Σωστό βραβείο, λάθος χρονιά!

2011-02-25 13:30:43

Πολύς λόγος γίνεται για την συνήθεια της Ακαδημίας να απονέμει τα Βραβεία, όχι με βάση την απόδοση των υποψηφίων, αλλά, με κριτήριο αν κάποιος από αυτούς έχει αδικηθεί στο παρελθόν.

Πολύς λόγος γίνεται για την συνήθεια της Ακαδημίας να απονέμει τα Βραβεία, όχι με βάση την απόδοση των υποψηφίων, αλλά, με κριτήριο αν κάποιος από αυτούς έχει αδικηθεί στο παρελθόν. Πέρσι π.χ. ήταν ο Τζεφ Μπρίτζες που βραβεύτηκε για την δουλειά του σε μια μέτρια ταινία ("Crazy Heart"), αφού είχε αγνοηθεί σε εξαιρετικές ερμηνείες της παρελθούσης καριέρας του. Ποιες είναι όμως οι βραβεύσεις που βγάζουν μάτι πως έγιναν για λόγους πολιτικής ορθότητας;
 
Αλ Πατσίνο στο "Άρωμα Γυναίκας" (1992)

Ήταν ο Μάικλ Κορλεόνε στον "Νονό" (1972), ενσάρκωσε τον παθολογικό ήρωα Φρανκ Σέρπικο στην ομόνυμη ταινία του 1973 αλλά και τον απόλυτο αντι-ήρωα των 70s, Σόνυ, στη "Σκυλίσια Μέρα" (1975).Τελικά, θα βραβευόταν για την ερμηνεία του φαινομενικά μισάνθρωπου Φρανκ Σλέιντ, ενός τυφλού απόστρατου αξιωματικού, που μαθαίνει σε έναν πιτσιρικά να βλέπει τον κόσμο αλλιώς, στο Άρωμα Γυναίκας. Ο Πατσίνο στον ρόλο αυτό ήταν over the top, σε τόνους οπερατικούς, και επιτηδευμένος, όσο του επέτρεπε η προηγούμενη φήμη του. Φυσικά, η Ακαδημία τον λάτρεψε και βρήκε την ευκαιρία να εκφράσει το mea culpa της.

Απέναντί του είχε τους: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ στο "Τσάπλιν", Κλιντ Ίστγουντ στους "Ασυγχώρητους", Στίβεν Ρία στο "Παιχνίδι των Λυγμών", Ντένζελ Γουάσινγκτον στο "Μάλκομ Χ".
 
Ντένζελ Γουάσινγκτον στην "Ημέρα Εκπαίδευσης" (2001)

Αν θυμάστε, το 2001 ήταν μια καλή χρονιά για τους Αφροαμερικάνους ηθοποιούς: η Χάλι Μπέρι κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού για τον "Χορό των Τεράτων" και ο Ντένζελ Γουάσινγκτον το Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού για την "Ημέρα Εκπαίδευσης", στο ρόλο ενός σκληρού και διεφθαρμένου μπάτσου. Εντάξει, η Ακαδημία άργησε μόνο δέκα χρονάκια να του δώσει το αγαλματάκι που θα έπρεπε να είχε πάρει ως ηγέτης "Μάλκομ Χ" - αλλά ναι, τότε ήταν η χρονιά του Πατσίνο... (βλέπε πιο πάνω).
 
Ρόμαν Πολάνσκι για τον "Πιανίστα" (2002)

Είναι λίγο αστείο ο άνθρωπος που έχει σκηνοθετήσει την "Τσάιναταουν" (1974) και το "Μωρό της Ρόζμαρι" (1968) να βραβεύεται τελικά για τον ατμοσφαιρικό -αλλά όχι εξαιρετικό- "Πιανίστα". Η οδύσσεια ενός κυνηγημένου Εβραίου (Έιντριεν Μπρόντι) στα χρόνια του Ολοκαυτώματος αναδείχθηκε στο συμβολικό έργο που θα σήμαινε την εξιλέωση του Πολάνσκι από το Χόλιγουντ. 25 χρόνια μετά την εξορία του από τις ΗΠΑ λόγω της δίωξής του για τον βιασμό ανήλικης, η βιομηχανία τον καλωσόριζε πίσω - μόνο που (κυριολεκτικά) δεν θα μπορούσε να γυρίσει ποτέ.

