«Δεν ξέρετε τι λέτε»! Κόπολα και Ντράιβερ διαψεύδουν τα δημοσιεύματα περί χάους στα γυρίσματα «Megalopolis»

Γράψαμε χθες αναλυτικά για τα όσα «χαοτικά» φαίνεται να λαμβάνουν χώρα στα γυρίσματα του «Megalopolis» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, σύμφωνα με το άρθρο του Hollywood Reporter – διαβάστε εδώ - και για τη σημειολογία μιας τέτοιας κατάστασης. Τόσο ο σκηνοθέτης, όσο και ο πρωταγωνιστής της ταινίας Άνταμ Ντράιβερ βγήκαν μπροστά σήμερα και διέψευσαν την ανταπόκριση του Hollywood Reporter περί χάους.

«Όλες οι κινήσεις που αναφέρονται στο άρθρο είχαν να κάνουν με τη διαχείριση του κόστους. Ποτέ δεν έχω δουλέψει σε ταινία που να είμαι τόσο ευχαριστημένος με το κάστ, με την όψη της και με το ότι είμαστε εντός προγράμματος. Οι σχετικές αναφορές στον τύπο δεν αναφέρουν καν ποιες είναι οι πηγές τους. Σε όλους αυτούς η απάντηση μου είναι περιμένετε και θα δείτε. Γιατί είναι ένα πανέμορφο φιλμ και γιατί το καστ είναι σπουδαίο. Δεν έχω ευχαριστηθεί ξανά να δουλεύω με καστ που είναι τόσο δουλευταράδες και τόσο πρόθυμοι να αναζητήσουν το αντισυμβατικό, να ανεύρουν κρυμμένες λύσεις. Είμαι εκστασιασμένος που δουλεύω με αυτούς τους ηθοποιούς και η φωτογραφία είναι όπως θα μπορούσα να ελπίζω. Επαναλαμβάνω, είμαστε εντός προγράμματος, τα πλάνα που έχουμε τραβήξει δείχνουν υπέροχα, δεν ξέρω για τι πράγμα μιλούν». Τάδε έφη Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Η δήλωση του Άνταμ Ντράιβερ ήταν η εξής: «Θα ήθελα να απαντήσω στο άρθρο του Hollywood Reporter. Όλα καλά εδώ! Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάτε, δεν αναγνωρίζω την κατάσταση την οποία περιγράφετε. Έχω βρεθεί σε γυρίσματα που ήταν χαοτικά κι εδώ η κατάσταση απέχει. Ναι, είναι αλήθεια ότι το τμήμα της καλλιτεχνικής διεύθυνσης παραιτήθηκε και οι τεχνικοί οπτικών εφέ απολύθηκαν. Δεν υπάρχει πάντα σύμπνοια ανάμεσα στα τμήματα μιας παραγωγής και όταν αυτό δεν συμβαίνει και υποφέρουν όλοι και λαμβάνονται αποφάσεις που μπορεί να πλήξουν το φιλμ, άνθρωποι παραιτούνται, απολύονται ή λύνουν τη συνεργασία τους κοινή συναινέσει. Είναι ατυχές όταν συμβαίνει, αλλά αυτή η παραγωγή δεν διαφέρει σε σχέση με πολλές άλλες, ειδικά στο σημείο που να δικαιολογεί ένα άρθρο που να την αποκαλεί χαοτική. Η μόνη παράνοια που μπορώ να διακρίνω εγώ, είναι ότι δεν υπάρχουν περισσότερες παραγωγές που να έχουν τέτοια δημιουργική τρέλα και να είναι τόσο πειραματικές, ακριβώς επειδή πληρώνει κάποιος άλλος για να γυριστούν. Νομίζω ότι ο Φράνσις θα έπρεπε να επαινείται για αυτό που κάνει, αντί να κακοχαρακτηρίζεται από τον τύπο ως προβληματικός.»

Για να κάνουμε και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου, πέρα από σκηνοθετική ιδιοφυϊα, ο Κόπολα είναι και μετρ της δημιουργικής λογιστικής  και της μείωσης του κόστους– το ανέκδοτο λέει ότι προσλαμβάνει συχνά μέλη της οικογενείας. ώστε να του βγει η παραγωγή φθηνότερα. Δικά του τα γένια, δικά του και τα χτένια, θα πούμε, και θα υπενθυμίσουμε ότι και στον «Δράκουλα» είχε απολύσει την ομάδα των τεχνικών οπτικών εφέ και προσέλαβε άλλους και σήμερα, εν έτει 2023, γράφονται ακόμα σελίδες επί σελίδων για τα οπτικά εφέ της ταινίας.

Εν προκειμένω, σύμφωνα με άρθρο του Deadline, ο Κόπολα ξεκίνησε να γυρίζει το «Megalopolis» με μια πρωτοποριακή τεχνική, όπου αντί οι ηθοποιοί να τοποθετούνται σε green screen, βρίσκονται εντός του ψηφιακού σκηνικού της ταινίας, το οποίο αναπλάθεται στις οθόνες γύρω τους επί τόπου – το «Mandalorian» είναι μια παραγωγή, μέρος της οποίας έχει γυριστεί έτσι. Ο  Κόπολα διαπίστωσε ότι είναι πιο οικονομικό τα εφέ να προστεθούν στο στάδιο του post-production, χωρίς αυτό να γεννά εκπτώσεις στο τελικό αποτέλεσμα, σκηνογράφοι και τεχνικοί οπτικών εφέ διαφώνησαν, υπήρξαν και κάποιες συγκρούσεις σχετιζόμενες με το προσωπικό και τον αριθμό του, οπότε η κατάσταση οδηγήθηκε εκεί.

Η πραγματική είδηση που προέκυψε από όλον αυτό τον χαμό, είναι ότι ο αγαπημένος μας Μάικ Φίγκις, που πολύ έχει λείψει από το σινεμά και το comeback του έχει καθυστερήσει, βρίσκεται στο σετ και γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τα γυρίσματα του «Megalopolis», αντίστοιχο με το θρυλικό «Heart of Darkness:A Filmmaker’s Apocalypse» που κατέγραψε το χρονικό των γυρισμάτων του «Αποκάλυψη Τώρα». Και κάπως έτσι, η παραγωγή γεννά όχι μία, αλλά δύο ταινίες που, αν είχαμε τη δυνατότητα, θα θέλαμε να δούμε χτες.