Μια Γυναίκα Εξομολογείται

Η Μέιμπλ (Τζίνα Ρόουλαντς), σύζυγος του Νικ (Πίτερ Φολκ), ενός εργοδηγού, τυπική νοικοκυρά και τυπική νοικοκυρά και μητέρα τριών παιδιών, άψογη στα οικογενειακά της καθήκοντα κατά ομολογία του ίδιου του άντρα της, έχει μια ιδιαιτερότητα στην επικοινωνία της με τους άλλους, όπως και μια έφεση στην κατάθλιψη, κάτι που την καθιστά στα μάτια των γύρω της ως «λοξή» και κάνει τη συμβίωσή της με τον Νικ μια καθημερινή του δοκιμασία. Ο Νικ την αγαπά, αλλά λίγο η προλετάρια κουλτούρα του, λίγο η θερμόαιμη ιταλική καταγωγή του, τον οδηγούν συχνά σε βίαια ξεσπάσματα (τα σκαμπίλια και οι φωνές είναι στην ημερήσια διάταξη για να την «επαναφέρει» στην ομαλότητα).

Η Μέιμπλ γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος ενός κατασταλτικού μηχανισμού που αυτοπροσδιορίζεται ομαλός. Σκοντάφτει στη μη κατανόηση των άλλων και κυρίως στον υστερικό τους φόβο απέναντι στη διαφορετικότητα (που τον εκφράζει με τον πιο παραστατικό τρόπο η πεθερά της, την οποία ενσαρκώνει η Κατρίν Κασαβέτη, η μητέρα του Τζον), γι’ αυτό και κλείνεται σε κλινική.

Ο Κασαβέτης γύρισε το «Μια Γυναίκα Εξομολογείται» στο διάστημα 1972-73, αλλά η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1974. Η χρηματοδότηση έγινε και πάλι με υποθήκη του σπιτιού του και με τη βοήθεια του Πίτερ Φολκ. Κανένας, όμως, Αμερικανός διανομέας δεν δέχτηκε να προβάλει την ταινία, με αποτέλεσμα το ζεύγος Κασαβέτη να αναβάλει μόνο του τη διανομή της, ακόμα και την αφισοκόλληση του διαφημιστικού υλικού. Μάλιστα το φεστιβάλ της Νέας Υόρκης απέρριψε αρχικά την ταινία, η οποία συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα χάρη στην πίεση που άσκησε ο Μάρτιν Σκορσέζε, από τα ανερχόμενα τότε ονόματα του νέου αμερικανικού σινεμά, μέγας θαυμαστής και φίλος της οικογένειας Κασαβέτη.

Η υποδοχή ήταν ενθουσιώδης, ενώ η ταινία βρήκε σιγά σιγά το κοινό της και στο εξωτερικό, αποφέροντας 16 εκατομμύρια δολάρια, ποσό μεγάλο για παραγωγή του Κασαβέτη.