Απέναντί του είχε τους: Ρομπ Μάρσαλ για το "Σικάγο", Μάρτιν Σορσέζε για τις "Συμμορίες της Νέας Υόρκης", Στίβεν Ντάλντρι για τις "Ώρες", Πέδρο Αλμοδόβαρ για το "Μίλα Της".
 
Μάρτιν Σκορσέζε για τον "Πληροφοριοδότη" (2006)

Το Σύνδρομο Παρηγορητικού Όσκαρ χτύπησε την πόρτα του Μάρτυ το 2006, όταν πήρε τελικά το πολυπόθητο αγαλματάκι για τον "Πληροφοριοδότη", μετά από άλλες τέσσερις άκαρπες υποψηφιότητες. Το 2002 στις "Συμμορίες" ήταν η σειρά του Πολάνσκι, το 2004 με το "Aviator" είχε απέναντί του τον Κλιντ Ίστγουντ (και, ναι, πόσο να σπρώξει κανείς το "Aviator";), το 2007 δεν έπαιρνε άλλη αναβολή. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Σκορσέζε έπρεπε να έχει κερδίσει το πρώτο του Όσκαρ, αν όχι το 1976 με τον "Ταξιτζή", τότε σίγουρα με το "Οργισμένο Είδωλο" του 1980.

Απέναντί του είχε τους: Κλιντ Ίστγουντ για το "Γράμματα από το Ίβο Τζίμα", Στίβεν Φρίαρς για την "Βασίλισσα", Πολ Γκρίνγκρας για το "United 93", Aλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου για το "Βαβέλ".
 
Κέιτ Γουίνσλετ για τα "Σφραγισμένα Χείλη" (2008)

Η κατά τα άλλα συμπαθέστατη Κέιτ είχε την ατυχία η έκτη της οσκαρική υποψηφιότητα να είναι σε μια κακή, πολύ κακή ταινία. Τα ανεκδιήγητα "Σφραγισμένα Χείλη" της χάρισαν το Όσκαρ που θα έπρεπε να έχει λάβει το αργότερο το 2004, με την "Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού".

Απέναντί της είχε τις: Αν Χάθαγουεϊ στο "Η Ρέιτσελ Παντρεύεται", Αντζελίνα Τζολί στην "Ανταλλαγή", Μελίσσα Λίο στο "Παγωμένο Ποτάμι", Μέριλ Στριπ στην "Αμφιβολία".

Φαίδρα Βόκαλη
 

  • Ο "Λόγος του Βασιλιά" μεγάλος νικητής των Όσκαρ

    Θριαμβευτής των Όσκαρ με τέσσερα μεγάλα βραβεία ο Λόγος του Βασιλιά σε μια βραδιά που επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, βραβεύοντας τα φαβορί. [...]

  • Άφησε το Όσκαρ στην τουαλέτα!

    Εκεί που και ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του ξέχασε το αγαλματάκι ο "Βασιλιάς" των φετινών Όσκαρ, Κόλιν Φερθ στο πάρτι που ακολούθησε μετά από τη βράβευσή του [...]

  • Όσκαρ 2011: Τα καλά, τα κακά και τα χειρότερα

    Από τα Όσκαρ συνήθως περιμένουμε συγκεκριμένα πράγματα: να είναι είτε δίκαια (σπανίως) είτε άδικα (συνήθως), βαρετά ή με εκπλήξεις και ενδυματολογικώς ενδιαφέροντα - με τον καλό ή τον [...]

  • Λάνθιμος: "Στενοχωρήθηκα, αλλά είμαι υπερήφανος"

    «Θα έλεγα ψέματα ότι δεν στενοχωρήθηκα που χάσαμε το Οσκαρ», σχολίασε ο Γιώργος Λάνθιμος μετά την τελετή απονομής. [...]

  • Χορός και γέλιο με τον Θείο Οσκαρ

    Με τους οικοδεσπότες Αν Χάθαγουεϊ και Τζέιμς Φράνκο να χορεύουν 'Γκριζ' και παρέλαση πολλών αστέρων επί σκηνής η βραδιά της 83ης τελετής στο Λος Αντζελες [...]

  • Σωστό βραβείο, λάθος χρονιά!

    Πολύς λόγος γίνεται για την συνήθεια της Ακαδημίας να απονέμει τα Βραβεία, όχι με βάση την απόδοση των υποψηφίων, αλλά, με κριτήριο αν κάποιος από αυτούς έχει αδικηθεί στο παρελθόν [...]

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