Η Πανσιόν

Συνήθως οι ανώριμοι ήρωες στο σινεμά «ενηλικιώνονται» όταν καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη κάποιου άλλου προσώπου, ενός παιδιού για παράδειγμα. Εδώ ο ήρωας, που έχει μείνει ίδιος κι απαραλλάχτος στη συμπεριφορά από την παιδική του ηλικία, καλείται να φροντίσει μια σειρά από ηλικιωμένους που διαμένουν σε οίκο ευγηρίας. Μετά από μια αστεία (στα χαρτιά) διένεξή του με μια ηλικιωμένη καταναλώτρια στο σουπερμάρκετ που εργάζεται, ο ήρωας καταδικάζεται σε τριακόσιες ώρες κοινωφελούς εργασίας τις οποίες καλείται να υπηρετήσει στον προαναφερθέντα οίκο ευγηρίας. 

Τα καμώματα μιας σειράς από χαρακτήρες που πάσχουν από  ασθένειες, συνδεδεμένες με το γήρας αποτελούν την κωμική αιχμή του δόρατος, μιας και ο πρωταγωνιστής Κεβ Άνταμς είναι μάλλον από εκείνες τις περιπτώσεις κωμικών που υφίστανται φύρα κωμικότητας στο πανί σε σχέση με τη σκηνή και φαίνεται να του ταιριάζει περισσότερο η περσόνα του everyman, του απαραίτητου straight guy για να δουλέψει το αστείο - βοηθά σε αυτό και η συμπαθής φυσιογνωμία του. Τα ανέκδοτα που έχει να πει το φιλμ έχουν εξαντληθεί πάνω στο ημίωρο, τα απαραίτητα μαθήματα ζωής δίνουν τα επίσης απαραίτητα ταινίες αυτής της συνταγής μελοδραματικά διαλείμματα, ενώ η σεκάνς της απόδρασης των ηλικιωμένων με την οποία κλείνει το έργο ήταν ατυχής από τη σύλληψή της, 

Στη Γαλλία ήταν η μεγαλύτερη εγχώρια επιτυχία κατά το πρώτο τετράμηνο του 2022, μόνο ο «Μπάτμαν» και το «Uncharted» έκοψαν περισσότερα, με τον Κεβ Άνταμς να δηλώνει ότι έχει γράψει ήδη ένα πρώτο draft για τη συνέχεια. Ίσως γι'αυτό το φιλμ να μην έχει αστεία με ουροσυλλέκτες και με πι - τον περιπατητήρα, όχι τη μαθηματική σταθερά-, τα φύλαξε για τη συνέχεια.