Οι μικρές απολαύσεις: Ο Ράσελ Κρόου τακτοποιεί χρήστη του twitter για ανόητο «κινηματογραφικό» σχόλιο

Οι γνώμες διίστανται επί του θέματος κι εδώ εκφράζεται η μια πλευρά. Στα ΜΚΔ υπάρχουν πολλές σοβαρότερες ασθένειες, ωστόσο εμείς, ως κινηματογραφόφιλοι, γνωρίζοντας εκ προοιμίου την ματαιότητα του ζητήματος, έχουμε ένα παράπονο. Στα social media γράφονται αναρίθμητες σκέψεις περιορισμένης ευθύνης (βλακείες δηλαδή) που, όπως συνήθως συμβαίνει με τις σκέψεις αυτές, εξαπλώνονται επιδημικά και δημιουργούν ατμόσφαιρα. Και δεν υπάρχει και μάσκα να σε σώσει από δαύτες.

Μια από αυτές τις ανοητολογίες έγραψε κι ένας χρήστης του twitter, που, πιστεύοντας αταλάντευτα πως ευφυολογεί, έγραψε ότι επειδή ακούει κόσμο με προβλήματα ύπνου προτείνει το «Master and Commander» του Πίτερ Γουίαρ. «Δεν κατάφερα», λέει εύθυμα, «να περάσω ποτέ τα 10 λεπτά».

Η πλάκα είναι ότι τάγκαρε, απ' όλους τους ανθρώπους, τον ίδιο τον Ράσελ Κρόου στην ανάρτησή του. Ο οποίος, πολιτισμένα πάντως (νεότερος έχει κάνει και αγριότητες), απάντησε στον χαζούλη του twitter:

«Ορίστε το πρόβλημα με τα παιδιά αυτές τις μέρες.
Δεν εστιάζουν.

Το έργο του Πίτερ Γουίαρ είναι λαμπρό. Ένα ακριβές, λεπτομερές επικό έργο πάνω στην αφοσίωση στην Αυτοκρατορία και την υπηρεσία, ανεξαρτήτως κόστους.
Τρομερή φωτογραφία και μεγαλοπρεπές σάουντρακ.
Σαφώς μια ταινία για μεγάλους».

That’s the problem with kids these days.
No focus.

Peter Weirs film is brilliant. An exacting, detail oriented, epic tale of fidelity to Empire & service, regardless of the cost.
Incredible cinematography by Russell Boyd & a majestic soundtrack.
Definitely an adults movie. https://t.co/22yjNtQRbg

— Russell Crowe (@russellcrowe) January 17, 2021

Πέραν του viral ανεκδοτολογικού, μιλώντας πάντα για το σινεμά, κάπου εδώ συνοψίζεται όλο το κακό που έχει καταφέρει το θριαμβεύον σκηνικό των social media - παρά το γεγονός, ασφαλώς, κάμποσων φωνών που κάνουν καλή δουλειά και αφήνουν μια επίγευση ελπίδας. Ταινίες όπως αυτή του Γουίαρ, ταινίες μεγάλου κοινού (και 10 οσκαρικών υποψηφιοτήτων επίσης - δύο βραβεία), βρίσκονται περίπου υπό εξαφάνιση διότι ακριβώς το είδος κοινού του «χρήστη του twitter» έχει κυριεύσει τον διαδικτυακό αέρα.

Πληροφοριακά η ταινία είχε αποφέρει πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια, στους μυστηριώδεις όμως καιρούς που ζούμε λογίστηκε εμπορική αποτυχία και δεν υπήρξε συνέχεια, παρότι ο Κρόου πίεζε επί μακρόν για μια τέτοια. Η εξαγορά της Φοξ από την Ντίσνεϊ ενταφίασε πλέον και τις πιθανότητες μιας συνέχειας - με τον τρόπο του Γουίαρ τουλάχιστον. Και τόσος twitter κόσμος θα ξαναχάσει τον ύπνο του.