62ο ΦΚΘ: Το «C’ Mon C’ Mon» είναι όσο γλυκό(πικρο) του επιτρέψεις να είναι - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
11:08
8/11

62ο ΦΚΘ: Το «C’ Mon C’ Mon» είναι όσο γλυκό(πικρο) του επιτρέψεις να είναι

Η επιστροφή του Μάικ Μιλς, κάμποσα χρόνια μετά το «20th Century Women» είναι μια ασπρόμαυρη σερενάτα για την ζωή, τους δεσμούς, αλλά κυρίως τους επιδέσμους που βάζουμε για να καλύψουμε τα τραύματα των άλλων.

Από τον Χρήστο Πολίτη

Ο Τζόνι, ένας εναλλακτικός δημοσιογράφος, που ταξιδεύει ανα τις πολιτείες της Αμερικής για να παίρνει συνεντεύξεις από μικρά -ή και μεγαλύτερα- παιδιά, ρωτώντας τους κυρίως για το «πως σκέφτονται το μέλλον», δημιουργώντας ένα κολλάζ από μαρτυρίες και σκέψεις, θα χρειαστεί να γίνει «δανεικός γονιός» λίγων εβδομάδων για τον ανηψιό του.

Αιτία, το ταξίδι της αδερφής του Τζόνι που θα φύγει από την ασφάλεια (;) του σπιτιού στο Λος Άντζελες για να κουράρει τον διπολικό πρώην σύζυγό της. Οι δυο τους θα γίνουν η πατερίτσα του ενός για τον άλλον σε μια πόλη που έχει μάθει να στριμώχνει τις ανάγκες εκείνων που ψάχνουν την αγάπη και την συμπόνοια, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα.

Καθόλου εύκολο δεν θα είναι αυτό, το ξέρουν και οι δυο, δύσπιστοι στην αρχή, ανοιχτοί αργότερα, μα πάντοτε υποψιασμένοι πως στη σχέση τους υπάρχει ημερομηνία λήξης. Μα δεν είναι αυτό που τους απασχολεί, όσο η προσπάθεια να πλησιάσουν τις μοναξιές τους σε μια πόλη που ούτως ή άλλως, όσο φωτεινή κι αν είναι, παραμένει άσπρη, αλλά κυρίως μαύρη.

Χωρισμένο -ή και όχι- σε τέσσερα κεφάλαια -όσα και τα βιβλία, μυθιστορήματα ή δοκίμια, που διαβάζει ο Τζόνι και βλέπουμε να ξεδιπλώνονται στην οθόνη-, το «C’ Mon C’ Mon» θα ήθελε πολύ να ζει σε μια ασπρόμαυρη «αθώα» εκδοχή των ταινιών του Γούντι Άλεν. Ξεκινώντας και τελειώνοντας με τις ηχογραφήσεις των παιδιών που πολύ τρυφερά, με αφέλεια άλλες φορές, και συγκινητικά τις περισσότερες, δίνουν την δική τους εκδοχή για αυτό τον κόσμο, στην ίσως πιο έξυπνη προσθήκη του φιλμ από τον Μιλς, να επιλέξει αληθινές μαρτυρίες και «αληθινά» παιδιά.

Γύρω από αυτό, αφού συχνά επιστρέφουμε σε διαφορετικές μαρτυρίες, στήνεται και η ιστορία του Τζόνι με τον Τζέσι. Πληγωμένες ψυχές, ο ένας χωρισμένος από μια μεγάλη του σχέση, ο άλλος απομακρυσμένος από τον πατέρα του, έχουν όμως την Βιβ, αδερφή για τον έναν, μητέρα για τον άλλον που τους συνδέει -μια εκπληκτική Γκάμπι Χόφμαν στον ρόλο-.

Εκείνο που δείχνει να φέρνει κοντά πάντοτε τους δυο τους είναι η ανάγκη. Αφού απομακρύνθηκαν μετά από διαφωνίες, όταν στο διπλανό δωμάτιο η μητέρα τους πέθαινε, τώρα βρίσκουν το κουβάρι ξανά για να συναντηθούν όταν θα χρειαστεί να βρουν αγάπη για τον μικρό Τζέσι.

