ΚΑΝΝΕΣ 2008 / ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ

Κάννες '08: Η «Συνεκδοχή» του Κάουφμαν

2008-05-23 13:06:45

Κάννες '08: Η «Συνεκδοχή» του Κάουφμαν




Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σεναριογράφου της «Αιώνιας Λιακάδας Ενός Καθαρού Μυαλού» και του «Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς» το «Synecdoche, New York» αφηγείται την ιστορία ενός σκηνοθέτη του θεάτρου (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν) ο οποίος βλέπει τη ζωή του να αποσυντίθεται την ίδια στιγμή που προσπαθεί να ανακατασκευάσει ολόκληρη την πόλη της Νέας Υόρκης μέσα σε μια αποθήκη για τις ανάγκες του καινούριου του θεατρικού έργου.

Aποστολή: Ορέστης Ανδρεαδάκης, Λουκάς Κατσίκας, Μανώλης Κρανάκης, Γιώργος Κρασσακόπουλος, Πόλυ Λυκούργου, Λήδα Γαλανού, Φαίδρα Βόκαλη

Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σεναριογράφου της «Αιώνιας Λιακάδας Ενός Καθαρού Μυαλού» και του «Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς», το «Synecdoche, New York» αφηγείται την ιστορία ενός σκηνοθέτη του θεάτρου (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν) ο οποίος βλέπει τη ζωή του να αποσυντίθεται την ίδια στιγμή που προσπαθεί να ανακατασκευάσει ολόκληρη την πόλη της Νέας Υόρκης μέσα σε μια αποθήκη για τις ανάγκες του καινούριου του θεατρικού έργου.

Η λέξη «παράξενο» είναι η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό, χρόνια τώρα, για τις ιδιοσυγκρασιακές δημιουργίες του Κάουφμαν και το πρώτο του σκηνοθετικό πόνημα δεν θα μπορούσε να εξαιρείται από τη λίστα των εκκεντρικών ηρώων και των ακόμη πιο εκκεντρικών καταστάσεων στις οποίες βρίσκονται διαρκώς παγιδευμένοι.Οπως, όμως, δεν θα μπορούσε να εξαιρείται και από την παγίδα της ίδιας της φαντασίας του δημιουργού της που όπως στα περισσότερα σενάρια του εξαντλείται λίγο πριν τη μέση, έτσι κι εδώ μοιάζει «λίγη» για να αντέξει τις δύο ώρες τις οποίες διαρκεί. Φτιαγμένο για να μιλήσει για το πέρασμα του χρόνου, τον φόβο του θανάτου και την αστική μελαγχολία μιας Αμερικής που ισορροπεί διαρκώς ανάμεσα σε όσα κάνει πρόβα και σε όσα τελικά καταλήγει να παίζει την βραδιά της πρεμιέρας, ο Κάουφμαν παραδίδεται αμαχητί σε ένα τόσο πολύπλοκο σχέδιο που καταντάει τελικά...απλοϊκό.

Με μοναδική σανίδα σωτηρίας το σπαραχτικό βλέμμα του Χόφμαν, ένα σκηνικό που μοιάζει να καταρρέει κάτω από το βάρος των ανθρώπινων ιστοριών που πρέπει να φιλοξενήσει και τους επιμέρους λυρισμούς, το ντεμπούτο του Κάουφμαν μοιάζει καταδικασμένο να ξεχαστεί γρήγορα.

Μανώλης Κρανάκης

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