Ο Άνθρωπος του Θεού

Στον «Άνθρωπο του Θεού» υπάρχει διάχυτη μια αμηχανία. Από τον βεβιασμένο τρόπο ενός μοντάζ που μοιάζει να κομματιάζει την ταινία σε άχαρες βινιέτες που δυνητικά θα μπορούσαν να χτίσουν μια αφηγηματική δομή πάνω στην οποία θα κυλούσε και το σενάριο, μέχρι το ίδιο το (ανύπαρκτο) σενάριο που φέρει τον χαρακτήρα μιας διδακτικής «διαδικτυακής» ανάγνωσης. Κυρίως όμως, το φιλμ μοιάζει αδύναμο με την επιλογή της αγγλικής γλώσσας ως κύριας για τους διαλόγους, από Έλληνες ηθοποιούς που πασχίζουν να φανερώσουν -αβίαστα, πιστεύουν- την κατάλληλη ευφράδεια.

Σαν ένα άδειο σαρκίο μοιάζει ο «Άνθρωπος του Θεού», ένα κούφιο μέσο που εκθέτει ακόμα και τις καλές προθέσεις για μια βιογραφία, που με σεβασμό θέλει να λειτουργήσει ως η αγιογραφία ενός προσώπου, που θεωρείται και από τα πιο πρόσφατα που πήραν αυτό το χρίσμα από την Εκκλησία, που όμως πολεμήθηκε αγρίως από την ίδια, αλλά λατρεύτηκε από τους πιστούς.

Ο Άρης Σερβετάλης είναι ο -πράος και ανέκφραστος- πυρήνας της ταινίας, αυτός κουβαλάει σαν μενίρ όλους τους δορυφόρους του «Man of God». Από το αφελώς καμωμένο σενάριο της Πόποβιτς, και την «γρήγορη» σκηνοθεσία της, μέχρι τους ατάκτως ερριμμένους, σαν κομπάρσους, χαρακτήρες που εμφανίζονται, φεύγουν και επιστρέφουν για να σκαρώσουν πάλι τις εμφανώς «κουρασμένες» αγγλικές τους προφορές.

Κι εκεί που η μουσική του Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ ψαχουλεύει τη συγκίνηση ανάμεσα στη πρόζα, άλλο τόσο μοιάζει παράταιρη, σαν ένα έργο που έχει γραφτεί για ένα άλλο «έργο», σαν μια πυξίδα που αποπροσανατολίζει τον θεατή, παρά του δείχνει τον σωστό -και άγιο- δρόμο. Το ίδιο παράταιρη θα φανεί και η παρουσία του Μίκι Ρουρκ στα τελυταία λεπτά της ταινίας, σαν επίλογος ενός θαυματουργού καταλόγου με τις καλές πράξεις του αγίου Νεκταρίου, πριν αποδημήσει.

Χαμένη ευκαιρία να πείσει τους μη-πιστούς να δουν τον «Άνθρωπο του Θεού» σαν μια παραβολή για τη μάχη που θα πρέπει να δώσει το Καλό σε έναν σκαροφαγωμένο κόσμο, κερδισμένο στοίχημα της Εκκλησίας -που με παράπλευρο τρόπο, βρίσκεται πίσω από την παραγωγή της ταινίας- να παρουσιάσει με τον πιο ασφαλή τρόπο, έναν εκπρόσωπό της που με τα θαύματά του θα κάνει τα ταμεία να αναστενάξουν.