Το «Juror #2» του Κλιντ Ίστγουντ θα κάνει πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου

«Υπάρχει μόνο ένας Κλιντ Ίστγουντ και το AFI είναι περήφανο που παρουσιάζει την παγκόσμια πρεμιέρα αυτού του επόμενου κεφαλαίου στο ιστορικό του έργο», δήλωσε ο Μπομπ Γκαζάλε, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του AFI. «Είναι τιμή μας να φέρουμε ξανά κοντά την κοινότητα - καλλιτέχνες και κοινό - για να γιορτάσουμε ένα αμερικανικό είδωλο».

Και δεν υπάρχουν υπερβολές στα λόγια του. Η νέα ταινία του Ίστγουντ (κάποιοι θεωρούσαν πως είναι και τελευταία, αλλά ο Κλιντ δεν σταματά) με τίτλο «Juror #2» κι ένα εξαιρετικό καστ (Νίκολας Χουλτ, Τόνι Κολέτ, Κίφερ Σάδερλαντ, Τζ. Κ. Σίμονς) ετοιμάζεται για πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, χώρος που είχε αγκαλιάσει στο παρελθόν πολλά από τα πιο πρόσφατα έργα του, όπως τα «American Sniper», «J. Edgar» και «Richard Jewell». Το 1996, ο Ίστγουντ βραβεύτηκε με το 24ο AFI Life Achievement Award, ενώ το 2009 έλαβε τιμητικό πτυχίο από το AFI.

Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη, το «Juror #2» ακολουθεί έναν οικογενειάρχη που υπηρετεί ως ένορκος σε μία πολύκροτη δίκη δολοφονίας κι αντιμετωπίζει ένα ηθικό δίλημμα που θα μπορούσε να επηρεάσει την ετυμηγορία των υπολοίπων ενόρκων.

Πάντα αξιοθαύμαστος ήταν στην εργασιακή του ηθική, ακόμα κι όταν η κριτική δεν καταλάβαινε γρι έξω από τα προφανή ή ο καιρός περνούσε και οι ηλικίες της θεωρητικής ακμής είχαν παρέλθει. Ο Ίστγουντ, σκηνοθετικά μιλώντας, έχει πολλές καριέρες, μια για κάθε δεκαετία σχεδόν, αλλά ειδικά η φάση στην οποία μπήκε από τα 60 και μετά, ή η νέα άνθιση από τα 70 και μετά (κι έπειτα το παραγνωρισμένο σερί των 80 και μετά...) συνιστούν ένα απίθανο σώμα έργου. Προφανώς δεν είναι για όλους, αναλόγως και τι ζητά καθένας από το σινεμά του. Ωστόσο είναι αμερικανικός αφηγηματικός κινηματογράφος σε όλη του τη δόξα, και μάλιστα με κάποιες σχεδόν «τρομακτικά» απροσδόκητες αναγνώσεις των ορίων του σινεμά που υπηρετεί (σημείο δόξας: «Αναχώρηση για Παρίσι»), τόσο εντυπωσιακός για «φτασμένο δημιουργό» που να κάνει να ωχριούν κάμποσοι πετυχημένοι και κριτικά ένδοξοι που έχουν να στοιχηματίσουν τη φήμη τους δεκαετίες ολόκληρες. Ο Κλιντ το κάνει κάθε Δευτέρα πρωί.

Εύλογα, για τον υπογράφοντα, μια από τις 2-3 πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς που διανύουμε.