Επικίνδυνη Πτήση

Κάποτε όταν θα λέγαμε ότι ο Μελ Γκίμπσον σκηνοθετεί εναέρια περιπέτεια, το όνομά και μόνο του Αμερικανού ηθοποιού και σκηνοθέτη, θα ήταν ικανό να φέρει στις αίθουσες λαό. Τώρα πια και δεδομένης μιας ταινίας που ξεκινάει με ένα CGI μοτέλ και έναν ακόμη πιο CGI τάρανδο, ας πούμε πως εκείνα τα πάλαι ποτέ μεγαλεία μοιάζουν να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Η υπόθεση είναι απλή. Η Μάντελιν (Ντόκερι) πρέπει να μεταφέρει τον Γουίνστον (Γκρέις) - έναν εξαιρετικά σημαντικό μάρτυρα για μια δίκη υψίστης σημασίας – στο Άνκορατζ, προκειμένου από εκεί να μεταβούν με ασφάλεια στην Νέα Υόρκη. Για να συμβεί αυτό έχει ναυλώσει ένα μικρό αεροπλάνο στο οποίο θα βρίσκεται μονάχα εκείνη, ο μάρτυρας και ο πιλότος. Πολύ σύντομα το ήσυχο ταξίδι τους θα μετατραπεί σε εφιάλτη, αφού πέρα από την αφιλόξενη, παγωμένη έρημο της Αλάσκας, η Μάντελιν θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια τρομερή προδοσία και έναν επικίνδυνο άνδρα ικανό να τινάξει τα πάντα στον αέρα, ακόμα και τους ίδιους.

Παρ’ ολίγον θρίλερ δωματίου για τον Γκίμπσον και τον συν-σεναριογράφο του Τζάρεντ Ρόζενμπεργκ που τοποθετούν το μεγαλύτερο κομμάτι της δράσης εντός του μικροσκοπικού αεροπλάνου και ενώ αυτό αποτελεί μια καλή ιδέα στα χαρτιά, στην πράξη αποχαιρετούμε την εν λόγω δράση με τον ίδιο τρόπο που αποχαιρετούμε και την κόμη του Μάρκ Γουόλμπεργκ, ο οποίος εμφανίζεται εδώ με φαλάκρα δια την ενίσχυση του ρόλου του, στην ίσως πιο εμπνευσμένη και απρόσμενη κόμμωση που έχουμε δει εδώ και καιρό σε ηθοποιό.

Θα αναρωτηθεί τώρα κάποιος, πόσο ενδιαφέρον μπορεί να παρουσιάζει μια ταινία, όπου χαραμίζουμε μια παράγραφο για να ασχοληθούμε με τρίχες, όμως πραγματικά το πιο συνταρακτικό γεγονός είναι η επιλογή του μαλλιού του Γουόλμπεργκ, προκειμένου να περάσει ως ο κακός της υπόθεσης...για κάποιον λόγο. Κατά τα άλλα τον βλέπουμε εδώ σε ρόλο κομπάρσου, αφού σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της ταινίας δεν αποτελεί δα και τόσο μεγάλο κίνδυνο, δεδομένου ότι το μοναδικό πράγμα που κάνει, είναι να επιδίδεται σε έναν λεκτικό «πόλεμο» με την πράκτορα, συνεπώς υπό αυτήν την έννοια αποτελεί σίγουρα πρόβλημα για τα νεύρα της Μάντελιν.

Γενικά πρόκειται για μια ταινία με μηδενικό σασπένς, μηδαμινή εξέλιξη πλοκής και ένα σενάριο πιο σχηματικό και από το typecasting του Τόφερ Γκρέις σε ρόλους vanilla guy. Με μαθηματική ακρίβεια έχεις υπολογίσει τι ακριβώς θα συμβεί στην ταινία, από την αρχή της μέχρι και το τέλος της. Δεν ξέρουμε τι το επικίνδυνο διαθέτει αυτή η πτήση, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν αποτελεί κίνδυνο για τον ύπνο σας.