Θέση μάχης: Η Σκάρλετ Γιόχανσον κατέθεσε μήνυση εναντίον της Ντίσνεϊ για την «Μαύρη Χήρα»!

Δεν είναι κάθε μέρα που διαβάζεις ηθοποιούς να μηνύουν στούντιο. Πέρα από την φαινομενική Δαυίδ και Γολιάθ διάσταση, είναι και εντελώς ασυνήθιστο να βλέπεις μια ηθοποιό με δεδομένη φιλοδοξία να καταχωρηθεί στις σταρ βεντέτες, να «καίει τις γέφυρες» με το franchise που θα της επέτρεπε ακριβώς αυτό. Τι συνέβη λοιπόν;

Συνέβη ακριβώς αυτό για το οποίο βοά ο δημοσιογραφικός τόπος τον καιρό της πανδημίας: Τα μεγάλα αμερικανικά στούντιο μεταθέτουν το βάρος τους στην αγορά που θεωρούν ανερχόμενη και αποδοτικότερη, δηλαδή τις υπηρεσίες του streaming τους, παρά τις κινηματογραφικές αίθουσες. Έτσι λοιπόν, η «Μαύρη Χήρα», βγήκε ταυτόχρονα στις αίθουσες και στο premier τμήμα του Disney+.

To «παράπονο» της αγωγής που κατέθεσε η Γιόχανσον είναι ότι η εταιρεία θυσίασε ένα μεγάλο μέρος κινηματογραφικών εισπράξεων για να δυναμώσει τον οικιακό της τομέα. Απόρροια αυτού είναι και να γλιτώσει το στούντιο να πληρώσει τα bonus που θα αναλογούσαν στην ηθοποιό εάν η ταινία κατέρριπτε κάποια εισπρακτικά επίπεδα. Σημειωτέον ότι όταν υπεγράφη το συμβόλαιο πανδημία δεν υπήρχε, άρα streaming δεν υπήρχε, οπότε υπάρχει βάρος στην αγωγή της ηθοποιού, που ισχυρίζεται ότι κανείς δεν την πλησίασε για τροποποίηση του συμβολαίου όταν η ανώτερη βία της πανδημίας έκανε την εμφάνισή της και άλλαξε τον χάρτη της διανομής.

Από την μεριά του το στούντιο απαντά ότι η Σκάρλετ Γιόχανσον πληρώθηκε, όπως προβλεπόταν από το συμβόλαιο, 20 εκατομμύρια για τον ρόλο και η κίνηση της αγωγής είναι «θλιβερή και βασανιστική», ενώ συμπληρώνει, στρουθοκαμηλίζοντας κάπως είναι αλήθεια, ότι η κινητικότητα του έργου στο streaming δίνει την δυνατότητα στην ηθοποιό να φτάσει ενδεχομένως και τα όρια του bonus της από τις εισπράξεις. Σε μια λίαν ασυνήθιστη κίνηση μάλιστα, το Disney+ έδωσε στην δημοσιότητα εισπράξεις streaming τριημέρου (60 εκατομμύρια - στην αίθουσα ήταν 80) - η ταινία είναι διαθέσιμη πληρώνοντας την συνδρομή των 30 δολαρίων στο Premier Access του Disney+. Να θυμίσουμε και τις προφανείς απώλειες λόγω πειρατείας και έχουμε αγώνα.

Τι άλλο έχουμε λοιπόν; Από την μεριά τους τα στούντιο κάνουν τη δουλειά τους όπως νομίζουν καλύτερα. Μεσούσης της πανδημίας ανακοινώθηκε (πρώτα από την Warner) ότι το πρόγραμμα της χρονιάς θα έβγαινε ταυτόχρονα στις αίθουσες και το streaming. Η λογική είναι αυτή της προώθησης της πλατφόρμας που κάθε στούντιο επανδρώνει όσο μπορεί ισχυρότερα. Μια λογική γρήγορου κέρδους, μια λογική καθόλου συναισθηματική, που διασφαλίζει (ή έτσι νομίζουν) ότι αυτή η οικονομική συμφορά του 2020 δεν θα χρονίσει.

Φυσικά μια τέτοια πράξη έχει συνέπειες. Η Σκάρλετ Γιόχανσον, μπορεί να μην είναι με τον σταυρό στο χέρι, αφού είναι σαφές ότι ήθελε να κάνει τα 20 εκατομμύρια 40-50-80, όμως συνδικαλιστικά, καλλιτεχνικά και από σπόντα επιχειρηματικά δείχνει δόντια και τηρεί μια διόλου οσφυοκαμπτική στάση στο σύστημα που την προάγει. Όπως και με τις υπερασπιστικές δηλώσεις της περί Γούντι Άλεν έδειξε ότι είναι κυρία του εαυτού της (και κυρία γενικώς) κοντράροντας νεφελώδεις καταστάσεις οχλοκρατίας, έτσι και εδώ υπονομεύει το blockbuster μέλλον της, εξ επαγωγής και τις σχέσεις με κάθε στούντιο, και μπαίνει μπροστά σε μια ιστορία που τα στούντιο θυσίασαν και θυσιάζουν μια σειρά παραγωγών για το βραχυχρόνιο καλό της πλατφόρμας τους. Η έκβαση της αγωγής θα έχει ενδιαφέρον, αν και πιθανά θα περάσει στα ψιλά, η σημασία όμως ενός τέτοιου δικαστικού προηγούμενου ενδέχεται να μας απασχολήσει στην συνέχεια.