Βραβεία; Αναγνώριση; Ελευθερία της Τέχνης; Μπα, το Ιράν καταδίκασε σε ένα χρόνο φυλακή τον Τζαφάρ Παναχί

Να πεις ότι δεν το φανταζόμασταν όλοι...

Μια ταινία με αυτό το θέμα, μια ταινία που γυρίστηκε κάτω από τη μύτη του καθεστώτος χωρίς άδειες (που έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει), μια ταινία που βροντοφώναξε και μέσω των κινηματογραφικών διακρίσεών της την διαρκούσα πολιτική κρίση στο Ιράν, δύσκολα να άφηνε τον δημιουργό της...ατιμώρητο. 

Έτσι λοιπόν, τι Χρυσούς Φοίνικες μας τσαμπουνάς, τι Gotham Σεναρίου και Ξένης Ταινίας χθες, τι τιμές που έχει η χώρα να απολάβει από τον καιρό της «Γεύσης του Κερασιού» του Κιαροστάμι (και πόσες επίκεινται, ειδικά τώρα), το θεοκρατικό καθεστώς αποφάνθηκε, ένα χρόνο στη στενή και μη μιλάς πολύ θα βρεθείς χειρότερα μπλεγμένος. Α ναι, και δύο χρόνια απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Και παρ' όλ' αυτά, ο Παναχί λέει ότι θα επιστρέψει στην πατρίδα του. Έχει χαρακτήρα ο άνθρωπος. Χαρακτήρα και συλλογική συναίσθηση. Δια του παραδείγματός του, και της ποικίλα εννοούμενης μαρτυρίας του, συμβολίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταστρατηγούνται στο Ιράν. Από μια πλευρά πανηγυρίζεις κιόλας μέσα σου, που η ποινή δεν ήταν βαρύτερη. Γιατί αυτός μπορεί και πάλι να ξαναγύριζε...

Παρακολουθούμε την εξέλιξη της ιστορίας αυτής, ελπίζοντας τα πράγματα να μην πάρουν κάποια αιφνίδια τροπή και ο άνθρωπος (και η οικογένειά του) κακοπέσουν χειρότερα.