Η Νέα Υόρκη, το board που θα ξεδιπλώσει ο Μάιλς -των συνετών «Beginners»- την ιστορία του είναι χαοτική, όπως και οι προθέσεις του, αφού μοιάζει να τρέχει για να προλάβει το ξεγύμνωμα. Μοιάζει να θέλει να έχει τακτοποιημένους τους ήρωές του, ακόμα κι αν οι ζωές τους είναι σαν μέσα σε μια τρικυμία. Η σχέση μεταξύ του Τζόνι και του Τζέσι έχει συγκινητικούς δεσμούς, από την αρχή καμωμένους με μεγάλη αγάπη, σε αυτό πασχίζει να γίνει κοινωνός ο Μιλς. Μέσα από τις διαφωνίες, τα παιχνίδια, τις ερωτήσεις, τις φιλοσοφικές αναζητήσεις λίγο πριν κοιμηθούν, οι δυο τους φτιάχουν έναν ιστό που μπορεί σαφώς να λειτουργήσει σαν δίχτυ ασφαλείας για τον θεατή, την ίδια στιγμή που είναι ένα ενοχλητικό παραπέτασμα, που μονάχα ως εμπόδιο λειτουργεί.

Μεγάλη η ερμηνεία του Φίνιξ, λίγος ή «ασυντόνιστος» και κατά τόπους αστείος και καίριος -υποβοηθούμενος αρκετά από το σενάριο- ο μικρός Σκουτ ΜακΝέϊρι, πιόνια μιας πόλης που αρέσκεται να ακούει, πόσω δε μάλλον να φιλοξενεί τέτοιες σχέσεις.

Με έναν τρόπο, γράφοντας ένα εγχειρίδιο για το τι σημαίνει να είσαι γονιός, είτε κάνεις come out στα 80 σου («Beginners»), είτε αφήνεις την κόρη σου να φτιάξει μια ζωή όπως εκείνη θέλει («20th Century Women»), και εδώ ο Μιλς αφουγκράζεται τις ανάγκες μιας ολόκληρης γενιάς που έμαθε να μην μιλάει και μιας άλλης που έμαθε να μην εκδηλώνεται. Οι δυο αυτοί κόσμοι συγκρούνται, μα και αγκαλιάζονται κάτω από μια Νέα Υόρκη που μπορεί να χιονίζει με την ίδια ευκολία που βγάζει ήλιο για να ζεστάνει και τις πιο κρύες καρδιές.

Κι εδώ, ακόμα κι όταν ψάχνεις τους παράδρομους, πάντα στο τέλος ο «δρόμος» θα σε βγάζει στη ζέστη πόρτα του πατρικού.

To 62o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιείται σε φυσικούς χώρους και online από τις 4 μέχρι και τις 14 Νοεμβρίου.

Κατεβάστε εδώ το ωρολόγιο πρόγραμμα φυσικών προβολών
Κατεβάστε εδώ το πρόγραμμα των online προβολών
Κατεβάστε εδώ τη λίστα με όλες τις ταινίες του προγράμματος του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Διαβάστε ακόμη:
62o ΦΚΘ: Πόσοι είναι εκείνοι που μπορούν να φτάσουν στα «Καλάβρυτα 1943» του Νικόλα Δημητρόπουλου;

62ο ΦΚΘ: Είδαμε το «Social Hygiene» και... Ντενί Κοτέ, ξέρουμε τι έκανες πέρυσι στην καραντίνα
62ο ΦΚΘ: Το «Γεγονός» της Οντρέι Ντιγουάν είναι η ταινία που είχες ανάγκη και δεν το ήξερες
Το 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκινά! Διαβάστε το αναλυτικό πρόγραμμα

Ιδού οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
«Κόψε κάτι: Το μοντάζ και τα μυστικά του»: Αυτό είναι το αφιέρωμα του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Δράσεις της αγοράς με πρέσβη τον Φώτη Σεργουλόπουλο στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Το αριστούργημα του Ζαν Ρενουάρ «Ο Κανόνας του Παιχνιδιού» εμπνέει το 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Οπτική ταυτότητα 62ου ΦΚΘ: Ο Κωνσταντίνος Κακανιάς φέρνει την κυρία Τεπενδρή στη Θεσσαλονίκη