Αμίρα - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Αμίρα

Amira

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2021
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αίγυπτος, Ιορδανία, Ην. Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μοχάμεντ Ντίαμπ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Μοχάμεντ Ντίαμπ, Κάλεντ Ντίαμπ, Σερίν Ντίαμπ
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τάρα Αμπούντ, Αλί Σουλιμάν, Σαμπά Μουμπάρακ
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Αχμέντ Γκαμπρ
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Κάλεντ Ντάγκερ
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 98'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Cinobo
    Αμίρα

Κόρη Παλαιστίνιου πολιτικού κρατουμένου κλονίζεται από την αποκάλυψη ότι ο πατέρας της είναι στείρος, σε ένα δράμα που καταλήγει βεβιασμένα σε μπανάλ διαπιστώσεις για το αδιέξοδο της σύγκρουσης μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών.

Από τον Νεκτάριο Σάκκα

Η «Φωτογραφία» του Παπατάκη αφορά ένα όνειρο που στην πορεία της ταινίας αποδεικνύεται απατηλό, βασισμένο σε μια φωτογραφία. Στο «Αμίρα», οι φωτογραφίες που φτιάχνει η 17χρονη Παλαιστίνια που δίνει το όνομά της στην ταινία του Μοχάμεντ Ντιάμπ, ενέχουν εξαρχής και εν γνώσει όλων το στοιχείο του απατηλού. Αλλά φτιάχνονται για καλό σκοπό. Βλέπετε, ο πατέρας της, ο Ναγουάρ, είναι φυλακισμένος από το κράτος του Ισραήλ και ήρωας για τους Παλαιστινίους. Και η Αμίρα γεννήθηκε από το σπέρμα που κάποτε φυγάδεψε ο Ναγουάρ από το κελί. Σε κάθε επισκεπτήριο λοιπόν του πηγαίνει φωτογραφίες που τραβάει, στις οποίες τον έχει προσθέσει με photoshop. Είναι μια πράξη ρομαντικής αντίστασης θα λέγαμε. Μια τέτοια ήταν και ο γάμος της Βάρντα, μητέρας της Αμίρα, με τον Ναγουάρ. Ένας γάμος που τελέστηκε με τον γαμπρό να είναι παρών μονάχα σε φωτογραφία, αφού ήταν ήδη φυλακισμένος. Γενικά, αυτό που γίνεται με τις φωτογραφίες στο «Αμίρα» αποτελεί το πλέον ενδιαφέρον στοιχείο ενός βασισμένου σε αληθινά γεγονότα φιλμ, τύποις επικεντρωμένο στο παλαιστινιακό ζήτημα, επί της ουσίας εστιασμένο σε ένα φαύλο κύκλο μίσους κατά τον οποίο, το μάρμαρο καταλήγουν να πληρώνουν οι γυναίκες.

Η θυματοποίηση των γυναικών στο φιλμ προκύπτει τόσο άγαρμπη και σεναριακά ατεκμηρίωτη

Οι γυναικείοι χαρακτήρες εδώ βρίσκονται ξάφνου στο μάτι του κυκλώνα από μία ανατροπή. Η οποία αφορά στο ότι ο Ναγουάρ είναι στείρος, κάτι που κλονίζει τον κόσμο της Αμίρα που δεν είναι πια κόρη ενός ήρωα, αλλά και της Βάρντα που γίνεται δέκτρια επίμονων ερωτήσεων για τον πραγματικό πατέρα, με την κατηγορία της μοιχείας να πλανάται θανάσιμα πάνω από το κεφάλι της. Θυμίζουμε ότι μιλάμε για μία κόρη που από παιδάκι έχει μάθει να φτιάχνει ανύπαρκτες οικογενειακές στιγμές για τον απόντα πατέρα της, και για μια σύζυγο που έχει παντρευτεί κυριολεκτικά μια φωτογραφία. Γενικά, η θυματοποίηση των γυναικών στο φιλμ του Ντιάμπ προκύπτει τόσο άγαρμπη και σεναριακά ατεκμηρίωτη, που κάποια στιγμή θα βρεθεί να σπρώχνει τη Βάρντα προς μία ενοχή για την οποία όπως συμπεραίνεται, δεν έχει καμία απολύτως εμπλοκή.

Το παιχνίδι με τις φωτογραφίες μπορεί να εισάγεται οργανικά στο σώμα της ταινίας, δεν μπορούμε με τίποτα να πούμε το ίδιο ωστόσο ούτε για το μυστήριο της πατρότητας, ούτε για την πορεία που παίρνουν οι ηρωίδες και ιδίως η Αμίρα. Έμπλεες μιας αντιπαλότητας εντός της οποίας στριμώχνονται σε ένα φάσμα που κυμαίνεται από το επίπεδο της παράπλευρης απώλειας μέχρι αυτό της μαρτυρικής θυσίας (στο «καλύτερο» ενδεχόμενο), οι γυναίκες στο «Αμίρα» ξοδεύονται κυριολεκτικά σε ένα μίσος που από την απέναντι πλευρά θα παραμείνει πεισματικά ανεξήγητο. Ίσως να βολεύει ως προς το αφήγημα του φιλμ ένας κακός Ισραηλινός φρουρός που δρα με αθόρυβη δολιοφθορά κόντρα στο παλαιστινιακό ιδεώδες της αντίστασης, ίσως όλα όσα βλέπουμε εδώ να αποτελούν ενα άτσαλα διατυπωμένο και σίγουρα μπανάλ σχόλιο ότι για όλα φταίει το μίσος. Το μόνο σίγουρο είναι πως το αμετάφραστο μπάνερ που υψώνεται στο τέλος απεικονίζει μια ηρωίδα που ανάθεμα κι αν κατάλαβε πώς βρέθηκε εκεί. Και είναι κρίμα που όλες οι προηγούμενες φωτογραφίες στο φιλμ έβγαζαν αν μη τι άλλο νόημα.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Αμίρα
  • Αμίρα