Η Έμεραλντ Φενέλ είναι έτοιμη να (μας) ξαναχτυπήσει, Τζέικομπ Ελόρντι και Μάργκο Ρόμπι τα εργαλεία της στους ρόλους του Χίθκλιφ και της Κάθριν, έρχεται του Αγίου Βαλεντίνου, προσευχόμαστε νυχθημερόν.
Update:
Βλέπεις τα δύο από τα τρία πόστερ της διασκευής της Φενέλ και λες (ευγενικά) «η έμφαση στον έρωτα». Βλέπεις το τρίτο (το τελευταίο που θα βρείτε στο άρθρο μας) και θυμίζει εκείνα τα παθιασμένα άρκλεκιν αεροδρομίου, ίσως, άλλων εποχών. Αν η Φενέλ είναι αυτο-στρατολογημένη να εικονογραφήσει το σοκ της ως 14χρονη όταν, λέει η ίδια, σημαδεύτηκε από την ανάγνωση στου βιβλίου της Μπροντέ, όχι ίσως, σίγουρα. «Η σχέση μας με τους χαρακτήρες είναι πολύ ιδιωτική», αναφέρει. Είθε να μην βρεθούμε από την ιδιωτικότητα στην ιδιωτεία.
Όπως και το τα τρέιλερ, έτσι και τα πόστερ έχουν κερδίσει το παιχνίδι της επικοινωνίας, και αυτό σημαίνει λίγα πράγματα για το τι εισιτήρια θα κόψει, αλλά πολλά (στους σοσιομιντιακούς καιρούς μας) για το πόσο έντονα θα συζητηθεί περίπου για 5 μέρες. Ένα μοιάζει σίγουρο. Καθώς η δημιουργός εμφαίνει ότι η ταινία δεν είναι τα Ανεμοδαρμένα Ύψη αλλά τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη», τονισμός στα εισαγωγικά δηλαδή, ελαφραίνει τον εαυτό της από την προσδοκία της πιστής μεταφοράς και προειδοποιεί ότι αρκετά με τις ανδρικές σκηνοθετικές βλέψεις στο μυθιστόρημα μιας γυναίκας. Θα 'χει και σάουντρακ από την Charli xcx. Καμ αντάν, ντουράν ντουράν.
Αρχικό άρθρο:
Μετά το «Promising Young Woman» και το «Saltburn», η Έμεραλντ Φενέλ έρχεται στο τρίτο και φαρμακερό της χτύπημα με μια «σεξουαλική και πρωτεϊκή», όπως λέει, διασκευή στο βιβλίο της Έμιλι Μπροντέ. Κατά το (τρισάθλιο) άρθρο του IndieWire, από όπου δεν αντλούμε το άρθρο μας, μοιάζει με μια διασκευή που παραλείπει το πιο σημαντικό (κατά το IW), ότι «και οι δυο χαρακτήρες είναι μαλάκες». Απλησίαστη δημοσιογραφία.
Τέλος πάντων, εδώ έχουμε την ταινία που θα πρέπει να κρατήσει την καριέρα της Ρόμπι, να επικυρώσει την άνοδο του Ελόρντι και να σημάνει την εγκαθίδρυση της Έμεραλντ Φενέλ. Δεν αποκλείεται να είναι και η μόνη που θα την πατήσει από τούτο εδώ.
Οι εικόνες, πάντως (και όσο πιο αντικειμενικά δύναται κανείς) είναι εντυπωσιακές, φορμαλιστικές, goth ρομαντικές και κάμποσο δευτερογενείς, βγαλμένες από την εποχή τους (και λιγότερο από την εποχή πρότερων αναπαράστασεων του βιβλίου), οπότε υπάρχει και μια...Ασιάτισσα μέσα (η Χονγκ Τσάου - ωστόσο η μελέτη της φυλετικότητας στο κείμενο της Μπροντέ είναι ανοιχτή σε αναγνώσεις), υπαινίσσονται σεξ και αυτό όσο...αταίριαστο είναι στην εποχή μας άλλο τόσο είναι επιτέλους ευπρόσδεκτο στο παθιασμένο βιβλίο. Φωτογραφίζει ο Λίνους Σάντγκρεν, είναι εγγύηση ο άνθρωπος, γνωρίζει και την Φενέλ από την προηγούμενη δουλειά της, το «Saltburn».
Γενικώς υποβόσκει μια πιθανότητα να προκύψουν συζητήσεις από το έργο και ως προς το σκέλος «η μεγαλύτερη ερωτική ιστορία όλων των εποχών» της διαφήμισής του και ως προς το ότι κάποιοι ήδη γκρίνιαξαν γιατί ο Χίθκλιφ να είναι ο πάλλευκος Ελόρντι. Η Φενέλ μπορεί να σκέφτηκε ότι αν είναι να τηρήσουμε αυτά που κάνει στο βιβλίο ο Χίθκλιφ καλύτερα να μην τον κάνουμε φυλετικά ακαθόριστο, όπως στο βιβλίο, διότι μπορεί να μας την πέσουνε χειρότερα. Πλάκα δεν έχουμε;
Στις 14 Φεβρουαρίου του 2026 βγαίνει αυτό, date movie κατά την Warner, μην κάνει 10 εκατομμύρια όλα κι όλα στο τέλος και μείνουμε με τον απόηχο και τις συζητήσεις στο χέρι.









