19:49
14/5

«Τρία Πρόσωπα»: Καινούρια ταινία απ’ τον Παναχί, κακά μαντάτα για την πατριαρχία

Μιλώντας για την καριέρα των δημιουργών στον κινηματογράφο είθισται να χωρίζουμε την φιλμογραφία τους σε περιόδους, ανάλογα με το ύφος και τις εκάστοτε θεματικές που επιλέγουν να εξερευνήσουν. Στην περίπτωση του Τζαφάρ Παναχί, η 20ετής απαγόρευση του δικαιώματος να σκηνοθετεί και η πεισματική του άρνηση να την υπακούσει, δημιουργεί αυτόματα έναν προφανή χρονικό διαχωρισμό στο μέχρι στιγμής κινηματογραφικό του έργο. Συμπερασματικά, το φετινό «3 Faces» έρχεται να προστεθεί στα «This is not a Film», «Closed Curtain» και «Taxi Tehran», συνιστώντας την τέταρτη ταινία που ολοκληρώνει ο Ιρανός δημιουργός μετά την επιβολή των γνωστών κυρώσεων από τις Αρχές της πατρίδας του και επιβεβαιώνοντας την ακόρεστη δίψα του για καλλιτεχνική δημιουργία. Δυστυχώς, με το διαβατήριο του να έχει κατασχεθεί από τις ιρανικές αρχές, η θέση του στην παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας, εδώ, στις Κάννες έμεινε για ακόμη μία φορά κενή. 

Το «3 Faces» ανοίγει με το πρόσωπο της Μαρζιγέ, μιας νεαρής κοπέλας που μέσα από ένα σέλφι βίντεο κατηγορεί την διάσημη ηθοποιό Μπεχνάζ Τζαφαρί ότι αγνόησε το κάλεσμά της για βοήθεια. Το μεγάλο της όνειρο είναι να γίνει ηθοποιός και ενώ έχει καταφέρει να εξασφαλίσει μια θέση σε φημισμένη υποκριτική σχολή της Τεχεράνης, η οικογένειά της αποφάσισε να της απαγορεύσει να σπουδάσει αυτό που διακαώς επιθυμεί. Γυρισμένο μέσα σε μια σπηλιά, το βίντεο καταλήγει με την Μαρζιγιέ να περνά μια θηλιά στο λαιμό της και να αυτοκτονεί. 

Στην ταινία, το σπαραχτικό ντοκουμέντο της υποτιθέμενης αυτοκτονίας φτάνει στα χέρια του Παναχί (υποδύεται ξανά τον εαυτό του) μέσω μιας φίλης της Μαρζιγέ, η οποία ισχυρίζεται πως έφτασε στην σπηλιά λίγα λεπτά αργότερα απ’ το συμβάν, ανήμπορη να αποτρέψει την συντελεσμένη τραγωδία. Η συνέχεια βρίσκει τον σκηνοθέτη να επικοινωνεί άμεσα με την Τζαφαρί (επίσης υποδύεται τον εαυτό της), με τη σοκαρισμένη ηθοποιό να εγκαταλείπει τα γυρίσματα μιας ταινίας για να ταξιδέψει μαζί του στο χωριό της νεαρής, με σκοπό να διαπιστώσουν τι πραγματικά έχει συμβεί.

Κατά την διάρκεια του ταξιδιού οι δύο επιβάτες συζητούν και αναλύουν κάθε πιθανό σενάριο. Η Τζαφαρί επιμένει ότι το βίντεο είναι πλαστό ενώ ο Παναχί της δίνει σιβυλλικές απαντήσεις, υποθέτοντας ότι είναι αυθεντικό. Καθώς διασχίζουν τις ορεινές πλαγιές του Βορειοδυτικού Ιράν αναρωτιούνται τι είναι αυτό που πραγματικά αναζητούν. Ψάχνουν για έναν φρεσκοσκαμμένο τάφο, για μια οικογένεια που κρύβει ένα ένοχο μυστικό ή για την ίδια την Μαρζιγέ; Στην διαδρομή τους θα συναντήσουν όντως έναν τάφο, μόνο που μέσα του βρίσκεται ξαπλωμένη και ζωντανή μια ηλικιωμένη κυρία ενώ λίγο αργότερα μια άρρωστη αγελάδα θα τους μπλοκάρει τον δρόμο. Τοπίο, άνθρωποι και ζώα μοιάζουν να τους προετοιμάζουν για το σκηνικό παραλόγου που πρόκειται σύντομα να συναντήσουν και το οποίο ξετυλίγεται σε όλο του το μεγαλείο όταν τελικά έρχονται σε επαφή με την τοπική κοινότητα.

