Ο Άλαν Μουρ προειδοποιεί: «Η παιδιάστικη αγάπη στους σουπερήρωες μπορεί να είναι πρόδρομος φασισμού»

Για το ταλέντο και το ειδικό βάρος του 69χρονου δημιουργού στα περί των κόμικς ίσως δεν χρειάζονται συστάσεις. Κάποιες δουλειές του τον ανεβάζουν στους ζώντες θρύλους, ενώ οι περιστασιακές παρεμβάσεις του, καθώς και οι συνέπειες του έργου του, διαθέτους ιδιαίτερο κοινωνικό και πολιτικό βάρος. 

Ρωτήθηκε λοιπόν για την μανία που δεν δείχνει σημάδια κινηματογραφικής κόπωσης και απάντησε: «Οι ουρές στους κινηματογράφους για υπερηρωικές ταινίες μπορεί να αποδειχθούν προάγγελος φασισμού», είπε επισημαίνοντας την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ.

«Είχα πει εκεί περίπου στο 2011 την γνώμη ότι υπάρχουν ανησυχητικές συνέπειες στο μέλλον, εαν εκατομμύρια ενηλίκων κάνουν ουρές για τα Μπάτμαν. Είναι ένα είδος βρεφοποίησης που προτείνει απλούστερους καιρούς, απλούστερες πραγματικότητες, πράγματα που μπορεί να είναι πρόδρομος φασισμού.» Διερωτάται κανείς, άραγε πια, για πολιτικές ηγεσίες που υπερψηφίζονται «απλοποιώντας» και «εκλαϊκεύοντας» τα πράγματα για τους ψηφοφόρους τους;

Το 2016, στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε: «Εκατοντάδες χιλιάδες ενηλίκων πάνε να δουν καταστάσεις που δημιουργήθηκαν για να διασκεδάσουν 12χρονους - και είναι πάντοτε αγόρια - προ 50ετίας. Δεν είναι ενήλικο θέαμα οι υπερήρωες. Αυτό είναι μια παρεξήγηση που γεννήθηκε την δεκαετία του '80 - στην οποία ευθύνομαι και εγώ - όταν γεμίσαμε τίτλους που έλεγαν ότι ΄Τα Κόμικς ενηλικιώθηκαν'. Όχι δεν είχαν ενηλικιωθεί. Υπήρχαν κάποιοι τίτλοι που ήταν ωριμότεροι απ' όσο ο κόσμος είχε συνηθίσει, όμως η πλειοψηφία ήταν όπως πάντα.»

Είναι ένα σημείο προς σκέψη, ενός ανθρώπου πολιτικής διορατικότητας, του οποίου μάλιστα το «V for Vendetta» έχει μέσα στον χρόνο αποκτήσει μια συμβολική βαρύτητα σε διαμαρτυρίες και κινήματα ανά τον κόσμο. Ο ίδιος πάντως λέει ότι «πάντοτε θα αγαπώ τα κόμικς, αλλά η βιομηχανία τους και ότι προσαρτάται σε αυτήν μου είναι πλέον αβάσταχτα.»