Από το αρχείο του ΣΙΝΕΜΑ: Οι 50 καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
13:30
23/3

Από το αρχείο του ΣΙΝΕΜΑ: Οι 50 καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ

10. ΠΕΡΣΙ ΣΤΟ ΜΑΡΙΕΝΜΠΑΝΤ (L' Année Dernière à Marienbad / Γαλλία - Ιταλία -Δ. Γερμανία - Αυστρία, 1961) του Αλέν Ρενέ
Πρόκειται για αριστούργημα ή για την απόλυτη κυριαρχία του στιλ έναντι του περιεχομένου; Το ότι η συζήτηση αυτή ακόμη καλά κρατεί αποτελεί από μόνο του την αποστομωτική απάντηση.

09. ΤΟΚΥΟ STORY (Τοkyο Monogatari / Ιαπωνία, 1953) του Γιασουχίρο Οζου
Η μοναξιά και ο ερχομός του θανάτου, μοναδική κοινή μοίρα ολόκληρης της ανθρωπότητας, τρυπώνουν σε ένα ήρεμα σοφό σενάριο και σε ένα από καρδιάς μελαγχολικό κομψοτέχνημα.

08. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ (Les Enfants du Paradis / Γαλλία, 1945) του Μαρσέλ Καρνέ
Το ορόσημο του ποιητικού ρεαλισμού, αποτέλεσμα της συνεργασίας του Καρνέ με τον Ζακ Πρεβέρ, αναδεικνύει ένα ρομάντζο σε οικουμενικό σύμβολο λυρισμού. 

07. ΠΕΡΣΟΝΑ (Persona / Σουηδία, 1966) του Ινγκμαρ Μπέργκμαν
Ο Μπέργκμαν εξερευνά την πιο πειραματική πτυχή του, το αφηγηματικό σινεμά φτάνει στα όριά του και οι δύο ηρωίδες της ταινίας καταργούν τα σύνορά τους. Η οθόνη οδηγείται σε ανάφλεξη.

06. Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ (L' Avventura / Ιταλία, 1960) του Μικελάντζελο Αντονιόνι
Σταθμός στην εξέλιξη της αφήγησης, η εκθαμβωτική αυτή ταινία αντάλλαξε την ανάγκη ύπαρξης μιας σαφούς ιστορίας με την αδιάσειστη εμπιστοσύνη του σκηνοθέτη στην επίτευξη μιας βαθύτερης σημασίας, μέσω των εικόνων.

05. ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (City Lights / ΗΠΑ, 1931) του Τσάρλι Τσάπλιν
Ως συνετή αλληγορία για τις τεθλιμμένες Ηνωμένες Πολιτείες των προ New Deal ημερών και ως ένα συγκινητικό ερωτικό παραμύθι, τα πανανθρώπινα «Φώτα» του Τσάπλιν φέγγουν ακόμα.

04. 8½ (Ιταλία, 1963) του Φεντερίκο Φελίνι
Αυτοβιογραφική σπουδή στην αφήγηση και στη βιωματική αντιμετώπιση της τέχνης, δοσμένα σε ένα ακούσια ψυχαναλυτικό παιχνίδι χωρίς επιστροφή.

03. Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (La Règle du Jeu / Γαλλία, 1939) του Ζαν Ρενουάρ
Η ταινία που απέδειξε πως το σινεμά είναι ένα διαρκές παιχνίδι ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία, ανάμεσα σε αυτό που συμβαίνει σε πρώτο πλάνο και αυτό που διαδραματίζεται στο φόντο.

02. ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΪΝ (Citizen Kane / ΗΠΑ, 1941) του Ορσον Γουέλς
Με την υπογραφή ενός θαυματουργού 26χρονου Γουέλς, το σημαντικότερο ντεμπούτο του σινεμά παραμένει τόσο διαχρονικό όσο οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και ταυτόχρονα τόσο ριζοσπαστικό ώστε ακόμα και σήμερα να θεωρείται η απόλυτη Βίβλος της μεγάλης οθόνης.

01. ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΙΛΙΓΓΟΥ (Vertigo / ΗΠΑ, 1958) του Αλφρεντ Χίτσκοκ
Σε παλλόμενο με φαλλικά κτήρια και γυναικείες σπείρες τεχνικολόρ, βουτώντας στις αβύσσους του συναισθήματος και σκαρφαλώνοντας στα ετοιμόρροπα σκαλοπάτια της λογικής, ο Χίτσκοκ επιχειρεί στην ακμή του να ξεδιαλύνει το μυστήριο της ψυχής και τις αινιγματικές παραμέτρους του ανθρώπινου πόθου.

* Θέλοντας να γιορτάσει τα 200 τεύχη του, το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ συνοδευόταν τότε από μια συλλεκτική έξτρα έκδοση στην οποία επέλεγε τις 200 σημαντικότερες δημιουργίες της μεγάλης οθόνης. Τα κείμενα είχαν γράψει οι Λ. Αδαμίδης, Ορ. Ανδρεαδάκης, Λ. Κατσίκας, Μ. Κρανάκης, Π. Λυκούργου, Ηλ. Νικολαΐδης, Ι. Παπαγεωργίου, Θ. Πατσαβός, Δ. Παυλάκη, Κ. Σαμαράς και Μ. Φράγκος.