Η απάντηση στο ερώτημα που τους βασανίζει με έναν παράδοξο τρόπο δίνεται από μία γυναίκα που έρχεται να συμπληρώσει την τριάδα του τίτλου της ταινίας, της οποίας όμως το πρόσωπο δεν εμφανίζεται ποτέ. Αυτή είναι η Σαχραζάντε, μια παλιά ηθοποιός, χορεύτρια και σταρ του προ-επαναστατικού Ιράν, η οποία ζει απομονωμένη σε ένα σπίτι έξω από το χωριό και μακριά από τους υπόλοιπους κατοίκους που την θεωρούν ανεπιθύμητη. Περνάει τον χρόνο της ζωγραφίζοντας και γράφοντας ποιήματα, παραμένοντας συνειδητά αόρατη σε έναν κόσμο που αρνείται ακόμα να την αποδεχθεί για αυτό που η ίδια είναι. 

Ευρισκόμενος σε ανοιχτό διάλογο με και σε παράλληλη θεματική τροχιά με προηγούμενες δουλειές του όπως τα «Offside» και «The Mirror», ο Παναχί όχι απλά εφευρίσκει τρόπους για να κάνει ταινίες αλλά κυρίως συνεχίζει να επιλέγει θεματικές που γνωρίζει ότι θα ενοχλήσουν το καθεστώς της χώρας του. Λιτό αλλά σαγηνευτικό, συχνά αυτοαναφορικό αλλά κυρίως βαθιά ανθρώπινο, το «3 Faces» είναι ένα μικρό φιλμ φτιαγμένο με ελάχιστα χρήματα, το οποίο οραματίζεται την περιπόθητη απόδραση με τον πιο μειλίχιο τρόπο. Και μας αποχαιρετά με την ελπίδα ότι την επόμενη φορά θα μπορέσει να την ζήσει και ο ίδιος ο δημιουργός του. 

Διαβάστε ακόμη:
Χορός μέχρι θανάτου και ομαδικά freak out στο «Climax» του Γκασπάρ Νοέ
Ο Γιώργος Ζώης μας προσκαλεί σε στενές επαφές «Tρίτου Eίδους»
Το καθηλωτικό «Girl» είναι η ταινία-έκπληξη του φετινού φεστιβάλ
Ο Γκοντάρ επιμένει, επανάσταση τώρα!
Ο Μαντς Μίκελσεν δίνει αγώνα ζωής στην «Αρκτική»
Σοκ στις Κάννες: 10 αμφιλεγόμενες ταινίες στην ιστορία του Φεστιβάλ [photos]
Με το «Sorry Angel» ο Κριστόφ Ονορέ υπογράφει την πιο αυτοβιογραφική- και καλύτερη- ταινία του
Ο «Ψυχρός Πόλεμος» του Παβλικόφσκι είναι ένα αθεράπευτα ρομαντικό οδοιπορικό στα χαρακώματα του έρωτα
Ο Σερεμπρένικοφ με το γλυκόπικρο «Leto» μας υπενθυμίζει ότι κάθε καλοκαίρι κάποια στιγμή τελειώνει
Το «Birds of Passage» είναι η πιο ασυνήθιστη γκανγκστερική ταινία που έγινε ποτέ
«Wildlife» και Κάρεϊ Μάλιγκαν δικαιώνουν απόλυτα το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πολ Ντέινο 
Λευτεριά στον Κίριλ Σερεμπρένικοφ
Το «Everybody Knows» είναι ένας διεκπεραιωτικός Φαρχαντί που λειτουργεί με άνεση στο ρελαντί
Κάννες 2018: Κέιτ, Πενέλοπε και Τζούλιαν στο λαμπερό κόκκινο χαλί της πρεμιέρας
Κάννες 2018: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