενε δίπλα τους, οπότε και αυτός μάλλον φρίκαρε κάποια στιγμή ο άνθρωπος και τις πήγε στο δικαστήριο για ασφαλιστικά. Εκεί αυτές συνέχιζαν να φωνάζουν σύγχρονα «είμαστε αθώες, είμαστε αθώες», είπαν επίσης και αυτό το τέλειο που δίνει τον τίτλο της ταινίας, πήραν έναν μήνα φυλακή και η ιστορία πέρασε σε πρωτοσέλιδα φυλλάδων.

Στο βιβλίο του «Every Man for Himself and God Against All», ο Χέρτσογκ (που τις συνάντησε βέβαια και τις δύο σε παλαιότερο χρόνο, όλους τους έχει συναντήσει ο Χέρτσογκ) μιλά για την περίπτωσή τους, την μόνη γνωστή μας τέτοιου συγχρονισμού σε δίδυμα. Τον έβαλαν στο σπίτι, τον καλωσόρισαν και τα είπαν, με εκείνες να μιλούν πάντοτε σύγχρονα σε λόγια και χειρονομίες. Ακόμα και σε ερωτήσεις που δεν είναι δυνατόν να περίμεναν, λέει ο Χέρτσογκ, απαντούσαν κατά τον ίδιο τρόπο.

Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε για το τι υλικό και πόση καταλληλότητα για μια «ταινία Χέρτσογκ» υπάρχει εδώ, κυρίως γιατί με αυτόν στο τιμόνι ξέρεις ότι δεν θα πάρεις ένα φθηνό, επιφανειακό αξιοπερίεργο αλλά μια μελέτη που θα εξακτινώνεται προς κατευθύνσεις που μόνο κάποιος με τον προαναφερθέντα τίτλο βιβλίου ας πούμε θα έδινε. 

Είναι μεγάλη μας τιμή να ζούμε στην εποχή του Βέρνερ Χέρτσογκ, μεγάλο κρίμα επίσης που το μεγαλείο του δεν είναι ευρύτερα γνωστό. Έχει ολομόναχος, εξαιτίας αυτή της αβίαστης περιέργειας και τόλμης του, καταγράψει τόσο πολύπλευρα τον (άγνωστο) κόσμο που ζούμε.