Κάννες ’08: Εκπλήξεις και απογοητεύσεις
2008-05-19 13:51:29
Οτιδήποτε και αν μας επιφυλάσσουν οι επόμενες μέρες της πιο διάσημης κινηματογραφικής διοργάνωσης στον κόσμο, ένα είναι το σίγουρο: οι φετινές 61ες Κάννες θα μείνουν στη μνήμη ως το φεστιβάλ με το πιο ενδιαφέρον πρόγραμμα των πρόσφατων ετών.
Aποστολή: Ορέστης Ανδρεαδάκης, Λουκάς Κατσίκας, Μανώλης Κρανάκης, Γιώργος Κρασσακόπουλος, Πόλυ Λυκούργου, Λήδα Γαλανού, Φαίδρα Βόκαλη
Οτιδήποτε και αν μας επιφυλάσσουν οι επόμενες μέρες της πιο διάσημης κινηματογραφικής διοργάνωσης στον κόσμο, ένα είναι το σίγουρο: οι φετινές 61ες Κάννες θα μείνουν στη μνήμη ως το φεστιβάλ με το πιο ενδιαφέρον πρόγραμμα των πρόσφατων ετών. Ενώ, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχει βρεθεί ακόμη η τανία-γεγονός που θα καταφέρει να συσπειρώσει γύρω της όλα τα στρατόπεδα της παρευρισκόμενης κριτικής, υπάρχουν σαφείς περιπτώσεις όπως το «Waltz With Bashir» του ισραηλινού Αρι Φόλμαν και το «Three Monkeys» του τούρκου Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν που απολαμβάνουν θερμότατης υποστήριξης από έναν σεβαστό αριθμό ανθρώπων.
Κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει με την καινούρια ταινία του Βάλτερ Σάλες, που φέρει τον (παρμένο από ποδοσφαιρικό όρο) τίτλο «Linha De Passe». Με την σκηνοθετική βοήθεια της τακτικής σεναριογράφου και παλιά συνεργάτη του, Ντανιέλα Τόμας, ο βραζιλιάνικης καταγωγής Σάλες («Ημερολόγια Μοτοσικλέτας», «Κεντρικός Σταθμός») ταξιδεύει σε μερικές από τις πιο υποβαθμισμένες γωνιές του σημερινού Σάο Πάολο για να συναντήσει τέσσερα νεαρά αδέλφια από διαφορετικούς πατέρες που μοιράζονται την ίδια στέγη και προσπαθούν να υπερβούν την αντίξοη κοινωνική τους κατάσταση. Διαποτισμένη με τον γνώριμο ανθρωπισμό του σκηνοθέτη και δονούμενη από έναν παλλόμενο ρεαλισμό και μια πολύ ειλικρινή αίσθηση αυθεντικότητας, η ταινία βαδίζει παρ’ όλα αυτά σε γνώριμα και πολυιδωμένα μονοπάτια του δραματικού σινεμά.
Θετικότατη ανταπόκριση συνάντησε το πρωί της Κυριακής η προβολή του προσδοκώμενου από πολλούς ενημερωμένους φεστιβαλιστές «Gomorra» του ιταλού Ματέο Γκαρόνε. Βασισμένος στο πολύκροτο ομώνυμο μπεστ σέλερ του Ρομπέρτο Σαβιάνο που εισχωρούσε στους αθέατους μηχανισμούς του Ναπολιτάνικου οργανωμένου εγκλήματος με τρόπο που κατέληξε να θέσει σε σοβαρή απειλή την ζωή του συγγραφέα, ο σκηνοθέτης απλώνει πέντε διαφορετικές ιστορίες σε έναν επικό αφηγηματικό καμβά που δεν χρησιμοποιεί ως αναφορά τα κλασικά γκαγκστερικά δράματα του παρελθόντος αλλά δανείζεται από την νοοτροπία του ντοκιμαντέρ και του ρεπορτάζ. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι διάσπαρτο σε πλοκή και να ακολουθεί έναν σαφώς αποστασιοποιημένο και κλινικό στυλιστικό δρόμο, στις δύο ώρες και δεκαπέντε λεπτά που διαρκεί, όμως, χτίζει προσεκτικά έναν σκληρό και αποπνικτικό μικρόκοσμο, τον οποίο έρχεται να καταλύσει στο δεύτερο μέρος του φιλμ η βία και ο θάνατος.
Ανάλαφρο αντιστάθμισμα στη σοβαρότητα και τον σκεπτικισμό που έχουν εμφανώς σκορπίσει μέχρι τώρα οι περισσότερες προβολές των Καννών πρόσφεραν αυτό το Σαββατοκύριακο δύο ταινίες: Ο τέταρτος Ιντιάνα Τζόουνς και η καινούρια δημιουργία του Γούντι Άλεν. Η επίγευση που άφησε πίσω της η χθεσινή- ασφυκτικά γεμάτη- πρώτη παγκόσμια προβολή της ταινίας του Στίβεν Σπίλμπεργκ ήταν μάλλον αυτή μιας απογοήτευσης. Γιατί, ενώ το «Βασίλειο του Κρυστάλλινου Κρανίου» είχε ομολογουμένως τα απαραίτητα συστατικά για να υπερβεί τις δυο (αδύναμες) συνέχειες των «Κυνηγών Της Χαμένης Κιβωτού», σκόνταψε άσχημα επάνω σε ένα μέτριο και κάπως διεκπεραιωτικό σενάριο και σε ένα προβληματικό φινάλε.
Με το «Vicky Cristina Barcelona», αντίθετα, ο 72χρονος πια Γούντι Αλεν πέτυχε με τη βοήθεια τεσσάρων φωτογενέστατων ηθοποιών (Σκάρλετ Γιόχανσον, Χαβιέ Μπαρδέμ, Πενέλοπε Κρουζ και η παρουσία-έκπληξη τιου φιλμ, Ρεμπέκα Χολ)και ενός αιθέριου και ιδιαίτερα γαργαλιστικού συνδυασμού χιούμορ και ρομαντισμού να παραδώσει μια από τις πιο διασκεδαστικές και ελκυστικές δημιουργίες του τελευταία.
Λουκάς Κατσίκας
Δείτε τα trailer του «Three Monkeys» του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν και του «Gomorra» του ιταλού Ματέο Γκαρόνε.
