Η τέχνη του οπτικού αστείου έχει έναν αρχηγό. Τόσο σπουδαίο που, πρακτικά, δεν έχει καν παρά ελάχιστους ακολούθους.
Είναι ο λόγος που μερικοί ορκιζόμαστε στον Μπάστερ Κίτον. Η τέχη του γκαγκ. Του αστείου, του χουμοριστκού εν γένει, όχι δηλαδή απαραίτητα αυτού που θα σε σκάσει στα γέλια, αλλά εκείνου που θα διαβιβάσει στον θεατή ένα συναίσθημα ή/και μια ιδέα. Κανείς δεν τον έκανε όπως ο Μπάστερ Κίτον. Υπάρχουν φυσικά και άλλοι: ο Τσάπλιν, ο Λόιντ, οι Λόρελ και Χάρντι περιστασιακά, ο Λιούις, ο Ετέξ, ο Τατί. Όμως σαν τον Κίτον κανείς. Πρωτοπόρος, «αδόκιμα» αδιάφορος στην συμπάθεια του κοινού, με καταστατικό και ιδέες (την γεωμετρία, την ακεραιότητα, την πρωτοτυπία), ο Κίτον διέπραξε μια σειρά μνημείων της βωβής κωμωδίας, καταλαβαίνοντας πτυχές του μέσου που κανείς άλλος δεν αντελήφθη.
Δείτε το σύντομο βίντεο-δοκίμιο, γνωρίστε -ή θυμηθείτε- τον βασιλιά της βαθιάς κωμωδίας, παραξενευτείτε κι εσείς με το τι έκανε αυτός ο άνθρωπος που έπαιζε τη ζωή του κορώνα-γράμματα για το σινεμά, και ανατρέξτε στο σινεμά του. Μέρες που είναι, λίγα κινηματογραφικά πράγματα χαρίζουν τόσο γενναιόδωρα τέτοια περιεκτική ευχαρίστηση.