Βίντεο: Για τον «Ψεύτη Ήλιο» του Νικίτα Μιχάλκοφ - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
2:53
21/10

Βίντεο: Για τον «Ψεύτη Ήλιο» του Νικίτα Μιχάλκοφ

Με αφορμή τα σημερινά 76α γενέθλια του μείζονα Ρώσου δημιουργού, ένα βίντεο δοκίμιο εξετάζει μια κεντρική νοηματικά σκηνή του έργου αποκαλύπτοντας εν μέρει την σκηνοθετική ταυτότητα του Μιχάλκοφ καθώς και την στάση απέναντι στην -τότε ακάνθινα πρόσφατη- ρωσική ιστορία.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Άδικα, αλλά όχι και αδικαιολόγητα (μεγάλη συζήτηση), ξεχασμένος σήμερα ο Νικίτα Μιχάλκοφ είναι από τους σημαντικότερους, μαζί με τον αδελφό του Αντρέι Κοντσαλόφσκι, σκηνοθέτες που ξεπετάχτηκαν στην δεκαετία του '70 και έζησαν καταγράφοντας στο έργο τους την εποχή της περεστρόικα και τη νέα ρωσική εποχή.

Στον «Ψεύτη Ήλιο» (1994), ταινία που αγαπήθηκε πολύ και στην χώρα μας, ο Μιχάλκοφ έφτασε ένα από τα απόγειά του («Μαύρα Μάτια», «Μηχανικά Πιάνα», «Ούργκα» - έχει κάνει κι ένα πολύ ενδιαφέρον ριμέικ των «12 Ενόρκων»!), κερδίζοντας και το Ξενόγλωσσο Όσκαρ και δύο μείζονα βραβεία στο φεστιβάλ των Καννών - Μεγάλο Ειδικό Βραβείο και Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής.

Στο ακόλουθο βίντεο-δοκίμιο, η εστίαση μένει αποκλειστικά στην κεντρική ερμηνευτικά σκηνή της κουβέντας του Μίτια με την Νάντια και την εμφάνιση του «ψεύτη ήλιου». Μια σκηνή που πιστοποιεί τις κλασικές καταβολές του Μιχάλκοφ από το σινεμά τέχνης, αλλά και επικοινωνεί με τρόπο συναρπαστικά κινηματογραφικό τα νοήματα του έργου.

Η κίνηση του Μίτια που συνδέεται με τις περιγραφές του, το σταθερό πλάνο που τον κρύβει όταν περιγράφει την εξορία του, οι ακροατές των οποίων τις αντιδράσεις δεν βλέπουμε, η διάσπαση του κινηματογραφικού χώρου σε μια ευφυή παραλληλία, η πύρινη μπάλα που συμβολίζει περίτεχνα και ποιητικά...αυτό που συμβολίζει.

Σινεμά-τεκμήριο μιας εποχής και μιας άλλη άποψης, ας θυμίσει σε εκείνους που το αγάπησαν την παρουσία του, ας παρακινήσει τους νεότερους να θαυμάσουν μια παραγνωρισμένη σχολή και ας φέρει εκ νέου στο προσκήνιο έναν πολυπράγμωνα (σκηνοθέτης, ηθοποιός, παραγωγός, διοικητική φιγούρα) άνθρωπο του κινηματογράφου που από το έξοχο «At Home Among Strangers, a Stranger Among His Own» του 1974 μέχρι σήμερα δεν έχει πάψει να εκπέμπει το σινεμά θέσης του.