Το Κοστούμι

Τις περισσότερες φορές τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Μία ταινια μυστηρίου με γκάνγκστερ δεν σημαίνει ότι πρέπει αναγκαστικά να πνίγεται στη δράση και το αίμα. Μια παραγωγή κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους δεν υπονοεί ότι θα καταλήξει υπολειπόμενη λσε σασπένς και συγκινήσεις σε σχέση με άλλες ανάλογης θεματικής, που διαθέτουν πολλά εξωτερικά γυρίσματα και διαφορετικά σκηνικά. Και σίγουρα, ένας χαμηλών τόνων ράφτης δε σημαίνει πως είναι καλός μόνο στο να ράβει κοστούμια.

Όλα τα παραπάνω αφορούν απολύτως «Το Κοστούμι» («The Outfit»), τον πιο ηχηρό τίτλο που ξεχωρίσαμε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου, το οποίο σκηνοθετεί ο συγγραφέας και βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος του «Παιχνιδιού της Μίμησης», Γκρέιαμ Μουρ. Το καλοραμμένο αυτό crime drama με τις καθόλου αμελητέες εμπορικές προοπτικές, διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου μέσα σε ένα ραφείο στο Σικάγο της δεκαετίας του ‘50.

Όπου φαντάζεστε ανελέητο πιστολίδι αντικαταστήστε το με γερές δόσεις αυθεντικού σασπένς, άψογα χτισμένο διαλογικό κομμάτι και ατμόσφαιρα που κόβεται με το ψαλίδι

Κεντρική φιγούρα της ιστορίας είναι ο Λέοναρντ, ένας πεπειραμένος Άγγλος ράφτης, ο οποίος άφησε κάποτε τη διαλυμμένη από τον πόλεμο πατρίδα του για την Αμερική, όπου και άνοιξε δικό του μαγαζί για πελατεία με μεγάλο πορτοφόλι. Εκεί ωστόσο πρόκειται να βιώσει την πιο επικίνδυνη νύχτα της ζωής του, όταν τα λίγα τετραγωνικά του καταστήματος θα γίνουν το επίκεντρο μιας αιματηρής αντιπαλότητας μεταξύ των μεγαλύτερων γκάνγκστερ της πόλης (Ντίλαν Ο’ Μπράιεν, Τζόνι Φλιν, Σάιμον Ράσελ Μπιλ κ.α.), οι οποίοι τυγχάνει να είναι καλοί πελάτες του.

Όπου φαντάζεστε ανελέητο πιστολίδι αντικαταστήστε το με γερές δόσεις αυθεντικού σασπένς, άψογα χτισμένο διαλογικό κομμάτι και ατμόσφαιρα που κόβεται με το ψαλίδι. Και όπου θα περιμένατε έναν σκληροτράχηλο πρωταγωνιστή να τα βάζει με ψυχρούς εκτελεστές, βάλτε στη θέση του έναν Μαρκ Ράιλανς («Η Γέφυρα των Κατασκόπων», «Don’t Look Up») κομμένο και ραμμένο για ρόλους σαν αυτόν εδώ. Στον περιορισμένο ζωτικό χώρο του «Κοστουμιού», ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός ξεδιπλώνει ατσαλάκωτη βρετανικότητα υφαίνοντας έναν χαρακτήρα που ποτέ δε χάνει το μέτρο και την ψυχραιμία του. Ακόμα και όταν οι πιο επικίνδυνοι τύποι της πόλης θέσουν σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία του, ή απειλήσουν τη νεαρή Μαρμπλ (Ζόι Ντόιτς), τη μοναδική βοηθό του στο μαγαζί.

Ένας Μαρκ Ράιλανς κομμένος και ραμμένος για ρόλους σαν αυτόν εδώ

Ιδανικό δείγμα σινεμά στον καιρό μιας πανδημίας που ευνόησε παραγωγές με λογικές ελαφρού crew και λίγων σκηνικών, «Το Κοστούμι» αναπνέει άνετα σε ένα και μόνο location κάνοντας τον χωροταξικό περιορισμό προτέρημα. Ο Μουρ άλλωστε φροντίζει ο μικρόκοσμός του να γίνεται κλειστοφοβικός όχι μόνο σε χώρο αλλά υπό την έννοια ενός απολαυστικού ψυχολογικού στριμώγματος, πατώντας σε ένα άριστα ζυγισμένο σενάριο, στην οριακή αίσθηση θαλπωρής και έντασης που αναδύει η θερμή φωτογραφία του Ντικ Πόουπ, στα έμπειρα κοψίματα του μοντέρ Γουίλιαμ Γκόλντενμπεργκ, στην τόσο-όσο μουσική επέμβαση του Αλεξάντρ Ντεσπλά. Και πάνω απ’ όλα, στην ερμηνεία του Ράιλανς που του χαρίζει έναν ήρωα που δεν τον πιάνει το μάτι, αλλά συνθέτει όλο του το φάσμα κομμάτι-κομμάτι.

Όπως κάνει με τα κοστούμια του.