Δωμάτια, σάλες και σαλόνια, διάδρομοι και διαμερίσματα, σπηλιές, ακόμα και... κελιά και υποβρύχια, που έμειναν στην κινηματογραφική μνήμη.
Από τον Ηλία Δημόπουλο
Βασικό κομμάτι του αισθητικά θεραπευτικού μέρους του σινεμά είναι η σκηνογραφία του. Έτσι κι εμείς γυρίσαμε το ρολόι και βρήκαμε μερικές, από πρακτικά αναρίθμητες, στιγμές, που οι εσωτερικοί χώροι μιας ταινίας έγιναν οργανικό μέρος της ανάμνησής της.
Αναφερόμαστε συχνά στην σκηνογραφία από τις σελίδες μας. Όχι αδικαιόλογητα. Μαζί με τα κοστούμια, αποτελεί μια από τις λιγότερο εκτιμημένες πτυχές μιας ταινίας ενώ συμβάλλει νευραλγικά προφανώς στην όψη αλλά και στην αίσθηση και την δραματουργία μιας ταινίας.
Στο παρόν αφιέρωμα εστιάσαμε στον σχεδιασμό και την διακόσμηση εσωτερικών χώρων διάσημων ή λιγότερο διάσημων ταινιών, που αποκαλύπτουν το ρεύμα μιας εποχής δίνουν όμως και μια αίσθηση του νοήματος που περιβάλλει ένα έργο. Αναπόφευκτα, καθώς το σινεμά είναι περισσότερο από κάθε άλλη τέχνη μια συλλογική εργασία, τεράστιο ρόλο παίζει και ο φωτισμός μιας σκηνής ή/και (για όποιον θυμηθεί τα έργα) η μουσική της (και φυσικά το ντεκουπάζ, αλλά αυτό δεν μπορεί να συμπεριληφθεί σε μια φωτογραφία), συμβάλλοντας έτσι στην συνολική εικόνα και τονικότητα ενός έργου.
Απολαύστε μερικά θαυμάσια εσωτερικά ντεκόρ κι επιφυλασσόμαστε για...σίκουελ.
